Een tekort van 4.000.000…..

Er is een tekort van 4.000.000, binnen de World Health Organization! Dat is een fors tekort, menig MT zou wakker liggen als zijn/haar organisatie daarmee wordt geconfronteerd. Maar dit tekort is anders, van een andere impact zelfs tragisch als je beseft dat het hier gaat om een tekort van 4.000.000 medewerkers nodig om 1.000.000.000 wereldburgers op zijn minst te kunnen voorzien van elementaire medische hulp..... De WHO publiceert vandaag, tijdens de World Health Day 2006, haar World Health Report. Wrang, dat is het, maar dit is een rapport dat tegelijkertijd een interessante HRM Strategie laat zien.
Het plaatje bij deze entry is wellicht klein maar het is voldoende zichtbaar om een indruk te kunnen krijgen van de verdeling van medisch personeel over onze globe. Eenvoudig gezegd: hoe donkerder de blauwe kleur, hoe beter de medische bezetting en hoe lichter hoe slechter. Wat getallen: de VS hebben 24,8 medisch personeel per 1.000 inwoners, de EU 18,9 per 1.000, Zuid Oost Azië 4,3 en Afrika 2,3. De belangrijkste reden voor deze, onevenredige, verdeling zal u duidelijk zijn: de voordelen die verbonden zijn aan een medische functie in de rijkere landen, en dat zijn niet alleen de financiële, voor zowel artsen als medisch personeel. Een andere reden, naast financiën, kan zijn: aanzien. Het is een 'teken aan de wand' dat een arts in onze regios, die een metamorfose weet toe te passen op een verlopen ster, meer aandacht en waardering krijgt dan een arts die zich begeeft tussen de uitdagingen in Afrika. En wie, behoudens die paar 'uitzonderingen' wil dat nu niet? al die aandacht (tsja.).

Deze P uitdaging voor de WHO, om op korte termijn 4.000.000 nieuwe medewerkers aan te trekken mag je niet onderschatten. Zeker niet als je beseft dat de WHO vist in een P-markt die toch al onder druk komt te staan. Zo verwachten meerdere onderzoeksinstanties de komende jaren alleen al voor Nederland in de medische sector een nieuwe en vervangingsmarkt van 1.000.000 medewerkers. En als je als nieuwe intreder het toch voor het kiezen hebt, tja wat doe je dan? De WHO beseft dit en pakt deze uitdaging, toch, met veel enthousiasme op. Het Plan bestaat uit 3 kernonderdelen en ik citeer: "From policy and management perspectives, the framework focuses on modulating the roles of both labour markets and state action at key decision-making junctures:

• => Entry: preparing the workforce through strategic investments in education and effective and ethical recruitment practices.
• => Workforce: enhancing worker performance through better management of workers in both the public and private sectors.
• => Exit: managing migration and attrition to reduce wasteful loss of human resources."

Wat het Plan, voor mij, interessant maakt is dat het direct meerdere HRM-aspecten meeneemt. Als een organisatie een dreigend P tekort heeft dan zie je vaak dat men zich 'slechts' concentreert op de entry kant, want daar ligt de noodzaak. De WHO zoals u ziet gaat verder, veel verder. Natuurlijk wordt er 'iets' verwacht van de nationale overheden maar de WHO steekt ook 'de hand in eigen boezem'. Zo zijn de te nemen stappen o.m.:

Voor preparing the workforce geldt:

• => Building strong institutions
• => Assuring educational quality
• => Revitalizing recruitment capabilities

Voor enhancing performance geldt:

• => Supervision makes a big difference
• => Fair and reliable compensation
• => Critical support systems
• => Lifelong learning

Voor managing migration and attrition geldt:

• => Managing migration of health workers
• => Keeping health work as a career of choice for women
• => Ensuring safe work environments
• => Retirement planning

Het is nog véél te vroeg om te stellen dat de World Health Organization met dit Plan een 'employer of choice' wordt maar het verdient een compliment dat de WHO deze uitdaging op deze manier oppakt. De tijd om in 1e instantie om financiële bijdragen te vragen (nb: vaak ook nog eens geen quark op een gloeiende plaat) is daarmee voorbij, Actie is nodig om een urgent probleem op te pakken!

Een probleem waarvan ik verwacht dat het uiteindelijk niet aan onze grenzen voorbij kan gaan. Maar dat is een ander issue, een moral obligation zo u wil. Vandaag heb ik het hier over een ander onderwerp: SHRM en dat maakt dit rapport (ook) zo leesbaar, dit World Health Report 2006.