Het bericht dat gisteren in Het Financieele Dagblad verscheen kreeg verder nauwelijks media aandacht: Paul Polman, UNILEVER's CEO weigert voor de 4e keer een, arbeidsrechtelijke, salarisverhoging.
Op het moment dat Markt Rutte tijdens het Correspondents' Diner de ruime vergoedingen aanhaalt van coryfeeën bij de publieke omroep, en (exorbitante) salarisverhogingen/-vergoedingen binnen de maatschappelijke context nog steeds eerder regel dan uitzondering zijn, vraagt dit bericht toch om meer aandacht. Zo vraag ik mezelf af 'Wat zou Erik Staal c.s. hiervan vinden?'.
Opmerkelijk goed getimed is ook dat het bericht van Polman's weigering verschijnt tegelijkertijd met 2 bijdragen aan het blog van de Harvard Business Review: één voor en één tegen het prestatiegericht belonen van (top)managment.
Wat beweegt Paul Polman een vergoeding te accepteren die aanmerkelijk lager is dan topmannen (en vrouwen) van vergelijkbare bedrijven? Vanochtend realiseer ik me dat Polman op 26 november 2008 ternauwernood is ontsnapt aan de bomaanslag op The Taj in Mumbai; louterende ervaring misschien?
De weigering van Polman blijkt uit het jaarverslag van UNILEVER zoals dat gisteren verscheen. In het commentaar merkt Het FD op "Het basissalaris is maar een klein deel van Polmans totale salaris, die voor het grootste deel uit variabele beloningen bestaat. De voorwaarden voor het variabele deel van zijn beloning blijven in 2016 ongewijzigd. Over 2015 verdiende Polman in totaal € 8,3 mln." De criticasters zullen opmerken 'Zie je wel. ook Polman ontvangt meer dan genoeg.' Aan de andere kant: over 2015 kent UNILEVER onder Polman's leiding een omzet van € 53 miljard en een resultaat van ruim € 5 miljard. Er zijn eindverantwoordelijken, managers, bestuurders waarvoor de verhouding resultaat/vergoeding aanmerkelijk gunstiger is....
Los van die financiële resultaten levert UNILEVER ook een zichtbare bijdrage aan de duurzaamheid c.q. sustainability van onze samenleving. Zo meldde UNILEVER in mei vorig jaar dat men Investeert in de Ontwikkeling van 5 miljoen Vrouwen. Ook heeft UNILEVER zich als enige Nederlandse werkgever gecommitteerd aan de HeforShe campagne. Een initiatief van de VN voor gelijkheid c.q. gelijke behandeling van vrouwen. UNILEVER is een B-Corp: "B-Corps are for-profit companies certified by the nonprofit B Lab to meet rigorous standards of social and environmental performance, accountability, and transparency." Paul Polman is the 2015 Champion of the Earth. Meer dan woorden dus, besteedt aan MVO binnen UNILEVER, maar actie! Zie o.m. ook de Harvard Univ. casestudy Unilever's New Global Strategy: Competing through Sustainability.
"The CEO is a climate change crusader who has been credited with re-energising the consumer giant and making a case for building a business with purpose. Polman first visited India in 2008. That year, he narrowly escaped the 26/11 terrorist attacks at the Taj Mahal Palace Hotel in Mumbai, where he was sharing a handover meal with Unilever's previous CEO, Patrick Cescau." Meldt vanochtend de Indiase The Economic Times. Het is maar net hoe je over het jaarverslag van een multinational verslag doet. Overigens de aanslag op The Taj heeft in hindsight opmerkelijke resultaten opgeleverd, zeker v.w.b. menselijkheid en opofferingsgezindheid van medewerkers. Is dat voor Polman een tekenende ervaring geweest?
Wat echter rest voor Polman d.i. een prestatiegerichte beloning en laat juist daarover nu een polemiek ontstaan.
"Performance-based pay has come under fire since the global financial crisis. And indeed, the evidence does suggest that incentive-based pay can be damaging in many settings." Alex Edmans, Professor of Finance at London Business School, in zijn HBR bijdrage Performance-Based Pay for Executives Still Works. Edmans gaat in tegen zijn, opmerkelijk genoeg (of misschien juist), LBS collegae Dan Cable, Professor of Organizational Behavior, en Freek Vermeulen, Associate Professor of Strategy and Entrepreneurship. Edmans: "Knowing that the CEO’s fortunes are tied to the firm’s success is a positive signal to workers, investors, customers, and suppliers. You’d prefer to be associated with a firm where the CEO is invested – quite literally – in its success."
In Stop Paying Executives for Performance stellen Cable & Vermeulen "Performance-based pay can actually have dangerous outcomes for companies that implement it." I.d. is ook de bevinding van J. Keith Murnighan, Professor of Risk Management at Kellogg School of Management. Murnighan: "Everybody cheats. It may be as minor as cutting in line or as venal as lying on a balance sheet before presenting an investment opportunity. So the question is not whether people will choose to betray each other’s trust—but rather, when."
Murnighan brengt in zijn stelling nog een nuance aan: "Employees Are More Likely to Cheat on Their Way out the Door." Als je vertrek a.s. is, vrijwillig of niet, dan is de kans reëel dat je nog 'iets' meeneemt. Laat nu juist dat het geval zijn geweest bij bijv. Erik Staal: kort voor zijn vertrek kende hij zichzelf nog snel een pensioenverhoging toe van € 4 miljoen.....
Of Paul Polman bij zijn vertrek (toch) nog iets meeneemt, is nu niet te voorspellen. Dat andere CEO's zichzelf echter ook beraden over hun, toch wel, riante vergoedingen blijkt uit de opmerking die de vorig jaar benoemde CEO van DEUTSCHE Bank John Cryan eind vorig jaar maakte: “I have no idea why I was offered a contract with a bonus in it because I promise you I will not work any harder or any less hard in any year, in any day because someone is going to pay me more or less.”
Cryan voegt er nog iets interessants aan toe: "I don’t empathize with anyone who says they turn up to work and work harder because they can be paid more. I’ve never been able to understand the way additional excess riches drive people to behave differently.” Laten we los van zijn beloning hopen dat UNILEVER onder het toeziend oog van Polman het beleid gericht op duurzaamheid blijft handhaven. Dat maakt hen (bijna) uniek en verdient (daarom) een compliment, verdient waardering zelfs......
171216
Paul Polman bereikt de 2e plaats in de Volkskrant Top 200 van meest invloedrijke Nederlanders 2016. Da's ook niet verrassend.
070917
Met regelmaat werd en wordt er over UNILEVER c.q. Paul Polman gepubliceerd. Deze maand verschijnen er 2 bijdragen die een mooie aanvulling zijn op deze entry. Bij Bloomberg verschijnt 'If Unilever Can't Make Feel-Good Capitalism Work, Who Can?' bij The Economist het nog meer trigger-ende 'The Parable of St Paul'. Waarbij 'St. Paul' staat voor Paul Polman.
CyberSale, 50% korting op een Pro-abonnement
Verbeter je persoonlijke effectiviteit en managementvaardigheden. Begin het jaar goed en krijg toegang tot toepassingsgerichte kennis.
Upgrade uw gratis lidmaatschap, word een Pro