Een Gouden Handdruk voor deze CEO?

Ratko Mladic is de CEO van de Bosnische Serviërs, het wordt tijd om hem af te zetten maar da's blijkbaar eenvoudiger gezegd dan gedaan. Als je tijd voorbij is, door 'mismanagement', dan wordt het tijd dat je vertrekt. Vaak zie je dat zelf toch niet zo zitten, zeker niet als er in je omgeving voorbeelden zijn van dito CEO-gedrag. Maar toch, hoe krijgen ze jou nu weg? Wacht je op je Gouden Handdruk ondanks de slachtoffers die je maakte?
Met een gemengd interesse volg ik de, vaak curieuze, verwikkelingen rondom de voorgenomen arrestatie van Ratko Mladic. Dat hij 'uit functie' dient te worden gezet en voor zijn 'mismanagement' c.q. daden ter verantwoording dient te worden geroepen, dat mag duidelijk zijn. Liefst snel ook, maar da's blijkbaar niet eenvoudig. Hoe kan dat nu? Wat staat er te gebeuren?

Als je het nu leest dan is een profiel dat Joke van Kampen schreef in 'De Groene Amsterdammer' in juli 1996 (bijna 10 jaar geleden dus) veelzeggend. Een citaat uit dat profiel van Mladic: "Mladic is in de ogen van de Bosnische Serviërs uitgegroeid tot een regelrechte godheid en dat laat hij zich vriendelijk aanleunen. Atheïstisch als hij is grootgebracht, draait hij er zijn hand niet voor om een kaarsje te branden in een orthodoxe kerk als er een nationalistische feestdag te vieren valt. De legenden over hem zijn talrijk. Mladic maakte met eigen handen een granaat onschadelijk. In zijn helikopter schond hij als regel het vliegverbod boven Bosnië, vooral om vijandelijk vuur uit te lokken en het op die manier te lokaliseren. Op weg naar die dramatische zitting van het parlement van de Bosnische Serviërs, waar men na een redevoering van Mladic het vredesplan resoluut afwees, duwde hij met blote handen een rotsblok van de weg. In de ogen van de Bosnische Serviërs is het eigenlijk merkwaardig dat Mladic nog een helikopter nodig heeft om te vliegen.
Die redevoering leidde overigens tot zijn zwaarste aanvaring met de Servische president Milosevic, die hem voor dronken pokerspeler uitmaakte, en met de Bosnisch-Servische leider Karadzic, die hem trachtte af te zetten. Opnieuw had Mladic de situatie goed ingeschat, want nog geen week later was hij terug op zijn post en had hij meer macht dan ooit.
Hij is een soldaat die een muts vol water over zijn hoofd kiepert om net zo nat te zijn als zijn soldaten. Hij is sober en gaat tekeer tegen de corruptie van de Bosnisch-Servische politici. Niet omdat hij in dat soort zaken ineens wèl een moraal of een geweten heeft, maar gewoon omdat het gedoe van zwarte handel en corruptie de bevoorrading van zijn troepen in gevaar brengt.
Hij houdt van het front, vertelt soldaten racistische moppen, terwijl zijn minachting voor politici en de internationale gemeenschap grenst aan het ongelooflijke. Toen een Navo-vliegtuig hem eens de opdracht gaf naar beneden te gaan met zijn helikopter, riep hij door de radio: 'Ik ben generaal Mladic. Denkt de Navo dat ik op een ezel rij?'
Over de hele wereld gingen de televisiebeelden waarop hij kinderen over het hoofd aait en snoep uitdeelt in een zojuist ingenomen stad. Hij stapt de bus in en zegt voor de snorrende camera's: 'U kunt gaan, u zal niets gebeuren.' Zodra de camera's waren uitgezet, voegde hij eraan toe: 'Niemand kan jullie leven redden, de Navo niet, de VN niet, alleen ik.' En dat klonk niet als een geruststelling maar als dreigement." Srebrenica, niet alleen ter plaatse maar ook in ons land: een trauma.

Iemand die binnen zijn 'organisatie' zo'n sterke positie inneemt is door geen enkele buitenstaander weg te krijgen. (NB: waarschijnlijk is menig CEO zelfs jaloers op zo'n sterke positie. ) Misschien dat in zo'n situatie de Raad van Commissarissen (nb: hier de Bosnisch Servische Overheid) een voorzet kan doen, maar blijkbaar vrezen ze een massale opstand onder hun werknemers! (excuses voor de matafoor). Veelzeggender is waarschijnlijk de opmerking die Van Kampen plaatst in haar profiel over 'vergelijkbare situaties': "Mladic doet wat in zijn ogen nodig is om zijn volk te verdedigen, en als je dat doet kun je nooit een oorlogsmisdadiger zijn. En tenzij de Amerikaanse generaals die in Vietnam dienden en de Britse officieren die op de Falklands vochten ook koers zetten naar Den Haag om in het beklaagdenbankje van het oorlogstribunaal plaats te nemen, is hij niet van plan te komen." Sinds 1996 kunnen daaraan worden toegevoegd diverse voorbeelden uit Irak, Afrikaanse landen etc.

Het ziet er voor mij naar uit dat het een handjeklap wordt waarbij de gevolgen voor Mladic beperkt zullen zijn, dit toont geen respect voor zijn slachtoffers! Maar toch, gebeurt dat niet bij het vertrek van menig CEO 'een gouden handdruk'? (sic.)