Excusez-Moi & de consequenties van Ethisch Leiderschap.

"Neen. En laat ik het ook niet merken, want ik vlieg er bovenop. Wij hebben in ons bedrijf een zevental "werkwaarden" met elkaar afgesproken waaronder Integriteit in doen en laten. Veel schouderklopjes en helaas ook sanctionering - en keihard als het moet - gekend om het tot gemeengoed te krijgen." Will Robben, eigenaar van Venrooy Cable Equipment.

"Nee ik pest geen medewerkers. Op die manier verziek je de werksfeer, je kwetst een ander ontzettend en naar mijn mening zou je daar geen tijd voor moeten hebben. Als een medewerker zich hier mee bezig houdt zegt dat veel meer over de medewerker dan over degene die gepest wordt. En een ieder die zich bezighoudt met pesten zou zichzelf moeten afvragen of dit de persoon is die ze willen zijn." Mireilee Nassy, HR Manager bij Honeywell.

'Zo maar' 2 reacties op mijn entry 'Zeg eens eerlijk: Pest U?' die ik ook plaatste op LinkedIn. Mooi. Maar opmerkelijk is nu dat er toch nog relatief veel werknemers zijn die het voor hun pestende Baas opnemen. 'Het kan toch niet zo erg zijn, 650.000?' & 'Hij bedoelde het niet zo hoor. Even later bood hij zijn excuses zelfs nog aan!'

Vraag is dan of dat laatste ook een vorm van Ethisch Leiderschap is, achteraf je excuses aanbieden. Laten we daarbij Bill Clinton maar als een 1e voorbeeld nemen.

"I did not have sexual relations with that woman...'

Let u even op hoe STERK Clinton zijn boodschap articuleert. & U hoort het goed: aan het einde van het filmpje klinken al de 1e geluiden van een klaterend applaus! Clinton hield deze rol nog enige tijd stevig vast:

Is dit een vorm van PESTEN? Is dit een vorm van onetisch Leiderschap? M.i. wel maar zegt u het maar.

Net zo opmerkelijk als het feit dat Clinton nooit écht zijn excuses aanbood aan Monica Lewisnsky, toch een slachtoffer, is het feit dat Clinton nu wereldwijd furore maakt. We hebben hem á raison van $ 100.000+ per optreden weer in onze armen gesloten. Het zegt dus ook iets over ons......

"Niet alleen voor dat wat we doen worden we verantwoordelijk gehouden, maar ook voor dat wat we NIET doen.", Jean Baptiste Molière de 17e eeuwse toneelschrijver. 

Als je dan toch af & toe a slip of the tongue hebt, een verspreking zo gezegd, wanneer bied je dan je Excuses aan? 

In Mea Culpa: A Sociology of Apology and Reconciliation, Nicholas Tavuchis schrijft dat excuses volgen op gedrag dat niet meer kan worden teruggedraaid: "but that cannot go unnoticed without compromising the current and future relationship of the parties." Barbara Kellerman reageert hier op in haar artikel 'When Should a Leader Apologize-and When Not?': "Thus, this general principle: Leaders will publicly apologize if and when they calculate the costs of doing so to be lower than the costs of not doing so. More precisely, leaders will apologize if and when they calculate that staying silent threatens a "current and future relationship" between them and one or more key constituencies-followers, customers, stockholders, or the public." Eigen Belang, dus, dat aanbieden van excuses.

In het recente artikel 'Ethical Leadership in Professional Life' stelt Neil Hamilton dat de theorie van 'Servant Leadership' nog het best aansluit op Etisch Leiderschap: "Servant leadership, originally articulated by Robert Greenleaf, encourages leaders to serve others' highest priority needs, helping others to reach their potential - to be their better selves, to be what they are capable of becoming. Servant leaders, Greenleaf noted, also ask with respect to any decision "what is the impact on the least privileged in society?".

Is een 'Servant Leader' daarmee een 'softy'? Hamilton: "A servant leader tries to help each person, but ultimately will take the necessary steps to achieve the mission, even if it means discipline or termination for an employee(s)." Maar dat vervolgens doen zonder (weg) te Pesten!

Toch, stelt Hamilton, is het lastig om zo'n 'Servant Leader' te (kunnen) zijn & hij citeert daarbij Willam George met zijn boek 'Authentic Leadership: Rediscovering the Secrets to Create Lasting Value': "The one essential quality a leader must have is to be your own person, authentic in every regard. To be one's own person, an individual must continually ask, "What is the purpose of my life?".

Prima tip, maar ja het is 'CRISIS' dus wie van ons vindt nu de tijd om over zo'n wezenlijke vraag na te denken? Wie van ons verontschuldigt zich daarvoor?

(NB; Onethisch Leiderschap c.q. Pesten krijgt momenteel 'verhoogde aandacht!' zo komt vanochtend ook Het FD met een 'pest-artikel': 'Weggetreiterd door Recessie' ..... 'T is wat.)