Back in the USSR

"Flew in from Basel Switzerland BOAC
Didn't get to bed last night
On the way the paper bag was on my knee
Man I had a dreadful flight
I'm back in the U.S.S.R.
You don't know how lucky you are boy
Back in the U.S.S.R." (vrij naar sir Paul McCartney, zo bestaan zowel BOAC als USSR inmiddels niet meer)

Dit zou zaterdagavond zo maar gezongen kunnen zijn door Tsaar Guus.

Opmerkelijk wat Guus Hiddink keer op keer & ook nog eens met verschillende culturen(!) presteert. Minstens zo opmerkelijk als het opzichtelijke falen van 'onze jongens'. Wat zou nu van dat laatste de oorzaak kunnen zijn? Ik vermoed dat er een kern zit in de opmerking die smart Guss in de voorbespreking op de wedstrijd maakte: Als hij in Nederland dan toch een verrader moest zijn, dan maar op de manier door te winnen van Oranje!

& Wie van ons wil van beminnelijke Guus nu een verrader maken??De palmares van Guus Hiddink is opmerkelijk. Tuurlijk, hij was niet overal succesvol als coach maar wat hij wél presteerde & nog steeds presteert met spelers / medewerkers uit verschillende culturen da's bijzonder. Of het nu Nederlanders, Spanjaarden, Koreanen, Aussies of Russen zijn (nb; de Turken nog even uitgezonderd): Guus laat ze boven zichzelf uitstijgen. Hij (b)lijkt in staat om zich in te leven in de belevingswereld van de ander, ook die van Nederlanders dus. (nb; Hoe lastig het is om leiding te kunnen geven aan andere culturen bleek enkele jaren geleden. Er verscheen in the Harvard Business Review een artikel dat pijnlijk duidelijk maakte dat de Dutch-Anglo managers van SHELL niet tot nauwelijks in staat waren om effectief leiding te geven aan de voornamelijk American/Asian workforce.)

Guus noemde zichzelf op voorhand al een verrader. Hij trok blijkbaar lering uit dat wat zijn collega Dick Advocaat 4 jaar eerder overkwam. Toen was het Jan Mulder die deze man, bijna letterlijk, aan de schandpaal nagelde. Nu dacht Guus: 'Dat kan ik beter voor zijn.' Slim.

Guus wordt, zelfs na de smadelijke nederlaag van 'onze jongens' op handen gedragen & dat was voor de wedstrijd ook al zo. Hiddink voelt zoiets blijkbaar feilloos aan. Hij valt 'in de smaak' ook of zelfs bij de spelers van de tegenpartij. Zag bijv. hoe Zweeds international Zlatan Ibrahimovic Hiddink in de armen sloot nadat zijn team zojuist, tijdens datzelfde EK, door dat van Hiddink van de mat was gespeeld.

Ook onze Oranje spelers toonden zoveel respect voor Hiddink en zijn team dat zij zich als makke lammetjes naar de slachtbank lieten leiden (nb; met de nadruk op 'leiden'). Er was niets te zien van 'fel op de man spelen', van 'hard werken en schoffelen' want stel nu eens dat het team van Hiddink daardoor tot onoirbaar gedrag zou worden uitgedaagd, wat zou er dan wel niet aan 'hel & verdoemenis' in Nederland over Hiddink worden uitgestort? Daar wilde geen van Neerlands 11 verantwoordelijk voor zijn! Vandaar dus dat verlies.

& Guus, die wordt 'gewoon' Europees Kampioen. In de finale verslaat zijn team, onder aanvoering van de fenomenale Andrei Arshavin de Duitse 11. Alleen al door dat laatste te presteren stijgt Hiddinks' status vervolgens tot mythische proporties, zeker in ons land. & Is 'Oranje' toch nog een beetje Kampioen. ;-)

{Nog even en dan zijn de Russische spelers de Nederlandse taal machtig & kunnen ze lid worden van de ManagementPro Group. U hoeft daar niet op te wachten.}