Toestemming gekregen om te mogen Leiden.

'Leiderschap betekent feitelijk dat je toestemming krijgt van anderen om hen te mogen leiden.'

Dat stelt de dean van de Henley Business School Chris Bones deze week in The Economist. Leiderschap ligt in deze tijden van CRISIS onder vuur en de manier waarop business schools de huidige leiders hebben opgeleid zou niet door de beugel kunnen. Voor een reactie daarop werd Chris Bones uitgenodigd door de redeactie van The Economist. Het artikel wordt door de lezers van The Economist vervolgens goed ontvangen om de simpele reden dat Bones nog eens de Morele Waarden van Leiderschap uitlegt.

Bones: 'Als leider krijg je een morele autoriteit opgelegd. Een autoriteit die je het recht geeft de inzet van anderen te organiseren en in te zetten. Maar die morele autoriteit komt niet voort uit het simpele feit dat je mensen effectief kan managen, beter kan communiceren of in staat bent om hen te motiveren.

Morele autoriteit stamt uit meerdere bronnen, het behelst authenticiteit en oprechtheid, het tonen van integriteit en laten zien dat je beschikt over een echt en diep begrip voor de zaken waarmee mensen in hun werk te maken hebben. Al deze facetten dragen bij aan het vertrouwen dat je mensen in je hebben.'

Bones, en nu niet vertaald, gaat verder:

"Leaders lose moral authority for three reasons: they behave unethically; they become plagued by self-doubt and lose their conviction; or they are blinded by power, lose self-awareness and thus lose connection with those they lead as the context around them changes. 

Having said all this, it has to be assumed that if someone becomes a leader, at some point they understood the difference between right and wrong. It is up to them to abide by a moral code and up to us to ensure that the moment we suspect they do not, we fire them or vote them out."  Ergo: wegsturen de 'leiders' die wij niet meer kunnen vertrouwen & die we dus geen toestemming meer geven om ons te mogen(!) Leiden.

Maar hoe kwamen we nu zo ver? Zo ver dat we de Cultus van Leiderschap niet meer op handen wordt gedragen maar wordt neergeslagen door hoon en het volledig ontbreken van respect.

"How did we come to this? The answer lies in the increasing focus on leadership in organisations as the 20th century progressed. With that came a perception that leadership is somehow a "bigger and better" version of management; something strategic and somehow more critical than just managing people. Attending a leadership programme has far more kudos than attending one on management

Yet leadership is not management. Fight your way through all the nonsense and one thing comes through: power is not the issue. The issue is how those with power exercise it and what we as citizens perceive as the outcomes of the use of that power. Those of us who believe that the creation of wealth and the use of it to better humanity in a sustainable way should be the foundation on which the exercise of power should be built are looking for leadership we can trust.

With this lies a need to move away from the "Mary Poppins" model of leadership, which calls for a leader who is "completely perfect in every way". There is too much uncertainty for perfection to have a chance. It is now time to accept imperfection, fallibility and humanity; to expect less of one person and more of a team; in other words to reposition the leadership model in the realities of the new world." De Leider, niet meer als Zeus op de Olympus maar als een Teamspeler.

Henley is mijn alma mater & ook op andere wijze ben ik er aan verbonden. Ook zij hebben de leiders van nu op de oude manier lesgegeven. Het is dus tijd voor verandering. Huidig dean van Henley Chris Bones reageerde op de invitation van The Economist en geeft in zijn artikel een aanzet hoe het anders, hoe het beter kan dat ontwikkelen van toekomstig Leiders.

Da's een goede stap & 1-tje die wordt gewaardeerd door veel van The Economist lezers, het artikel: A Crisis of Confidence?