Bert Overbeek is trainer, coach en interim manager, maar tegenwoordig kan je ook zeggen: organisatiedokter en -innovator. Opgeleid door NS en Schouten en Nelissen, besloot Jongebazen-oprichter Bert Overbeek na 25 jaar loondienst om voor zichzelf te gaan werken. Hij wilde zijn klanten meer op maat bedienen, de basis van zijn werk verdiepen en de kwaliteit van zijn werk vergroten en had het gevoel dat hij daarvoor onafhankelijk moest kunnen opereren. Hij is er gelukkig van geworden. (Website met filmpje: www.pitchersupport.jimdo.com)
Prof. dr. Mastenbroek van Managementsite ‘ontdekte’ dat Overbeek meer kon dan bedrijven helpen met verbeteringen van resultaat en sfeer. Hij vroeg de schrijvende organisatieontwikkelaar of hij een weblog voor jonge managers wilde bijhouden, als partnerlink van het grote ManagementSite. Dat was tien jaar geleden. Sindsdien schreef Overbeek bijna 1500 artikelen en zes boeken. Ze werden uitgegeven door Haystack en door Futuro Uitgevers. Twee boeken werden bestsellers en eindigden in de top 10 (‘Het Flitsbrein’ en ‘Mannen en/of vrouwen’).
Overbeek vindt kosteloze kennisdeling en informatie-uitwisseling zo belangrijk, dat hij hier op jongebazen.nl nu 10 jaar de finesses van het managementvak deelt met vakbroeders en collega’s. Daarmee liep hij voor op de moderne social media trends waarin het ‘geven’ van gratis informatie een marketing tool is geworden.
Meer dan 100 000 mensen bezoeken Jongebazen per jaar. En het heeft hem veel respect opgeleverd in managementland. Alles wat te maken heeft met het verbeteren van organisaties, teams en mensen boeit hem. 21 jaar ervaring en intensieve studies helpen hem daarbij. Zijn humor leidt er toe dat mensen hem graag inhuren als spreker en inspirator, en zijn veelzijdigheid heeft hem het compliment van een topvrouw opgeleverd, dat hij altijd een eigen gezichtspunt kiest en je daardoor aan het denken zet.
Organisaties weten de weg naar hem te vinden. Hij zei daarover in een interview: ‘Het is niet altijd makkelijk om mijn werk te combineren met jongebazen, omdat je op zo’n blog wel eens inzichten los wilt maken die strijdig zijn met wat gangbaar is in mijn vak. Wat zegt hij daar nu weer?, denken opdrachtgevers dan. Maar ik kan ze gerust stellen. In mijn werk kan ik me goed op een opdracht richten.’
Bert twittert op Goeroetweets, een titel die is afgeleid van zijn boek ‘Goeroegetwitter’. Het woord ‘goeroe’ is duidelijk met een knipoog. Want hij is wars van goeroeneigingen, en prefereert laagdrempeligheid. Jongebazen heeft een eigen groep op Linkedin.
Correspondentie met Bert Overbeek via pitcher.support@hetnet.nl Zijn website is www.pitchersupport.jimdo.com
Bedankt voor je interessante artikel. Ik moet binnenkort ook "iets doen met beloning" (opzet voor een beloningssysteem) en aangezien wij een zeer kennisintensieve organisatie hebben, is dit artikel bij mij uiteraard welkom.
Ik ben zelf geen voorstander van belonen van kennis. Links en rechts bestaat toch al de neiging om kennis voor zich te houden, omdat kennis macht betekent en het als een soort statussymbool werkt. Bovendien roept het de vraag bij mij op: wie heeft meer kennis; de dokter of de verpleegkundige? Ik durf te wedden dat de dokter meer (specifieke) kennis heeft, maar dat een verpleegkundige waarschijnlijk een groter netwerk bouwt, zeker binnen de organisatie. En vanuit welk perspectief moet je kennis beschouwen? Vanuit de organisatie (de lijn) of de klant? Ik denk dat laatste, maar ik denk ook dat er nogal veel verschil op kan treden tussen beide.
Verder stel je dat je gedurende een korte tijd een beloning als extra stimulans wilt gebruiken om het proces sneller op gang te brengen. Ik betwijfel het effect hiervan. Als je echt de cultuur in een organisatie wilt veranderen dan werken korte interventies volgens mij averechts. Er moet iets blijvends zijn: een ontwikkeling, een "lerende organisatie", waarin kennis systematisch wordt ontwikkeld (ondersteund door een goed systeem- intranet bijvoorbeeld) en verspreid, c.q. toegankelijk wordt gemaakt voor iedereen in de organisatie. Dat vergt volgens mij een specifieke organisatie (en budget, niet te vergeten). Bij ons wordt er gewerkt in vakgroepen om kennis te delen. Ik vind het te beperkt, maar toch beter dan niets doen.
Ik heb de neiging om van onderaf te beginnen. Wie heeft behoefte aan welke kennis en waarom? Wat is daarbij de meest efficiënte en effectieve aanpak? (zelfwerkzaamheid ook niet vergeten). Wat heb je daarbij nodig? (computers bijvoorbeeld, die nog lang niet voor alle medewerkers beschikbaar zijn en dat vormt een hiaat).
En hoe doseer je de kennis? Ik denk aan iets als "kennis op maat" om niet bedolven te raken.
Nou, nog heel wat om over na te denken. Het zou heel prettig zijn om uit andere organisaties reacties te krijgen. De beloning? Het geeft mogelijk voldoening en ideeën om verder te komen.
Groeten van Joke van Galen