http://www.youtube.com/watch?v=JjUzY5omsTE
Belonig leeft! Zo bleek uit een recente entry én de open brief die daar op volgde. daarom nog maar een entry over dit onderwerp & wel n.a.v. het zojuist verschenen boek Chasing Stars: The Myth of Talent and the Portability of Performance van Boris Groysberg, gebaseerd op enkele 'talentonderzoeken'. Eerder dit jaar hebben we hier aandacht besteedt aan een zgn. voorpublicatie van dit boek: 'Geeft je Sterspeler je ook Ster-rendement?'
Groysberg c.s. deden onderzoek naar de 'portabiliteit van talent'. Eenvoudiger gezegd: "Als jij daar talentvol was, dan zal je dat hier ook wel zijn dus zijn wij, als je nieuwe werkgever, graag bereid daarvoor fors in de buidel te tasten!"
Deze werkgevers zijn dus bereid je fors te belonen om dat jij een 'talent' blijkt te zijn! Mooi, maar is dat verstandig?
Helaas: onderzoek onder o.m. een scala aan talenten op Wall Street of-all-places laat in dit boek zien dat dit niet het geval is. Slechts zelden blijken talenten in staat hun succes op de nieuwe werkplek te herhalen & als zij daar wél in slagen dan hebben zij daarvoor vaak ook nog eens 5 jaar nodig. Vraag is dan of dat (nieuwe) suc6 nog gerelateerd kan worden aan dat vorige beroep of dat hierin de huidige omstandigheden een rol spelen? Waarschijnlijk dat laatste.....
Het wil niet zeggen dat je nieuwe, zojuist verworven 'talentvolle werknemers' helemaal niet succesvol kunnen zijn: als zij in staat zijn om de omstandigheden op de nieuwe werkplek naar hun hand te zetten dan zijn zij i.i.g. meer succesvol dan hun oud-collegae die daarin op hun nieuwe werkplek niet slaagden. Dat laat het onderzoek zien onder 20 oud GE managers: "The researchers concluded that those who "took over, built, or implemented management systems that resembled GE's were more successful," while "those who went to different industries, those who moved solo (rather than with a team), and those who joined companies whose needs (exploiting existing business opportunities as opposed to exploring new business opportunities) called for different skills performed poorly." Let wel: de eersten zijn succesvoller, wat niet wil zeggen dat zij ook altijd hun "GE-talent" wisten te benaderen(!).
Mooie uitkomst maar interessanter is nog dat nu blijkt uit het onderzoek & dan m.n. onder de traders/talenten op Wall Street dat de talenten van vrouwelijke medewerkers meer 'portable' zijn dan die van hun mannelijke collegae!
In het hoofdstuk 'Women and Portability, Why is Women's Performance more Portable than Men's?' wordt (voor sommigen onder ons) pijnlijk duidelijk dat vrouwelijke talenten (veel) beter in staat zijn om hun talenten waardevast mee te nemen naar hun nieuwe werkplek dan mannelijke talenten. :-o
De reden voor dit succes is relatief eenvoudig: vrouwen worden op Wall Street niet serieus genomen. Uit het onderzoek bleek dat er vanuit de werkgevers nauwelijks commitment lag bij de, toch & ook succesvolle, vrouwen; wél bij de mannen! Er was één prettige uitzondering namelijk Lehman Brothers (oeps, dat lijkt hier opeens een totaal misplaatst voorbeeld.... )
Op het moment dat er o.i.v. de 'crisis' ontslagen vielen waren het de vrouwen die er het eerst uitvlogen. De werkplekken waren/zijn vervolgens ook vooral old-boyzzz networks, letterlijk, een netwerk van mannen waarin vrouwen (bijna) werden/worden genegeerd. Zij zijn duidelijk divers, vrouwen.
Deze feiten dragen er aan bij dat talentvolle vrouwen meer dan hun mannelijke collegae hun externe netwerk onderhouden en zich relatief zelfstandig blijven gedragen, ook binnen de nieuwe werkplek. Mannen daarentegen, dus ook mannelijke talenten, gaan volledig op in hun nieuwe werkkring en vergeten 'het oude' & daarmee ook hun: talent.
Een meer dan interessante waarneming want m.i. geldt: of je nu man of vrouw, bent je loyaliteit aan je oude én je nieuwe werkgever, of juist het (lichte) gebrek daaraan, bepaalt of je nog lang talentvol zal zijn; waarbij 'te veel' hier niet goed is dus. Maar ligt je commitment vooral bij je persoonlijke employability dan ben je meer waardevol, dan ben je een groter talent, ook voor je nieuwe werkgever! Hoezo 'psychologisch contract'???
(nb; dat Lehman toch ten onder ging, kwam vooral door 'besluitvaardige' mannen ;-) )
CyberSale, 50% korting op een Pro-abonnement
Verbeter je persoonlijke effectiviteit en managementvaardigheden. Begin het jaar goed en krijg toegang tot toepassingsgerichte kennis.
Upgrade uw gratis lidmaatschap, word een Pro
Hartstikke goed dat je aandacht besteed aan het werk van Boris Groysberg. Twee thema's haal ik er graag uit: zelfoverschatting en Management Development (MD).
Terecht wijs je/Groysberg op de contextgebondenheid van talenten. Dit wordt doorgaans erg onderoverschat, met name door talenten zelf en in het bijzonder mannelijke talenten. Vrouwen blijken namelijk ook zorgvuldiger na te denken over de 'fit' tussen henzelf en een nieuwe werkomgeving. Maar in de ogen van menig jobhoppende hipo en branchebouncende manager is hij immers de houder van de grondstof van de 21ste eeuw: talent. Zelfoverschatting is het gevolg.
De werking van zelfoverschatting is overigens paradoxaal. In het begin van de loopbaan kan het weldegelijk een pré zijn: het opent deuren. Onderzoek van Irene de Pater illustreert dat mensen die werk weten te bemachtigen met veel uitdagende werkkenmerken systematisch hoger worden beoordeeld op 'promotability' door leidinggevenden (ongeacht hun daadwerkelijke prestaties). Zelfoverschatters creeren dus hun eigen self-fulfilling profecy. Pas later leidt deze zelfoverschatting tot plafonneren.
De verschillende onderzoeken van Groysberg plaatsen serieuze kanttekeningen de mobiliteit van zowel professionals als managers. Met name voor deze laatste groep is dit belangrijk. Conventionele MD-wijsheid stelt namelijk dat loopbaanmobiliteit een cruciaal ingedient in MD-trajecten is. Maar de vraag rijst of mobiliteit nu een must is of een mythe?!
Voor meer info zie onderstaand artikel:
Visser, R. C. (2010). <a href="http://www.visserhome.info/RCVdocs/Visser%20(2010)%20Mobiele%20manager%20-%20Mythe%20of%20mogelijkheid%20Tijdschrift%20voor%20MD.pdf" rel="nofollow">De mobiele manager: Mythe of mogelijkheid?<</a>em> Tijdschrift voor MD, 18</em>(3), 18-23.
Ik kijk dan ook naar voetbaltrainers. Die blijven wel in een zelfde metier actief (vergelijk GE look-alike bij Groysberg) maar hun succes lijkt van andere factoren afhankelijk.
Van Gaal had grote successen met Ajax en nu weer bij Munchen maar heeft jaren getopt met Almaar. Frank Rijkaard had matig succes met Sparta maar veel bij Barcelona (en vijf jaar lang !) en nu weer matig bij Galatasaray (voortijdig ontslag oktober 2010).
het lijkt er op dat er meer factoren een rol spelen bij een succesvolle manager.