‘Bejaardenhuis geruimd, bewoners afgevoerd.’

Ja leest u het nog maar eens goed: 'Bejaardenhuis geruimd, bewoners afgevoerd.' Da's even schrikken niet waar. Maar dat was ook niet wat de spreker bedoelde, hij wilde ingaan op de recente ruiming van een kippenfokkerij maar hij versprak zich. Kan gebeuren. In dit bijzondere geval noemen we dat een 'Bushism', ook omdat de (ver)spreker-in-kwestie president Bush was. In zijn thuisland horen zijn landgenoten ze niet vaak meer, deze 'Bushisms'. Met de 'midterm elections' op komst gaat president Bush het spreken in het openbaar steeds beter af(!). Er is een trend in zijn optredens te ontdekken en, dus, is er nog iets van te leren. 
Ja dat was schrikken voor die agrariërs aanwezig in een vol bezette zaal in Oregon, 2002. Hoorden ze dat nu goed, had hun president tijdens hun afwezigheid het bejaardenhuis laten ruimen zodat hun ouders nu van de aardbodem verdwenen waren? Je kon veel van 'the president' verwachten, maar dit? Een schok ging door de zaal. Toen hij deze reactie zag realiseerde Bush zich zijn verspreking en corrigeerde direct 'bejaardenhuis'in 'kippenfokkerij'; die woorden liggen in de Angelsaksische taal ook dicht bij elkaar niet waar. Deze en andere versprekingen leidden tot het begrip 'Bushism: een unieke taaluiting voortkomend uit de publieke optredens van de Amerikaanse president Bush.' Het Web staat er vol van.

Maar de laatste tijd is president Bush zich opmerkelijk aan het verbeteren. OK, enkele weken geleden versprak hij zich nog tijdens het G8 diner. Bush wilde een opmerking maken over de goed gevulde schalen op de dis, Putin meende echter een opmerking te horen over het voorkomen van één van de dames...... In dat geval zijn de aanwezige richt-microfoons van de Pers, ook al staan ze op afstand, genadeloos.

Maar in 'the homeland' vergaat het Bush steeds beter, deze publieke optredens. En hij heeft er veel, zeer veel van die nationale optredens. Wekelijks, zelfs in een vakantieperiode, verschijnt Bush toch zeker 3 keer LIVE op de tv zenders. Achtervolgd door zenders als FOX, CNN, CBS, ABC etc. wordt Bush voor zijn volk simultaan in beeld gebracht. Of het nu is bij een diner van de African American League, bij een theebijeenkomst met de Texan House- and Midwifes, bij een ochtendbijeenkomst in de haven van Miami voor de Harbor Laborers Union of wat dan ook. Bush voelt zichzelf niet snel te Groot en alles wordt vervolgens vastgelegd en uitgezonden.

Als je er een aantal ziet van die optredens dan is er een trend in te ontdekken, een trend in de opbouw van zijn presentatie. Een trend waarvan je nog iets kan leren als je zelf ook nog wat moeilijk uit je woorden komt tijdens je publieke optredens.

De trend; allereerst dient er een doel te zijn. In dit geval is dat: goed uit de verf komen en daarom het voorkomen van 'Bushisms'! Dus: zoveel mogelijk van je tijd besteden aan zaken waarin Bushisms niet onverwacht om de hoek kunnen komen. Bush' optredens zien er alsvolgt uit, sommige zaken lijken u misschien banaal maar allen dienen het doel:

• => de optredens duren 40 minuten; '10 daarvan worden besteedt aan de aanwezigen, '10 aan de glorieuze historie van het 'Land of The Free & Home of The Brave', '10 aan de afsluiting en daar tussenin '10 aan het onderwerp waarvoor de president uitgenodigd was.
• => je kleedt je op de situatie; black tie indien nodig (diners bijv.), opgerolde mouwen en open shirt elders (in de haven bijv.)
• => laat het volkslied spelen en plaats je hand op je hart; scheelt toch weer enkele minuten
• => zeg iets over je reis hier naar toe: hoe mooi de ontvangst was, hoe groen de velden, hoe prachtig de wegen etc.
• => bedank de aanwezigen op de volledige 1e rij, noem ze allemaal bij naam, zeg iets over hun belangrijke rol in de lokale gemeenschap en zeg dan dat je proud! bent op hen! NB: 'Proud' is het woord dat Mr. President het meest gebruikt in zijn toespraak. Turven brengt je toch al snel op 40 keer in '40.
• => zet 1, of 2, van de aanwezigen in het zonnetje. Natuurlijk is dat de gastheer, -vrouw. Het belang van deze man/vrouw voor de gemeenschap wordt even 'kort' samengevat en natuurlijk ben je 'proud' op hem/haar! Als er dan ook nog een prominent Republikein of, beter nog, familielid van je in de zaal zit zet die er dan ook bij, in dat zonnetje. In Florida deed de president dat met zijn broer Jeb. Hij gaf aan proud te zijn op zijn 'kleine' broer en hij adviseerde de aanwezige havenarbeiders om ook proud te zijn op deze gouverneur en op dat wat nij allemaal voor hen bereikt had! President Bush droeg hem nog niet voor als zijn opvolger.
• => het voorgaande herhaal je als je bijna aan het einde van je toespraak bent gekomen. Op je doorzichtig scherm of achter in de zaal verschijnt de melding dat je aan je laatste '10 bent toegekomen. Vergeet niet: proud, proud, proud zoiets als 'fijn dat u er was!'
• => Omdat je zoveel mensen in het zonnetje zet tijdens je inleiding dien je de aanwezigen ook de gelegenheid te geven om de gelukkigen te overladen met een dankbaar applaus, scheelt ook weer tijd. Non-verbaal kun je deze applausrondes steeds iets langer laten duren, het zijn secondes maar toch.
• => Sluit nimmer af met de opmerking: 'Zijn er nog vragen?' maar vertrek tijdens en onder het daverende slotapplaus en vergeet daarbij niet om de gastheer/-vrouw en anderen op de 1e rij bij het voorbijgaan met 2 handen te begroeten.
• => 'En de inhoud dan?' vraagt u? Natuurlijk komt Bush daaraan toe. In die '10 van zijn inleiding onderkent hij het belang van de groep waarvoor hij staat, onderkent hij hun vragen/problemen, bevestig dit en zegt natuurlijk proud te zijn dat ze zo voor hun belangen uitkomen én, zéér belangrijk: hij belooft direct om er 'iets' aan te gaan doen! Daverend applaus. 
• => En, sterker nog, in de week er na doet hij dat ook, opnieuw LIVE voor de camera's. Zo heeft hij binnen 1 week niet alleen een voor de aanwezigen verpletterende indruk nagelaten maar ook nog eens zijn woord gehouden. Wat kan je nog meer?

Een voorbeeld van het laatste. Vooraf aan zijn optreden bij de UNIA ACL the African American League, werd verwacht dat Bush in de zaal spitsroeden zou lopen. Niets bleek daarvan al in de eerste '2 minder waarheid te worden. Bush besteedde aandacht aan zijn gastheer en aan diens beautiful and intelligent wife. Natuurlijk was Bush proud op beiden! Applaus. Het ijs was gebroken. Bush stond uitgebreid stil bij de historie maar ook het belang van de african american voor de opbouw van het land (proud). Applaus. Zo ging dat nog even door. Nu is er in the US nog een oude wet, 60-er jaren, waarin de rassengelijkheid staat beschreven. Deze wet past echter niet meer helemaal bij de dagelijkse praktijk daarom beloofde Mr. President dat hij deze wet zou laten aanpassen. Applaus. En ja wel: binnen 1 week na zijn inleiding passeerde deze herziene wet the Congres! Voorgekookt dit allemaal wellicht maar voor de betrokkenen een prestatie van formaat!

Zo heeft Bush er weer een aantal stemmen bij met de a.s. midterm elections voor de deur. Doel bereikt. Als Bush zo doorgaat dan zit een 3e termijn er zeker in.

Misschien wilt u uw termijn ook verlengen en dan zijn de tips van Bush wellicht handig; succes.