2009: Adviseur nodig? ja/nee

(doorhalen wat NIET van toepassing is)

De voorspellingen voor de advieswereld in 2009 zijn niet goed: Deloitte heeft al aangekondigd 10% van haar consultants te ontslaan & PriceWaterhouseCoopers overspoelt ons momenteel met radiocommercials 'om hen toch maar zeker in te huren!' Zij hebben blijkbaar tijd over & met hun collegae dienstverleners staat het er al niet veel beter voor.

Komt daar deze week die vraag van een vriend van mij ook nog eens bij: "Ik merk dat veel mensen momenteel een afkeer hebben van adviseurs, hoe ervaar jij dit en vooral: Wat doe je ertegen?"

Raar eigenlijk, die afkeer. Juist op het moment dat je schip zinkt heb je toch HULP nodig?

Op het moment dat het hoogconjunctuur was, liepen de consultants & adviseurs de deuren plat bij de diverse ondernemingen. Toch kun je jezelf afvragen: als het goed met je gaat dan heb je toch geen hulp nodig? (Of ben jij een twijfelaar?) Als je gezond bent ga je toch niet naar de dokter? (Of ben jij een hypochonder?) Als je schip, genaamd TITANIC, vaart dan heb je daarbij toch geen redders nodig? (Of twijfel je op voorhand al aan de bouwkwaliteit?) Hoe dan ook, het heeft onze bedrijfstak zeker geen windeieren gelegd, deze vraag naar 'noodzakelijke' ondersteuning.......

Maar nu, nu dan: nu komt onze cliëntèle in de problemen & er is bij hen blijkbaar geen enkele behoefte meer aan ondersteuning, aan hulp. Ze kunnen het plots allemaal zelf! Zo (b)lijkt. Opmerkelijk. Ligt dat nu aan de cliëntèle, deze afwijkende houding (vooruit, noem het afkeer) of ligt het aan onszelf?

Mijn antwoord op de vraag van mijn vriend wil ik je niet onthouden:

"'Afkeer adviseurs' zeg je. 'Mijn' beroepsgroep heeft het zichzelf moeilijk gemaakt door: - zich in de ogen van de klant te patserig te gedragen, - tarieven te hanteren waarbij het onduidelijk was/is wat het nu allemaal oplevert, - meer kennis mee te nemen dan achter te laten bij de klant. Kortom: als de advies-storm was neergedaald vroeg iedereen zich af "Wat is er nu eigenlijk gebeurd?". Begrijpelijk dus, die afkeer. (Wellicht zijn de verwachtingen niet goed gemanaget).

Toch doet menig organisatie zich hiermee te kort & speelt hierin ook een rol "Je krijgt de adviseur die je verdient.".   

Ontwikkelingen in de omgeving van de organisatie gaan zo snel, zeker nu, dat je, als MT/als stafleden, niet alles kunt weten ook al zou je dat willen. Advies/hulp is dan ook handig mits: je zelf héél goed weet welk advies dat je wilt hebben/welk organisatievraagstuk dat je behandeld wilt zien! (Nb; menigeen heeft geen idee "Wat nu te doen? Help mij!", of juist wel maar zoekt een advies van 3-den om het eigen standpunt te versterken "Zie je wel, hij zegt het ook!",maar of de organisatie daarmee ook écht is geholpen? Betwijfel het)

Weet je wat je vraag is, daarvoor is zelfs een ISO norm beschikbaar (zie onderaan mijn site), dan zoek je vervolgens de adviseur die daarbij past (nb; veel adviseurs doen zichzelf voor als 'one size fits all' toch zijn allen specialisten, dat kan niet anders; zie ook de 'snelheid van ontwikkelingen'). Die cruciale match tussen cliënt & adviseur ligt aan de basis van gezamenlijk succes; naast Commitment, natuurlijk."

Dat was mijn antwoord. Nu vraagt u: "Wat mezelf aangaat, in de start van 2009?" Vooruit, een stuk openheid is op zijn plaats. Allereerst zijn we aanmerkelijk kleiner dan de Grote Jongens, hebben we een geheel ander business model, leggen we focus op een niche in de markt, onze overhead is gering door ons model & gebruik te maken van up to date ICT, bij advisering werken we met het principe van de internal facilitator (nb; geen tig consultants die de cliëntorganisatie overspoelen maar juist de cliënt laten profiteren van de inzet van eigen mensen uit de organisatie; dit bespaart niet alleen op de investering maar is ook essentieel voor kennisoverdracht & -behoud!) . 

Kijk ik dan naar mezelf: een basis wordt gelegd door mijn activiteiten bij business schools & universiteiten. In januari staan er voor mij 4 advieskansen op de rol bij: - 2 familiebedrijven, - 1 overheidsinstantie, - 1 financieel dienstverlener. Gaat er 1 van hen deze maand van start, wat je bij zo'n aanbod onder 'normale omstandigheden' mag verwachten (nb; & dan hanteer ik zelfs het principe 'pas als de 1e nota is voldaan, is de opdracht een feit'), dan ben ik al tevreden. In ieder geval zijn het organisaties die beschikken over voldoende liquiditeit, toch een essentiële randvoorwaarde, net zoals de aanwezigheid van het eerder genoemde Commitment.

Verder verwacht ik dit jaar nog al 'iets' van de ontwikkeling van het Investors in People Model in Nederland. Het IiP-Model is hier, onterecht, nog een 'ondergeschoven kindje' maar als ook uw organisatie wil profiteren van de rendementen van IiP dan is dit jaar daarvoor geen beter moment dan anders! Het IiP Model bereidt uw organisatie ook voor om succevol uit de 'CRISIS' tevoorschijn te komen.

Overigens, hoe de TITANIC zonk  zien we hier (Nb; hulp kwam hier te laat, met 1.504 slachtoffers tot gevolg ....).