Waar ging het mis bij het COA?

http://www.youtube.com/watch?v=KPF2kRbD3lE

"Onze Missie: Wij zorgen ervoor dat mensen in een kwetsbare positie in een veilige en leefbare omgeving professioneel worden gehuisvest en begeleid, zodat het opvangen van vreemdelingen voor politiek en samenleving beheersbaar blijft en kan worden verantwoord." Het is ff zoeken naar de Missie van het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers, maar dan weet je i.i.g. waar zij voor 'staan'.

Nog ff verder zoekend kom ik (als meest recent) in het Jaarverslag 2002 (....) de Kernwaarden van het COA tegen: "Dit zijn compassie, respect, betrouwbaarheid en gedrevenheid." Feitelijk ben ik dan al klaar met deze entry..... Want als 'kernwaarden' alweer 10 jaar geleden voor het laatst zijn afgestoft, ver voor jou tijd dus, dan kan ik je inderdaad niet kwalijk nemen dat je die niet meer kent.

"Het COA als organisatie heeft resultaten bereikt die de opdrachtgevende ministeries, met name ook de betrokken bewindslieden, tevreden hebben gesteld. Voor het bereiken van deze resultaten zijn alle betrokken actoren verantwoordelijk."

Deze conclusie komt uit het Rapport van de Commissie Scheltema; 'niets aan de hand dus', zou je zeggen. In de volgende zin lezen we: "Desondanks is ophef ontstaan over het werkklimaat bij het COA, hetgeen heeft geleid tot het onderzoek waarover dit rapport verslag doet. Naar het oordeel van de Commissie valt dat te betreuren, omdat een organisatie eigenlijk zelf over goed functionerende in- én externe checks & balances zou moeten beschikken om bij onvrede op dat terrein voor een correctie te zorgen."

Een bedorven werkklimaat zorgt ook voor goede resultaten. Da's niet eens zo verbazingwekkend, de (recente) historie leert ons wel meer van deze voorbeelden. NB: waardering laat mensen beter presteren, maar angst ook.

Lees je het rapport van Scheltema c.s. en luister je naar de reactie van Nurten Albayrak dan kun je ook concluderen dat de COA-organisatie als geheel ver verwijderd is geraakt van de oorspronkelijke doelstelling(en).

Het is dan ook lastig dat te (blijven) doen vanuit een pompeus kantoor, rond gereden worden in limousines en met vergoedingen ver boven dat wat je 'cliënten' kunnen besteden. Dan raak je inderdaad 'wat' vervreemd van je werkveld.

Een oplossing kan zijn dat je huisvesting kiest in de nabijheid van de locaties waar je cliënten verblijven (zo kun je contact met hen houden), dat je als vervoermiddel een VW Polo 1.4 kiest (kun je eventueel ook 3 cliënten meenemen) en dat je 'water bij de wijn doet' v.w.b. je vergoeding (het is tenslotte toch een ere-baan, een baan die je later geen windeieren zal leggen). Op dat moment ben je waarschijnlijk inderdaad een 'Centraal Orgaan voor de Opvang van Asielzoekers'.....

Overigens, in de info van VESTIA lezen we "Maatschappelijk Ondernemen is onze Missie"; om maar aan te geven dat het COA (lang) niet de enige organisatie is die moeite heeft zich continue te blijven confirmeren aan z'n Missie.....

*VID ......................