(g)een Gouden Horloge

Een vriend begint op 01/02 a.s. in een nieuwe functie, hij heeft er zin in & toch knaagt er nog iets.

Bij zijn, nu nog, huidige werkgever zou hij op 01/05 a.s. 15 jaar in dienst zijn. Als dank voor zoveel Commitment zou(!) hij dan het obligate gouden-horloge-met-inscriptie ontvangen van zijn werkgever. Hij stelt: 'Dat horloge loop ik nu mis, dat vind ik toch wel jammer.'

Ik antwoordde nog: 'Dat zal toch wel niet. Je werkgever zal toch niet zo flauw zijn om je die paar maanden niet te vergeven?......'

Zou 't echt? Geloof ik daar zelf in? :-o

De organisatie waar mijn vriend de afgelopen (bijna) 15 jaar werkzaam is geweest, is een Nederlandse multinational. 1-tje die zijn activiteiten in Nederland zo langzamerhand tot een minimum terugbrengt. In het thuisland blijft er nog 'slechts' hoogwaardige, specialistische Kennisarbeid achter. Al het overige, werkzaamheden waaruit deze organisatie haar oorsprong kent, worden afgestoten of overgebracht naar de bekende lage lonen landen.

Ook al is er op de locatie van mijn vriend letterlijk nog geen sprake van sluiting, toch zijn de signalen duidelijk genoeg dat het Nederlandse einde er aan zit te komen. Zo ondersteunt hij al enkele jaren zijn nieuwe collegae in Oost-Europa om de 'kneepjes van het vak te leren'. Dus dat het voor jou ooit ophoudt.....

Hij koos dus eieren voor zijn geld & start binnenkort aan een geheel nieuwe uitdaging, 1-tje in een voor hem nieuwe bedrijfstak. Het zal 'm lukken, ik heb er vertrouwen in. Er is hier nog een bijkomend voordeel voor hem: hij bespaart wekelijks 8 uur reistijd. Zelf zegt hij daarover: 'Kan ik voortaan ook eens ontbijten met mijn kinderen.'

Allemaal voordelen dus, zou je zeggen. Maar toch, dat niet meer kunnen krijgen van dat Gouden Horloge met inscriptie, hé, dat vreet nog aan hem.

U & ik weten dat het mijn vriend feitelijk helemaal niet gaat om dat horloge, misschien kan het 'm zelfs gestolen worden (nb; zowel letterlijk als figuurlijk). Het gaat hier om Waardering, de Waardering over het feit dat hij 15 jaar van zijn leven, misschien zelfs wel meer, gaf aan zijn werkgever. Mag je daarvoor dan niet een heel klein beetje waardering ontvangen, zelfs al sluit je werkgever (al dan niet op termijn) de locatie? Zou een werkgever zo klein kunnen zijn om dat niet te doen?

We zitten momenteel in een tijd van recessie waarbij de ontslagen over elkaar heen (zullen) vallen. Het kan toch handig zijn als je als werkgever (soms alsnog) je waardering laat zien aan je nu bijna ex-werknemers. Je weet maar nooit waar dat goed voor is ......