De VVD is begonnen met een interessante publiciteitscampagne, ze noemen het de verkiezing van een nieuwe partijleider maar het lijkt verdacht veel op een actie tot partij imago verbetering. Alles is hiervoor uit de kast gehaald, hoewel alles? Tussen het bombastische geweld van Rita Verdonk en het Jonge Jongens imago van Mark Rutte, verdwijnt 3e kandidaat Jelleke Veenendaal een beetje in het niet. Is dat toeval & spijtig of past Veenendaal ook een strategie toe, de underdog strategie?
'Wie zegt u, Jelleke Veenendaal? Die ken ik niet.' Dat kun je de laatste dagen toch hier en daar horen. Misschien is het ook niet nodig dat Veenendaal buiten de VVD kringen een ruime naamsbekendheid heeft, het zijn tenslotte slechts de leden van de VVD die hun stem uit mogen brengen, al dan niet op haar. Dat Verdonk en Rutte hun campagnes in een breder perspectief trekken komt waarschijnlijk ook door hun achtergrond: Ministriële verantwoordelijkheid (waartoe ik de staatssecretaris ook reken) en de daaruit voortvloeiende media aandacht. Beiden zien de campagne m.n. ook als een wegvoorbereider voor de a.s. nationale verkiezingen. Ondanks de zalvende woorden van hun voorzitter zal het VVD bestuur toch binnenskamers zéér content zijn met al die aandacht die de partij nu krijgt. Die aandacht gaat voorbij aan Veenendaal. Het komt overigens niet alleen door een geringe aandacht van de media voor de persoon Veenendaal dat zij bij het Grote Publiek een onbekende is, zelf timmert zij ook (nog) niet echt aan de weg. Kijk op het internet en zie dat Verdonk de mogelijkheden van haar Ministerie hierbij volledig uitnut en zie dat Mark Rutte zijn eigen site beheert. Veenendaal's site komt 'deze week in de lucht', maar stond er dat vorige week ook al niet?
Je vraagt je af: is het nu naieviteit van Veenendaal dat ze zo weinig van zich laat horen of zit er toch misschien een doordachte strategie achter? Gaat ze gebruik maken van de underdog strategie? De underdog waarvan niemand verwacht, zelfs nu al niet, dat ze met de positie van nieuwe partijleider aan de haal gaat. Haar dus links laten liggen. De tegenhangers, Verdonk en Rutte, zitten momenteel juist op de bandwagon: ze hebben een ruime voorsprong en iedereen wil op hun huifkar springen om toch maar vooral niets te missen! Vlak voor het einde van de race zullen er nog wel enkele mensen overspringen van de ene bandwagon naar de andere zodat de volste als eerste over de meet komt.
Althans zo luidt de theorie van underdog v.s. bandwagon. Praktijk, zeker tijdens verkiezingen, heeft aangetoond dat vervolgens niet binnen iedere cultuur de underdog aan het kortste eind trekt. Dit mag dan zo zijn in de cultuur van de Verenigde Staten men kiest aldaar bij voorkeur voor de bandwagon, de Australiërs tonen juist aan dat zij in tijden van verkiezingen een zwak hebben voor de underdog. Zo'n Australische underdog begint dan op de dag van de verkiezingen aan een opmerkelijke inhaalrace.
Wat zullen de VVD leden nu doen? Welke cultuur hebben zij? Als het geweld tussen Verdonk en Rutte navrante vormen aan gaat nemen dan zou het mij niet verbazen dat Veenendaal er alsnog met de voorzittershamer vandoor gaat. Als zij dan achteraf aangeeft dat dit een bewuste strategie was van haar en haar campagneteam dan stijgt ze opeens met stip tussen de meer bekende VVD leden en is de vraag in de kop daarmee beantwoord.
CyberSale, 50% korting op een Pro-abonnement
Verbeter je persoonlijke effectiviteit en managementvaardigheden. Begin het jaar goed en krijg toegang tot toepassingsgerichte kennis.
Upgrade uw gratis lidmaatschap, word een Pro