Quote van de Dag: allemaal toevalligheden.

Vandaag stelt Joep Schrijvers in Het FD Artikel 'Tijd voor POP-Verbranding': 'Cruciale momenten in je loopbaan zijn toevalligheden.'

Voor mij is dit een zogenaamde 'Waarheid als een Koe' ergo: iets wat zeer evident is, al die toevalligheden in je leven. Zeker sinds ik de Britse docu serie 'Earth, the Power of the Planet' volg. Het blijkt allemaal één grote serie van toevalligheden te zijn dat wij überhaupt deel uit kunnen(!) maken van het gargantueske heelal. Sterker nog: meer en meer wordt duidelijk dat onze planeet Aarde ook de enige planeet kán zijn waar leven, in onze vorm, mogelijk is! Met zijn allen helemaal alleen in het Heelal dus & da's toevallig.

Of er is toch 'iets' anders aan de hand: een Grote Baas die alles voor je regelt, zelfs zoiets als je POP......

Bijzonder, die serie 'Earth, the Power of the Planet' zo hoorde ik gisteren in de aflevering Rare Earth Dr Ian Stewart vertellen dat onze Aarde 4 miljard jaar geleden, tot enkele miljoenen jaren na haar ontstaan zelfs een tweeling had! Op dat moment botste deze tweeling met grote kracht tegen onze Aarde. Onze Aarde absorbeerde de zwaartekracht van haar tweeling en: (ook) die toevalligheid heeft er toe bij gedragen dat wij kunnen bestaan. Zo zijn er nog meer toevalligheden zoals het feit dat onze ster, de Zon, een kleine ster is. dankzij dat feit kent ze langere branduren dan de vaak grotere sterren in andere zonnenstelsels. Ook de andere planeten in ons zonnenstelsel dragen bij aan ons leven, aan onze veiligheid; leuk. Of het ook allemaal klopt? Dat weet ik niet, dat laat ik graag aan Stewarts collegae over. Het geheel klinkt mij in ieder geval heel plausibel.  (NB: dat deed Al Gore ook; Stewart stelt ons nu gerust: onze Aarde zal altijd overleven, maar of wij mensen dat ook doen?....)

Maar ook, bijv.,  Nassim Taleb's Extremistan hangt van toevalligheden aan elkaar.

Terug naar Schrijvers en het artikel 'Tijd voor POP-verbranding'. In het artikel stelt Schrijvers voor om de POP maar geheel af te schaffen, het schiet zijn doel voorbij, de medewerker zelf heeft er niets aan, het is allemaal in het belang van De Baas. Schijvers: 'Als je een POP schrijft pleeg je meteen valsheid in geschrifte. Want ontwikkeling is niet maakbaar. Cruciale momenten in je leven zijn toevalligheden: je krijgt een kans of je maakt een fout, en daar doe je wat mee. Een cruciaal moment komt nooit op een cursus die je in het kader van de POP hebt gevolgd. Wees toch eens nuchter.' Toch schijnt 50%+ van de Nederlandse organisaties een POP toe te passen..... Geen toeval?

Ik ga met Schrijvers mee: een POP an sich levert geen enkel resultaat op (of het zou allemaal wel héél toevallig zijn). De ontwikkeling van je medewerkers (én je managers!) dient onderdeel te zijn van een Grotere Geheel. Een Groot Geheel dat wellicht is opgemaakt door een Grote Baas en dat bestaat uit stappen zoals:

1. Clearly link all development activity to the Vision and Objectives and ensure individuals understand the links.
2. Keep your processes and documentation simple.
3. Develop your own in-house resources for development and ensure that everyone knows what they do and the successes they have.
4. Clearly identify the real costs and savings of all development activity and communicate this to your people on a regular basis.
5. Managers must walk the talk and believe in "developing" their people. They need to see this as a major part of their role.
6. Manager must demonstrate their own commitment to learning through their development activities.
7. Involving your people in the delivery of the induction programme will refresh their knowledge.
8. Review and improve your induction programme every time you use it.
9. Listen to your people and use their feedback to continually improve your development activity.
10. Share development success stories with the team and organisation on a regular basis.

 (Bron: Investors in People)

Succes is dan, met of zonder POP, gegarandeerd! (nb: of zou dat tóch toeval zijn.......?)