Scapegoating of anderen de schuld geven.

"Neem Johan Cruijff met zijn analyses. Dat zure commentaar. Voor die 50.000 euro per keer mag hij wel eens juichen als er een goed resultaat wordt behaald door het Nederlands elftal."

"Ík ben de financieel gedupeerde! Mijn achterneef en oud-directeur Frans O. heeft de boel belazerd. Frans betaalde met geld van Easy Life gigantische salarissen aan zijn ex-vrouw en familieleden. Hij liet een bruiloft betalen. Voor de deur had hij een Ferrari, een Mercedes, een Porsche en voor zijn dochter een Maserati."

De eerste die de schuld voor zijn situatie bij anderen neerlegt dat is ons andere 'nationaal fenomeen' Paul de Leeuw. De tweede dat is de man die eerder alleen de society pers wist te halen maar die nu Wereld Nieuws is (nog het meest tot zijn eigen genoegen waarschijnlijk) en dat is John Wolbers.

Gelukkig zijn er momenteel ook mensen die anderen niet de schuld geven maar juist laten delen in hun succes. Maarten Rook, bestuursvoorzitter van het Beste Ziekenhuis van Nederland, is er zo 1.

Paul de Leeuw werkt naar eigen zeggen 'met hart en ziel voor de publieke omroep' en ontvangt daarvoor een aanzienlijke vergoeding (nb; QUOTE schat het jaarinkomen van De Leeuw op € 650.000, wat voor een belangrijk deel, indirect, door de belastingbetaler wordt voldaan).

John Wolbers heeft, als eindverantwoordelijke voor de desastreuze 'bedrijfsvoering' bij Easy Life Investments, toch vooral problemen veroorzaakt bij veel kleine, naïeve beleggers.

Wat beide heren doen, ieder vanuit een andere achtergrond dat wel, is de schuld van de problemen waarmee zij nu worden geconfronteerd, bij een ander neerleggen & da's jammer. Want ook hier geldt: alles wat je zegt over een ander zegt ook iets over jezelf.......

Tuurlijk, ik kijk met plezier naar Paul de Leeuw & hij heeft ongetwijfeld een uniek talent. Maar: - loopt er in Nl. misschien niet nog op zijn minst 1 'Paul' rond? (alleen is hij/zij, nog, niet ontdekt) - & wat is een TV-talent eigenlijk waard? Wie het weet die mag het zeggen. Nu De Leeuw Cruijff, toch hét nationale fenomeen, noemt bij het maken van zijn standpunt heeft hij direct een benchmark voor zijn salaris. 'Ziet u wel Minister Plasterk!' Mooi, ik acht De Leeuw daar slim genoeg voor.

Dan Wolbers, wat hij doet doen alle 'beleggers', oplichters zo u wil, die in het nauw komen. 'Ik was het niet! Nee, zullie hebben het gedaan. Ik ben ook bedonderd, ben eerlijk gezegd ook een naïeveling. Heb medelijden met mij!' Ja, ja, dat krijg  je als je zoveel weg bent van je bedrijf. Dat wordt een leuke rechtszaak, met al die kijvende bestuurders, oplichters zo u wil (nb; 'tot het tegendeel is bewezen', natuurlijk)

Scapegoating noemen we dit: "For individuals, scapegoating is a psychological defense mechanism of denial through projecting responsibility and blame on others.", een defensie-mechanisme dus 'mooi'.

Gaan we naar een ander, meer positief, voorbeeld. Een voorbeeld dat nu ook in het nieuws is namelijk dat van Het Beste Ziekenhuis van Nederland: het Sint Antonius Ziekenhuis te Nieuwegein. " 'De eerste plek is een erkenning voor het harde werk van alle medewerkers en heel stimulerend voor de teamgeest,'' reageert een blije Maarten Rook, bestuursvoorzitter van het ziekenhuis." Teamgeest, kijk da's een mooie.

De Leeuw en Wolbers e.a. kunnen ook zeggen: 'Ik ben het niet alleen, ik ben het samen met anderen! Maar ondanks alles hebben we een goede Teamgeest!'.......

"Wij willen dat patiënten zich bij ons thuis voelen, onze hoffelijkheid en compassie zien en voelen. En daarom kunnen we het ook over ons hart hebben. Om een Bedrijf naar je Hart te worden willen we dat in ons bedrijf de mensen echt centraal staan. Niet alleen onze patiënten, maar ook de medewerkers. Ieder van ons draagt immers bij aan het resultaat van het ziekenhuis." Dit lezen we in de brochure 'Bedrijf naar je Hart' die Antonius uitgeeft.

Ik raad ieder, die denkt aan enige vorm van scapegoating, aan om deze brochure te lezen; interessant. Maar ook voor u kan het interessant zijn, een aanrader zelfs!

Scapegoating, it's everyone but me!