Jozias en Hans stappen op, compliment!

Of het ook een Goede Stap is dat de coryfeeën Jozias van Aartsen en Hans Wiegel juist nu hún VVD verlaten, dat weet ik niet, daarvoor ben ik onvoldoende ingevoerd in de VVD als organisatie. Hoe dan ook de stap die zij nu terug zetten verdient een compliment. Blijkbaar zijn zij van mening dat hun Commitment aan de Strategie van de VVD niet meer 100% is en als het zo ver is dan wordt het tijd dat je als eindverantwoordelijken een stapje terugdoet. Compliment dus.
Het verdient een compliment omdat zij beiden, voorzover als ik dat nu kan waarnemen, deze stap terug zetten zonder dat zij daartoe door 'hun organisatie' worden gedwongen of zonder dat zij daarvoor een Gouden Handdruk ontvangen. OK, Van Aartsen wil dan wel in de Tweede Kamer blijven maar daar is niets mis mee, tenslotte beschikt hij over een Schat aan Ervaring. Het zou niet raadzaam zijn als de VVD fractie die ervaring zo maar liet lopen. Wat betreft de zelf benoemde 'Brontosauriër uit Diever', die zal ongetwijfeld zijn gebrul uit de verte nog vaak laten horen maar deze stap is nu toch maar door hem gezet. Hoe anders het recente vertrek van, bijvoorbeeld, Boris Dittrich. Hij verliet D66 met een duidelijk zichtbare pruillip en niet anders dan nadat hij, op schijnbaar eigen verzoek, spitsroeden had gelopen in zowel Tweede Kamer als eigen fractie.

Wat er in beide situaties gebeurt is m.i. leerzaam voor managers, er komt namelijk een moment dat u ook overbodig wordt voor uw organisatie (nb: ik zeg bewust niet 'er kan een moment komen'; waarom? omdat organisaties door een levenscyclus gaan en iedere 'golfbeweging' vraagt om andere managementcompetenties). Als je dan uit eigen beweging opstapt omdat je er niet in slaagt de c.q. 'jouw' organisatie die kant op te krijgen die voor de continuïteit wenselijk, wellicht zelfs noodzakelijk, is dan wordt het tijd om je carriére elders of in ieder geval in een andere functie voort te zetten. Niet afwachten dus totdat de Raad van Commissarissen je een (gouden) handje helpt maar zelf aangeven dat jij niet degene bent die deze volgende klus kan klaren, dat verdient een compliment zelfs Respect! Het is weinigen gegeven, signaleer ik helaas, om dit te kunnen doen. Of men probeert 'het', een organisatieverandering bijvoorbeeld, toch en faalt binnen korte tijd jammerlijk. Of men drinkt een glas, doet een plas en laat alles zoals het was en vaak hebben 'derden' niet eens in de gaten dat er niets noodzakelijks gebeurt (......).

Wanneer merk je nu dat het voor jou zo ver is? Dat weet je als je jezelf bewust bent van je Sterke Kanten en (dus) ook weet waarin je jezelf nog kan verbeteren c.q. waarin je ondersteuning (door teamleden bijvoorbeeld) nodig hebt. Je merkt het ook als je weet wat 100% Commitment is. Voor nu 'in het kort': Persoonlijk Commitment van een (eind-)verantwoordelijke is geen 'door onderhandelen', geen 'poldermodel' maar: je weet wat er voor de organisatie nodig is, je weet wat er daarbij van jou wordt verwacht en je bent bereid om jezelf daarvoor 100% in te zetten! Die overweging impliceert nog al wat. Niet voor niets besloot Van Aartsen 'pas' om 04.00u vanochtend om zijn functie als fractievoorzitter, als eindverantwoordelijke in te leveren; nogmaals: Compliment!