Vragen stellen graag, geen antwoorden

 Binnenkort verschijnt het boek 'Uitverkoren, maar niet bevlogen' van Grimbert Rost van Tonningen. Een boek dat de vlakke bestuurscultuur van de Nederlandse politiek en bedrijfsleven ontrafelt. Met naam en toenaam! Gisteren was hij te gast in 'Woestijnruiters', volgens een velen een meer dan uitstekend Hollands product. Dus op het puntje van de stoel? Ja, heel even, toen was ik er al af gevallen.
Witteman en Pauw, toch niet de eerste de beste binnen het Nederlands journaille, meenden het interview te moeten laten voorafgaan door een lange reportage over het verleden van zijn ouders. Zwaar inzetten, heet dat in vaktermen. Maar het was eerder genant. Genant, omdat het boek daar weinig mee van doen heeft, ook al is het eerste hoofdstuk aan die periode gewijd, Rost van Tonningen niet verantwoordelijk is voor het verleden van zijn ouders, en hij zich er al lang van heeft gedistantieerd. En totaal overbodig, of het moest bedoeld zijn als een wel heel gedegen prelude zijn op die ene prangende vraag: is er tijdens het bewind van Hitler niet een goede leider geweest? Jawel, zo zei Rost, ene Schach, een minister die in 1942 ontslag heeft genomen. Nou, nou, dat was nieuws. Dat wás het nieuws, wil ik daaraan toevoegen.

Na de korte opfriscursus 'Nederland tijdens WO II' een heuse diavoorstelling met de obligate Nederlandse politieke leiders. Lubbers, Fortuyn, Bos, Balkenende, en natuurlijk Wiegel, de Jan des Bouvrie onder de Nederlandse politici. En toen? Toen was het afgelopen. Een gemiste kans, omdat Rost van Tonningen in zijn boek nu eens naam en toenaam noemt, ook, of liever juist ook van een aantal Nederlandse bestuurders. En aangezien hij bestuursadviseur is geweest, en nog altijd is, was dit natuurlijk de kans om een bilk te werpen in de Nederlandse bestuurskeuken van bedrijven. Vraag daar dan naar! Je hebt de ingredienten voor iets moois, en dan bakken Witteman en Pauw weer zo'n slappe Hollandse cake. Stellen ze antwoorden in plaats van vragen.

Ik hoop dat er binnenkort een gedegen analyse verschijnt van de Nederlandse journalistiek. De kwaliteit, maar vooral de dwarsverbanden, de belangen, enzovoort. Een titel heb ik al: 'Uitverkoren, maar niet bevlogen'.