Pecunia Non Olet II

Het stinkt misschien niet, zeker niet letterlijk, maar of het allemaal ethisch verantwoord is dat wat onze pensioenfondsen doen met 'onze' vermogens, da's nog maar de vraag.

ZEMBLA besteedde gisteravond aandacht aan enkele tot nu toe nog relatief onbekend beleggingsdoelen van Nederlandse pensioenfondsen. De gedrukte media die dit bericht nog mee hebben kunnen nemen besteden er vanochtend ruim voldoende aandacht aan.

Naar verhouding is de, indirecte, investering van onze pensioenfondsen in bedrijven die clusterbommen maken en bedrijven die zich schuldig maken aan kinderarbeid wellicht gering (nb: enkele honderden miljoenen € op een totaal belegd vermogen van € 671 miljard), dat mag uw mening zijn, maar het programma leverde ook andere interessante televisie op. Bijvoorbeeld: hoe presteren de diverse bestuursvoorzitters zich?
Bij een totaal belegd pensioenvermogen van € 671.000.000.000(!), is het op zich niet zo verwonderlijk dat je als beleggers niet exact weet waar je geld zoal gebleven is. Zo beleggen enkele Nederlandse pensioenfondsen in organisaties als WALMART en TESCO. Rond beide detaillisten hangt echter al langere tijd een sfeer van kinderarbeid: bij beide organisaties lijkt het er sterk op dat zij goederen betrekken die geproduceerd worden door kinderen, door kleine kinderen..... Dat er onder je beleggingen dan ook nog eens organisaties zitten, misschien indirect maar toch, die clusterbommen en landmijnen produceren, is zelfs dan ook niet meer zo verwonderlijk. Gaat u vandaag naar de hoofdkantoren van de Nederlandse Grootbanken dan is de kans groot dat de bestuursvoorzitters, hen gevraagd, ook geen idee hebben waar 'hun' geld in geïnvesteerd is. Vanuit de in Nederland nu alom heersende gedachte van 'Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen' is het verstandig dat de pensioenfondsen vandaag nog hun mea culpa uitspreken en afscheid nemen van deze twijfelachtige fondsen. (nb: anders doet de publieke opinie dat binnenkort wel; Peter Paul de Vries is nog niet weg bij de VEB.)

Het ZEMBLA programma leverde nog andere interessante televisie op. De bestuursvoorzitters van enkele pensioenfondsen waren, blijkbaar, in algemene termen lekker gemaakt om mee te doen aan een televisieprogramma van de publieke omroep. Dus wat kan er mis gaan? Je beweegt je niet fragiel op de schaatsen en: het is een ideaal moment voor je persoonlijke exposure zeker nu de diverse belangenvergaderingen weer op de agenda staan. 3 bestuursvoorzitters komen ieder zeer verschillend uit de verf. Zo liet heer Nikkels van het Spoorweg Pensioenfonds zich duidelijk verrassen door de vragen. Hij had écht geen idee wat er enkele verdiepingen onder hem gebeurde; op beleggingsgebied dan. Heer Munsters van het ABP zat al weer wat steviger op zijn stoel. Hij liet zowel verbaal als non-verbaal blijken dat het wat hem betreft allemaal een storm in een glas water is. Heer Albers van het PGGM tot slot zat op zijn meewarige stoel. Voor hem leek de journalist meer op een kind dat het nog steeds niet begreep en dat zich al helemaal niet druk diende te maken over al dat wat er in de Grote Mensen Wereld gebeurde. Interessant om te zien, deze 'persoonlijke effectiviteit'.

Maar ook interessant is dat wat er nu gaat gebeuren? Kennen wij Nederlanders toch nog enig moreel besef, toch enig écht MVO besef? Of zijn wij ook maar 1 van die rijke Westerse landen waarbij ethische kwesties toch vooral een ver van mijn bed show zijn? Vallen we nu wellicht door de mand? Pecunia Olet, dus?

(NB: er zijn nog voldoende, en goede, beleggingsmogelijkheden in ethisch wél verantwoorde fondsen!)