Misbruik beperkt zich niet tot Oxfam, AzG, de Filmindustrie maar doet zich ook voor in Jouw Organisatie....

"Eindverantwoordelijken moeten nu bereid zijn hun reputatie in te zetten op eerlijke, veilige werkplekken. Zoals we hebben gezien bij Oxfam en de katholieke kerk, is het naïef om te veronderstellen dat de reputatie en het hogere doel van je organisatie je zal beschermen." Bron: It is not up to film stars to sort out workplace harassment. The Financial Times. 

#MeToo heeft geleid tot een lawine aan meldingen van misbruik in en door mensen van organisaties. Zo meldden zich hiermee eind vorig jaar NCO*NSF en het Ministerie van Defensie, recent verschenen berichten over Artsen zonder Grenzen en Oxfam. En dan komt daar vanochtend Plan International ook nog bij.... Als er zelfs binnen 'goede doelen organisaties' sprake is van structureel misbruik van mensen die aan hun zorg zijn toevertrouwd, medewerkers maar ook cliënten zoals bij Oxfam en Plan Int. het geval was, dan durf ook ik de stelling aan dat misbruik zich ook voordoet binnen jouw organisatie.

"De ogen van iedereen zijn nu gericht op werkgevers. Na decennia vol van mislukte diversiteitsinitiatieven, zal het management van organisaties nu de noodzaak tot ingrijpen inzien en vervolgens iets veranderen? Welke eindverantwoordelijken - mannen of vrouwen - staan nu op en eisen actie? Daarentegen: wie blijft zwijgen?" vraagt de redactie van The Financial Times zich af.

Inderdaad, welke werkgever wil nu nog worden beschuldigd van misbruik van medewerkers en van anderen die aan hun zorg en verantwoordelijkheid zijn toevertrouwd?

Over misbruik op de werkplek, (zeker) niet alleen seksueel misbruik, stelt het arbeidsrecht: "Leidend is vooral dat het gedrag een grens bij iemand overschrijdt en het gedrag daarmee als vijandig, vernederend of intimiderend wordt beschouwd."

#TimesUpNow is een initiatief dat recent werd genomen om het misbruik op de werkvloer een halt toe te roepen: "De tijd is voorbij voor aanranding, intimidatie en ongelijkheid op de werkplek. Het is tijd om er iets aan te doen." Zie YT.

The Financial Times schreef deze week het hiervoor aangehaalde artikel n.a.v. de uitreiking van de BAFTA awards, de Britse equivalent van de Oscars. Opnieuw verschenen actrices en andere vrouwen die direct of indirect betrokken zijn bij de filmindustrie, in het zwart: #WhyWeWearBlack. The Financial Times stelt dat een goed initiatief is maar dat het niet aan de filmsterren is om misbruik op de werkvloer, op iedere werkvloer, de kop in te drukken. Die verantwoordelijkheid ligt bij de werkgevers in alle bedrijfstakken.

"Everyone’s eyes are on employers. After decades of failed diversity initiatives, will management grasp the nettle and change anything? Which senior leaders — male or female — are stepping up and demanding action? Who remains silent?

Who in senior management will stand alongside those with grievances to ensure they are investigated firmly and fairly? Will you volunteer? Which non-executive director will personally guarantee that every reported case is taken seriously and dealt with quickly?" FT.com.

Ook de laatste zin vertaald: "Wie in het hogere management staat naast degenen met klachten over misbruik om ervoor te zorgen dat deze klachten kernachtig en eerlijk worden onderzocht? Wil jij, manager, opstaan? Welke bestuurder zal persoonlijk garanderen dat elke gemelde zaak serieus wordt genomen en snel wordt afgehandeld?"

Dat dit kan, deze persoonlijke garantie, blijkt uit een voorbeeld dat wordt aangehaald: de University of Cambridge. "In October 2017, we launched an awareness campaign against sexual misconduct called Breaking the Silence. This prompted the second largest spike in reports in our University's history, writes Pro-Vice-Chancellor for Education, Professor Graham Virgo." Bron: Why Cambridge University received 173 anonymous reports of sexual misconduct in nine months.

"Misbruik, ook al op een universiteit?", zou je jezelf kunnen afvragen. Idd, ook daar. In oktober 2017 werd dit beeld bevestigd door prof. Vanessa Evers van de Universiteit Twente. In Hoogleraar spreekt zich uit over seksueel misbruik in wetenschap stelt Evers "meerdere keren slachtoffer te zijn geweest van expliciete seksuele intimidatie vanuit een scheve machtsverhouding of impliciete intimidatie vanwege ‘gebrek aan sociale vaardigheden’." Drie dagen geleden, 180218, merkt Vanessa Evers op: "De #MeToo-beweging is niet meer te negeren. Maar betekent dat ook dat er nu een gelijkwaardige samenleving voor vrouwen en mannen komt?" Ze vreest van niet. Bron: Engineering is net zo'n Mannen Bolwerk als de Politiek.

De redactie van FT.com adviseert eindverantwoordelijken het volgende:

• De 1e stap is te accepteren dat, volgens de statistieken, misbruik vrijwel zeker ook gebeurt op uw werkplek.
• De 2e stap is te erkennen dat misbruik c.q. intimidatie tegen de wet ingaat.
• De 3e stap is te beseffen dat iedereen toekijkt, je wordt waargenomen (vaak zelfs opgenomen). De vraag is dan: wat gaat je organisatie doen?

Ik wil er nog een 4e stap aan toevoegen: creëer een veilige organisatie. Een organisatie niet alleen acterend volgens de Arbo wetgeving, fysieke veiligheid, maar ook een werkgever die zowel sociale veiligheid als psychologische veiligheid garandeert voor iedereen die bij de organisatie direct of indirect is betrokken. Waarbij ook ik voldoende besef dat we nog een lange weg te gaan hebben; helaas.