Na de Kittens de Aapjes of hoe een Capucijner reageert op ongelijke beloning. Met de vraag: wat doe jij?

Persoonlijk geloof ik in gelijke behandeling maar niet in gelijke beloning. Deze stelling poneer ik graag voor mijn studenten. Gelijke behandeling is 'iets' dat hoort (of op z'n minst behoort te horen) bij een geciviliseerde & moderne samenleving.... Toch?

Gelijke beloning daarentegen is onmogelijk om het 'simpele' feit dat ieder mens uniek is. Ieder mens beschikt over unieke vaardigheden, competenties, kunde & zelfs kennis of op z'n minst (daar gaan we weer) de manier waarop zij/hij die met veel inspanning vergaarde kennis weet toe te passen. De kracht van een goed(!)  Strategisch HRM Beleid is nu dat jij als manager in staat bent om al die unieke persoonlijkheden, die betrokken zijn bij je organisatie, in hun dagelijkse activiteiten optimaal tot hun recht te laten komen! Op dat moment is niet alleen de inzet uniek maar ook het resultaat & dat mag, uniek, worden beloond; ongelijke beloning dus.

'Dat gezegd zijnde' toon ik hen dit flimpje met de Capucijnerapen. Bioloog Frans de Waal doet daarin een leuke maar ook leerzame test. Let vooral op de capucijner die vindt dat zij ongelijk wordt beloond: voor de zekerheid test ze nog even haar deel van de afspraak, maar inderdaad: zij voldoet, dus waarom 'de baas' niet?

Je zou nu denken: 'dan gaan we maar gelijk belonen'. Een op zich begrijpelijke reactie want inderdaad: de capucijners voeren hier exact dezelfde taak uit. Vraag is echter of jouw medewerkers steeds dezelfde taak uitvoeren voor hun organisatie & zo ja, maak je dan als werkgever wel optimaal gebruik van hun unieke capaciteiten e.d.?

Inderdaad, twijfelachtig.....