Geld als de Belangrijkste Motivator staat onder Druk

Lange tijd, zelfs nu nog, is dé overtuiging dat GELD de belangrijkste Motivator is voor mensen om hun werk te doen. Maar: als we nu het uurloon kunnen opnoemen van onze mensen op de werkvloer, dan zou je echter de indruk krijgen dat geld voor hen i.i.g. niet 'de motivator' kan zijn.....

Het zijn eerder wij, managers, die degenen zijn die deze illusie in stand houden; al was het maar omdat juist wij zelf zo getriggered zijn op geld. In dat kader is de bijdrage die Henk-Jelle Reitsma dit weekeinde leverde aan het ManagementSite Kennis Netwerk interessant: De bonuscultuur fundamenteel fout?. Reitsma stelt dat daarin het vooral 'de neiging om eigen succes toe te schrijven aan persoonlijke factoren' de basis vormt van de bonuscultuur. (Overigens, 'het eigen falen schrijven we toe aan situationele factoren'.) De bonus als motivator, maar dan alleen voor de Top; zo gezegd.

Voor de 'gewone man/vrouw' op de werkvloer ligt het toch iets anders, al dat geld. Recent onderzoek van McKinsey, Motivating people: Getting beyond money, laat zien dat zij toch vooral gedreven worden door:

• waardering van/erkenning door de baas,
• persoonlijke aandacht van de baas,
• kansen krijgen om belangrijke rollen/taken te vervullen.

Als dat allemaal niet mogelijk is of als zodanig niet wordt ervaren, dan pas komt het geld om de hoek kijken; 'bij gebrek aan beter', zo gezegd. Het onderzoek laat zelfs nog zien dat de het toepassen door managers van de 1e 3 motivatoren de organisatie uiteindelijk meer rendement oplevert dan het geven van geld, een bonus, om zo medewerkers tot Hogere/Betere prestaties aan te zetten!

Nu McKinsey dit naar boven heeft gekregen is hun overtuiging dan ook: "There couldn’t be a better time to reinforce more cost-effective approaches. Money’s traditional role as the dominant motivator is under pressure from declining corporate revenues, sagging stock markets, and increasing scrutiny by regulators, activist shareholders, and the general public."

Ik voel er veel voor, maar wie zet de 1e stap?