Business as usual: per 01/01 7 miljard bonus.

http://www.youtube.com/watch?v=gL9cAuvu158

Dachten de ruim 2.000 NL.  ambtenaren en werknemers bij semipublieke instellingen dat zij goed zaten met hun beloning boven de 'ministersnorm' (nb; ca. 180 m.). Da's echter nog nix vergeleken met de bonussen die ca. 2.500 bankiers uit de Londonse City op Nieuwjaarsdag op hun rekening krijgen bijgeschreven: GBP 7 miljard. Voor de bankiers is het dus weer business as usual; da's snel. 

Op zich is dit niet zo verrassend: de banken draaien weer als vanouds met winst, veel winst. Je zou dan ook kunnen denken dat de financiële dienstverleners de 'crisis' als één van de eersten wonderwel hebben overleefd.

Toch is hier een kanttekening op zijn plaats: de financiële markt is niet meer wat ie is geweest ......

Terwijl Groot Brittannië zucht onder één van de zwaarste crisissen sinds tijden (nb; mede te 'danken' aan het feit dat in GB het zwaartepunt van Europa's financiële sector ligt), verdeelt een select groepje bankiers alweer de overwinst onder elkaar; een deel in contanten, een deel in opties. Gisteravond besteedde BBC's PANORAMA in 'Carry On Banking!' o.m. aandacht aan een recent feest waarin een internationale groep van in London gevestigde bankiers elkaar feliciteerden met de behaalde resultaten.

Op de vraag aan de voorzitter van de bankiersvereniging of 'deze resultaten toch ook niet voor een belangrijk deel te danken waren aan de steun die de belastingbetaler had verleend?', antwoordde de voorzitter: 'De belastingbetaler heeft nog steeds een belang in de financiële sector, nergens anders zal de belastingbetaler zo'n hoog rendement behalen!' Zo kun je het inderdaad ook uitleggen.

Business as Usual: 'Wij maken winst dankzij onze bijzondere inzet dus een bonus is op zijn plaats.' 'Ben blij dat u uw geld terugkrijgt.' horen we nog net niet.

Maar het zijn niet de 'bijzondere kwaliteiten' van de bankiers die aan de basis liggen van deze successen: de financiële markt in de EU is sinds de 'crisis' veranderd, aanzienlijk zelfs.

Vandaag verschijnen in Het Financieele Dagblag de volgende berichten: uit Staatsgaranties houden kredietkraan open blijkt dat de NL. banken 30% minder kredieten hebben verstrekt. Dat wat nog wordt verstrekt is voor 100%+ gedekt. Risico voor de banken is dus nagenoeg nihil. Uit het artikel Hoge bankmarge vreet aan bedrijfswinsten blijkt dat de rentewinst, ondanks die verlaagde risicofactor (nb; het oude bankadagium was 'hoog risico, hoog rendement; laag risico, laag rendement'), aanzienlijk is toegenomen voor de banken. Als we daarbij optellen dat financiële dienstverleners eerder beter(!) dan slechter uit de woekerpolisaffaire komen, zoals TROS RADAR gisteren berichtte, dan zijn Hogere Winsten eenvoudig verklaard.

Toch lijken de banken hun rol te vergeten: starters op de woningmarkt komen nauwelijks aan bod door de strengere norm, iets dat de woningmarkt blokkeert, het MKB kan een krediet ook in 2011 vergeten. Was het niet de oorspronkelijke doelstelling dat banken de economie een push dienen te geven? Doordat het klantgedrag(!) van banken nu 180o lijkt gedraaid zijn de hogere winsten te verklaren maar lijkt de economie nauwelijks geholpen...... M.n. dat is jammer.

Eerder deze maand vroeg de Commissie Burgmans zich af of 'de Klant al Centraal staat bij de Bank?' nu voorlopig nog niet, zo lijkt. Eerst ff dat bonushobbeltje wegwerken & dat vraagt om een cultuurverandering.

19/01/11

Gisteravond zond de BBC het 2e deel uit in deze 'bank-serie' Britain's Banks: Too Big to Save?. De banken in de Londonse City nemen we weer zodanige vormen aan dat de vraag terecht is 'worden ze niet te groot, deze banken, worden ze niet te groot om nog door de belastingbetaler te kunnen worden gered?'

Niet alleen geeft de serie een mooi inzicht in dat wat nu eigenlijk BASEL I, II & III is maar ook dat deze intern door de banken zelf opgelegde regels 'geen echte zoden aan de dijk zetten'.

Zo vraagt Tony Baxendale, CEO van visgroothandel Kingfisher (nb; een organisatie die rechtstreeks te leiden had van het LEHMAN debakel), zich af 'Ik ben niet verantwoordelijk voor de financiële crisis en toch leid ik er schade van.' Dat gevoel zullen meer belastingbetalers hebben.

Het programma toont aan dat er 'iets' dient te veranderen in ons financiële systeem maar dat het met de huidige (groei)ontwikkelingen steeds lastiger wordt om dat 'iets' ook daadwerkelijk uit te voeren.....