BP leert CRISIS Management op de moeilijke manier

Het is nog maar een paar jaar geleden dat freelance journaliste Shelley Moore voor BP het artikel 'Crisis Management, Disaster Response' schreef. Moore komt daarin met enkele crises in Zuid-Oost Azië, Afrika én de Golf van Mexico, crises waarin BP goed naar voren komt. BP reageerde op die crises voortreffelijk.

Als organisatieprincipes hanteerde de organisatie daarbij: People First, Environment Second, Property Third, Business Fourth; prima. Je zou vervolgens mogen veronderstellen dat deze organisatie alles aankan. Iedere crisis die nu nog aan hun voordeur zou verschijnen, zou moeiteloos worden bedwongen. Waarschijnlijk dacht het Management er net zo over (nb; duidelijk gevalletje 'Black Swan'). Hoe anders de recente realiteit. De natuur blijkt sterker dan de menselijke capaciteit. Het siert BP dat Moore's bijdrage nog op de site staat maar waarschijnlijk is men het artikel vergeten.

Hoewel BP eerst nog de publieke opinie achter zich had doordat men deze uitdaging direct opnam, blijkt ook dat tij nu te keren. 'Internetters roepen op tot Boycot BP' melden de media vandaag. Lijd je miljoenen verlies per dag om de oliestroom te stoppen, dreigt er ook nog eens een consumentenboycot. Je zou er 'zo maar' je principes voor kunnen laten varen & van No. 4 No. 1 maken. Ook de opinie van The White House wordt steeds vinniger. Daar leeft niet meer de hoop dat het probleem op korte termijn is opgelost, men gaat al uit van de maand augustus met alle dramatische gevolgen die daarbij horen voor het milieu. Bezoek voor recente beelden van de vervuilde Gulf of Mexico omgeving de site van National Geographic; de kids-versie van NG is indrukwekkender ook door de reacties van de kids.

Op de speciale Gulf of Mexico Response site van BP komt de radeloosheid van de organisatie je bijna tegemoet. Poging na poging, ondernomen op initiatief van bollebozen die (toch) tot de wereld's  intellectuele crème de la crème behoren, om de vervuiling te stoppen strandt in schoonheid (sic.) Om de publieke opinie te keren is BP's, tot voor kort communicatief gesloten & nu veel geplaagde, CEO Tony Hayward zelfs zo ver gegaan door press agency Reuters toestemming te geven aanwezig te zijn in BP's 'War Room'. Het verslag geeft een goed inzicht in dat wat er zich afspeelt binnen de directiekamer als er zich plots een echte CRISIS voordoet; "BP's world is changing rapidly". Inderdaad.

Deze casus maakt duidelijk dat je mooie Plannen van Aanpak in je kast kan hebben staan, of dat het nu om crisis- of verandermanagement gaat, de proof of de pudding is toch de realiteit c.q. the eating. Wat overigens niet wil zeggen dat je geen Plannen dient te maken, 'baat het niet, het schaadt waarschijnlijk ook niet'.

In hun HBR blogentry van vandaag geven Chris Musselwhite en Tammie Plouffe Four Ways to Know Whether You are Ready for Change: Change Awareness, Change Agility, Change Reaction, Change Mechanisms. Mooie tips, tips die menig organisatie zonder CRISIS (c.q. Verander) Plannen van Aanpak goed zal kunnen gebruiken. Toch leek BP, zie artikel Moore, goed te zijn voorbereid op een eventuele volgende crisis. De praktijk is helaas halsstarriger.

& Dat is iets wat we nu al leren van deze crisis. Ongetwijfeld komen er nog een scala aan wetenschappelijke onderzoeken naar de oorzaken c.q. gevolgen van deze ramp, gevolgd door dito boeken. Interessant, wellicht, toch zal de échte CRISIS  je altijd blijven verrassen.....