Een brand in een kledingfabriek die 112 medewerkers het leven kost, is dat Kapitalisme in z'n Rauwste Vorm?

http://www.youtube.com/watch?v=WdmsaaZMqdU

Zaterdag jl. brak er brand uit in één van de fabrieken van TAZREEN FASHION Ltd. in Dhaka, Bangla Desh. Een armetierige technische installatie & een gebrek aan brandpreventie middelen droegen er aan bij dat de brand uiteindelijk aan ca. 112 medewerkers het leven kostte. TAZREEN is één van de grotere spelers binnen de schrale economie van Bangla Desh. Tot de afnemers van de textielproducten van TAZREEN behoren detaillisten als WALMART, CARREFOUR, IKEA en C&A.

Nu kun je deze Westerse afnemers niet direct verantwooordelijk houden voor deze brand maar de vraag is of je vooraf niet eerst eens had kunnen gaan kijken of deze leverancier op z'n minst voldeed aan de paragrafen die ieder van deze mutlinationals besteden aan corporate sustainability aan 'maatschappelijk verantwoord ondernemen'?

De Westerse afnemers geven nu (opnieuw) aan dat zij zich terug willen trekken uit deze gebieden, landen die niet tot nauwelijks in staat zijn om het welzijn van hun bevolking te garanderen. Maar het is maar de vraag of dat de oplossing is want: is daarmee de lokale bevolking écht geholpen, dat er nu door hen niets meer geproduceerd kan worden?

Deze brand in een bedrijf dat direct of indirect gerelateerd is aan de enorme vraag vanuit de Westerse samenleving, staat niet eens op zichzelf. Zo kenden we in 1984 de giframp bij Union Carbide in Bhopal, zo liggen er de zwaar vervuilde sloopschepen op de stranden van (ook) Bangla Desh en meer recent was er de dood van 289 Indiaanse werknemers onder vergelijkbare omstandigheden in een textielfabriek in Karachi.

De vraag naar producten vanuit het Westen is, crisis of niet, nog steeds GiGa & daar komt nu de vraag van de opkomende economieën bij. Dit impliceert dat de druk op de economie van landen waar het met een arbeidsomstandighedenwet nog maar minimaal is gesteld, enorm toeneemt. Ga je nu als afnemer weg, uit een verlaat schuldgevoel, dan wordt jouw plaats ongetwijfeld ingenomen door een andere afnemer.....

Om je een idee te geven: "Bangladesh's $20 billion-a-year garment industry accounts for 80 percent of its total export earnings and contributes a major share of the country's $110 billion GDP. This from an export market created only in 1978, with a consignment for 10,000 men's shirts." Nu stoppen met afnemen van deze producten heeft op een Derde Wereld land als Bangla Desh een nog grotere impact. Sterker nog: het aantal doden zal er zeker niet door afnemen......

Nu zijn de cijfers uit dit artikel niet meer correct want juist deze week laat Boston Consulting Group meer recente cijfers zien:

• Bangla Desh, het Bruto Nationaal Product bedraagt momenteel $ 282 miljard (nb; een groei die mede 'te danken is' aan de bloei van de lokale textielindustrie....), per hoofd van de bevolking is dat $ 1.693;
• Verenigde Staten, BNP $ 15.904 miljard, per hoofd: $ 48.387;
• Nederland, BNP $ 704 miljard, per hoofd: $ 42.183.

BCG noemt deze cijfers in hun interessante & nu macaber relevante artikelen reeks met de titel Comparing Socioeconomic Development Across Nations. Wereldwijd worden landen in dit rapport op een meetlat gelegd van duurzame economische ontwikkeling i.c.m. het welzijn van de lokale bevolking.

BCG: "After decades of measuring economic progress in terms of income growth, national leaders are now paying much more attention to the quality of that growth. The shift stems from a growing realization that an impressive rise in gross domestic product per capita in the short term means little if living standards are undermined in the long term by poor health, underinvestment in education, a degraded environment, and a widening gap between rich and poor. What is important is for rising national income to translate into greater well-being for the population at large on a sustainable basis."

Of alle nationale leiders zich al buigen over de kwaliteit van de economische groei van hun land zoals BCG hier veronderstelt, is nog maar zéér de vraag; zelfs in het Westen. Los daarvan is de combinatie van Bruto Nationaal Product met het Welzijn van de lokale bevolking meer dan interessant en relevant.

De rol die hierin zeker kan worden gespeeld is die van de grotere én kleinere afnemers: jezelf niet alleen verantwoordelijk voelen voor het welzijn van je eigen medewerkers maar ook voor die van je toeleveranciers. Da's dan waarschijnlijk een vorm van maatschappelijk verantwoord ondernemen die een meer dan positieve intonatie zou kunnen geven aan het begrip 'Kapitalisme'. Maar wellicht & helaas hebben wij daarvoor nog een hele lange weg te gaan. Mogelijk hebben we daarvoor zelfs een andere generatie nodig.....

Aanleiding: Garment-Factory Fire Reveals Capitalism at Its Rawest.

TIP: het Thema Armoede zoals dat nu, n.a.v. de recente IDFA, deze week op tv verschijnt.

“The welfare of a nation can scarcely be inferred from a measurement of national income.”  Simon Kuznets, creator of the concept of GDP, 1934.