Verdonk communiceert niet wat ze zegt….

We zagen Minister Verdonk de laatste dagen weer vaak in de media verschijnen. Haar afwijzing van de aanvraag voor Nederlanderschap door begenadigd voetballer Salomon Kalou was duidelijk: Neen!. Bij haar afwijzing van het verzoek om een VWO studie af te kunnen maken door Taïda Pasic was Verdonk echter veel minder duidelijk: ze zei dan wel 'neen' maar haar lichaamstaal liet op zijn minst twijfel zien!
Zoals u natuurlijk weet is communicatie niet dat wat je zegt maar dat wat je doet, wat je aan de ander(en), vaak onbewust, laat zien. Eenvoudig gezegd: u gaat a.s. zaterdag samen met uw partner op zoek naar een nieuwe auto. Bij de eerste de beste verkoper die u ontmoet krijgt u een spetterend verkoopverhaal over hoe goed, fijn, mooi, innovatief etc. dit model wel niet is. 'Echt iets voor u!'. En toch, toch 'voelt' u (van nature) dat er iets niet klopt in dit betoog. Onderweg naar een volgende garage hebt u het er nog over met uw partner en samen concludeert u: deze verkoper had of gisteravond bedorven garnalen gegeten en voelde zich dus niet lekker, of ruzie met zijn partner, of het verhaal dat hij vertelde over dit model klopte van geen kanten. U dus op zoek naar een andere aanbieder en voor de verkoper een gemiste kans. 

In organisaties kun je dit ook zien: de 'top' toont geen tot (te) weinig Commitment aan, bijvoorbeeld, een organisatieverandering of aan een nieuw initiatief en vervolgens gaan hun medewerkers niet mee. Reactie van de 'top': 'Zij (medewerkers) willen niet (veranderen bijv.)!'. Dat zij zelf, de 'top', daarop met hun communicatie een grote invloed hebben, dat wordt vaak nog onderschat. Een manager / leidinggevende die 100% Commitment toont bij een organisatieverandering, die laat dat vaak letterlijk 'zien' aan zijn/haar medewerkers, die Communiceert dat. Men merkt het aan hem/haar niet alleen in woorden maar ook in gedrag! 'Hij meent het!'. Het omgekeerde is echter (misschien helaas) ook waar: onvoldoende of géén Commitment laat je ook zien: je gedrag correspondeert niet met je woorden. En: 'Als jij er zelf al niet in gelooft, waarom zouden wij dat dan wel doen?'. Dat doet men dus niet, soms zelfs om de manager een plezier te doen(!) 'Jij laat zien dat je dit niet echt wilt en wij steunen jou daarin!' Ben u zelf dus bewust van uw gedrag in uw communicatie en wilt u echt succesvol een organisatieverandering doorvoeren dan adviseer ik u 100% Commitment!  

Minister Verdonk liet mij deze week non-verbaal zien dat zij met 'de zaak Taïda' ook in haar maag zit. Ze doet het niet van harte, dit afwijzen, maar ja dat deed ze zojuist ook met Kalou en je wilt toch één lijn aanhouden, niet waar? Daarnaast kan zij denken: 'Voordat ik het weet ben ik van mijn Iron Lady imago af! En of dat zo verstandig is?' Maakt u zich daarover maar geen zorgen, de goede 'verstaander' heeft u toch al in de gaten!

CyberSale, 50% korting op een Pro-abonnement 

Verbeter je persoonlijke effectiviteit en managementvaardigheden. Begin het jaar goed en krijg toegang tot toepassingsgerichte kennis.
Upgrade uw gratis lidmaatschap, word een Pro

Jurg
Het lijkt mij dat je ook commitment kan tonen als je er niet achter staat. Het is geen probleem te zeggen dat je dat doet omdat je afspraken hebt gemaakt terwijl je er wel bij zegt te twijfelen. In moderne taal heet dat 'kwetsbaar' opstellen en 'transparant' managen.

Maar dat zeggen is anders dan doen. Het vereist enorm veel durf om je open te stellen. Zeker als je in de veronderstelling leeft dat je altijd 'boven' je mensen zou moeten staan. Dat vind ik een enorm achterhaalde manier van samenwerken.

Dus zou minister Verdonk haar 'ongemak' laten zien en 'ons' vertellen dat ze ook wel twijfelt dan zou ze de held zijn. Terwijl ze wel nog steeds de afspraken zou kunnen nakomen. Zou ze dat durven?
Willem
Jurg, het lastige is dat het ontbreken van commitment juist 'zichtbaar' is in je non-verbale communicatie. Ieder van ons beschikt (nog steeds) over die eigenschap om dat bij een ander door te hebben. 'Kwetsbaar' opstellen is, bij 100% commitment, dan vervolgens ook geen farce maar een feit. Helaas voelen velen van ons zich toch nog steeds beïnvloed door hun omgeving en daarom durven ze dat (gebrek aan) commitment, dat ze wél tonen, toch niet uit te spreken. Da's niet alleen jammer maar ook niet effectief en productief. Juist dat laatste zou communicatie, zeker in een organisatie, m.i. dienen te zijn of op zijn minst: aan dienen bij te dragen!