Waarom werkgevers niet Investeren in hun Medewerkers.

http://www.youtube.com/watch?v=P-FOKglFxUQ

Slechts 44,6% van de Nederlandse beroepsbevolking volgt een opleiding. Voor de werkende mannen is dit 47,5%, voor de dito vrouwen 41,6%. Gaan we de participatie verder verdelen in leeftijdsklasses dan zijn de verschillen nog opmerkelijker: van de jongste medewerkers volgt 59,7% een opleiding, begrijpelijk; van de 35 - 54 jarigen 44,9% en van de ouderen nog maar 28,7%. Je kan toch niet zeggen dat deze laatste groep nog jarenlang op hun ervaring kan teren......

Kijken we dan naar de verdeling binnen de beroepsgroepen dan komen we tot de volgende %'s: van de hoog-opgeleide 'witte boorden' in ons land volgt 59,8% een opleiding, van de laag-opgeleide 'witte boorden' 47,4%, van de hoog-opgeleide 'blauwe boorden' 39,1% en van de laag-opgeleide 'blauwe boorden' 36,4%; hoezo 'kenniseconomie'?

Zou je gaan kijken naar de investering per bedrijfstak dan worden de verschillen waarschijnlijk nog opmerkelijker: hoge %'s in de zakelijke-, financiële dienstverlening en Overheid & lage(re) %'s in de andere sectoren.

CEDEFOP komt met deze getallen & naast het feit dat het (ook) de werknemers zelf kunnen zijn die geen interesse tonen in hun persoonlijke ontwikkeling (nb; niet écht handig want het beïnvloedt je employabilty; maar toch), spelen er ook een aantal factoren een rol bij/voor de werkgevers.

"Onbekend maakt onbemind" lijkt daarin de Rode Draad....

Citaat uit het CEDEFOP rapport 'Learning while Working':

Wil je organisaties enthousiasmeren tot het Investeren in hun Werknemers dan sta je voor de volgende uitdagingen:

  • Organisaties zijn zich onvoldoende bewust van de vaak ingrijpende veranderingen op het gebied van technologie en innovatie binnen hun bedrijfstak. Ondernemers/managers beseffen dan nauwelijks dat zij hun bedrijfsmatige benadering (ingrijpend) dienen te veranderen, daarvoor hun medewerkers én managers dienen te ontwikkelen.
  • Het effectief organiseren van werk en learning-on-the-job spelen een belangrijke rol in de ontwikkeling van competenties. Maar de voordelen die dit de organisatie in de bedrijfsprocessen oplevert zijn niet altijd direct duidelijk. Omdat je de kennis hierover ontbreekt onderneem je als werkgever dan ook geen actie. De kwaliteit van het management kan onvoldoende zijn, ook kunnen de medewerkers er op tegen zijn omdat zij onvoldoende informatie krijgen over het nut van verdere ontwikkeling.
  • De voordelen van het investeren in je medewerkers zijn vaak pas op de middellange termijn zichtbaar. Voor een organisatie lijkt er weinig toegevoegde waarde als de medewerkers over meer kennis beschikken dan dat zij (nu) kunnen toepassen.
  • Organisaties kunnen onvoldoende op de hoogte zijn van de verschillende opleidingsmogelijkheden naast het feit dat maatwerk mogelijk is. Het ontbreekt hen aan de vaardigheden om een goed ontwikkelplan voor de (medewerkers van de) organisatie op te maken.
  • Bureaucratie en administratieve regelgeving over subsidies c.q. fiscale voordelen, onbekendheid met mogelijke aanvullingen op CAO en arbeidsovereenkomst weerhouden m.n. het MKB om actie te ondernemen.

Het rapport levert meer interessants op maar met deze 'kernboodschap' hebben de meeste NL-organisaties al meer dan genoeg uitdaging.

CEDEFOP zegt het niet met zoveel woorden maar het opmaken van een Strategisch Mensenmanagement Plan wordt 'zo langzamerhand' een noodzaak voor iedere organisatie (NB; 'it's in the people, not in the paper'!!). Heb je die kennis niet of onvoldoende? Dat is op te lossen. Het is hier door mij eerder opgemerkt: binnen dat geheel verdient het Investors in People Model zeker een (prominente) plaats; een aanrader dus.

CyberSale, 50% korting op een Pro-abonnement 

Verbeter je persoonlijke effectiviteit en managementvaardigheden. Begin het jaar goed en krijg toegang tot toepassingsgerichte kennis.
Upgrade uw gratis lidmaatschap, word een Pro

Anne
De idee dat de werkgever verantwoordelijk zou zijn voor de ontwikkeling van de medewerker mag voor mij verdwijnen. Het stamt nog uit de tijd dat werkgever en werknemer wederzijds loyaal waren en langer dan drie jaar samen optrokken.
Strategie begint met het zorgen dat je weet wat je in huis hebt, vaak ontbreekt het bedrijven aan overkoepelende zelfkennis en als ze iets hebben dan werkt het niet.
Het begint met de interne structuur waar medewerkers niet meer gebonden zijn aan 1 unit of leidinggevende. De top legt de managers geen interne/houten winst op, dan kunnen kennisdragers door de gehele organisatie ingezet worden. De kennisdrager heeft vaak veel meer kennis en kunde in huis dan dat de werkgever in wil zetten, bovendien houdt hij/zij, vanuit carrière ontwikkeling en interesse, zelf de vakliteratuur en nieuwe ontwikkelingen bij.
Het probleem zit soms meer in de structuur dan in de kennis.

 
Michiel van Kessel
Willem,

Ik ben een groot voorstander van het ontwikkelen van medewerkers. Maar de praktijk is soms anders.

Veel medewerkers beschikken wel degelijk over het talent om zich verder te kunnen ontwikkelen, maar niet over de ambitie. Zij blijven het liefst in hun eigen functie. Moet je dergelijke medewerkers als werkgever pushen?

Ontwikkeling dient standaard in het pakket te zitten. Of begint ontwikkeling met ambitie?  
Willem Scheepers
Interessante vraag Michiel.
Inderdaad komt het voor dat werknemers tevreden zijn over hun huidige functie en geen ambitie tonen om zichzelf verder te ontwikkelen. Ze hebben een werkgever, zij zijn 'employed'. Door dat gebrek aan ambitie (nb; dwang helpt nooit) blokkeren zij echter niet alleen de groei-/ontwikkelmogelijkheden van hun organisatie maar ook die van henzelf. De vraag is dan of zij op (korte) termijn nog 'employable' c.q. inzetbaar zijn voor hun werkgever?

'Tel daarbij op' de snelheid waarmee de omgeving waarin een organisatie opereert zich momenteel ontwikkelt en voordat je het weet 'roeit de organisatie met de riemen die het heeft' met gevolgen die uiteindelijk de continuïteit in gevaar kunnen brengen.

Vraag is dan ook wat de Strategie is van de organisatie, groeien of roeien?

Wil je groeien en wil je je medewerkers daarbij betrekken dan dien je je als organisatie te onderscheiden als een 'preferred employer'. Dan ga je op zoek naar die (potentiële) medewerkers die wel de ambitie hebben en de betrokkenheid tonen om zichzelf verder te ontwikkelen; zij zijn er in iedere bedrijfstak! Van degenen die die ambitie helaas niet hebben neem je op een gepaste manier afscheid. Een gepaste manier zodat zij voor een andere organisatie nog zinvol kunnen zijn, voor een collega bijv......

Ook dat is Strategisch Mensenmanagement.