Wees lekker gay, ook als orthodoxe christen!

Het kost me moeite om niet vooral cynisch te reageren op de anti-homo-teksten, die uit de orthodoxe hoek van de protestantse kerk komen. Weten we niet al jaren, dat ze daar hun medemens graag de wet voorschrijven? Die wet, dat is dan de bijbel. Ze lijken een beetje op de schriftgeleerden, die graag met Jezus redetwistten over bijbelteksten. Iemand genezen op de sabbat? No way, mopperden de schriftgeleerden, de sabbat is een rustdag. En dan kwamen ze met bijbelteksten aangehobbeld, waarin dat inderdaad stond.

Jezus had er intussen lak aan en ging door met dat waarmee hij bezig was. En waarom? Omdat er argumenten konden zijn om boven de wet uit te gaan. En wanneer was dat dan? Wanneer het motief om dat te doen liefdevol was. Want, ik citeer Jezus, ‘wie de liefde doet, vervult de wet’. En als Jezus het over de wet heeft, bedoelt hij Torah, de eerste vijf boeken van Mozes.

Het afwijzen van mensen op basis van hun seksuele geaardheid beschouw ik als een vorm van liefdeloosheid. We weten uit de geschiedenis en de literatuur (Wolkers, 't Hart) hoeveel lijden dit bij mensen heeft veroorzaakt. Ik zelf zag het bij een goede vriendin, een dochter van een dominee van de Gereformeerde Bond aan het einde van de jaren 70, toen ze lesbisch werd.

Ik sprak haar vaak in die tijd, en was van nabij getuige van haar outcoming. Ze werd volledig afgeschreven door het orthodox-christelijke milieu. En haar ouders hielden niet op met te laten zien hoeveel verdriet ze hadden van de ‘keuze’ van haar dochter, die nu zeker naar de hel zou gaan.

Verdrietig kon ik er destijds om worden, hoe deze empathische en zelf zo sociale jonge vrouw, veroordeeld werd door een milieu dat pretendeerde met een liefdevolle God samen te hangen. Stond er niet in hun bijbel, dat ze niet mochten oordelen? Dat ze eerst eens even de balk uit hun eigen oog moesten halen, voordat ze begonnen aan de splinter bij een ander?

Homoseksualiteit is wie je bent, zoals heteroseksualiteit dat ook is. In de orthodox-protestantse kringen waar we het over hebben, vindt men dat je ander gedrag moet aanleren, als je homoseksueel bent. Omdat in de bijbel staat dat homoseksualiteit ‘de Here een gruwel is’. Maar in diezelfde bijbel staat ook dat je je oog moet uitrukken, wanneer je oog je tot zonde verleidt? Ik moet de eerste nog tegenkomen in orthodoxe kringen, die dat doet. Of zouden ze door hun ogen nooit tot zonde worden verleid? (Voor de goede orde: ik permitteer me hier een ironisch grapje. Hopelijk kunnen uw tenen het aan.)

Wees niet al te zeer rechtvaardig, staat ook ergens. Ik wil maar zeggen: maak niet zo’n punt van anderman’s identiteit. Wie ben je, dat je in de superieure positie zou zijn om een ander te mogen beoordelen? En gaat liefde niet vóór afwijzing van medemensen? Niet in protestantse kringen kennelijk, en dat blijkt ook wel uit de kerkscheuringen daar, die schering en inslag zijn geweest. Altijd weer staan er mensen op, die vinden dat ze zich nog beter aan de bijbel dan hun geloofsverwanten. En dus? Hoppa, een nieuwe gemeente. Die nog trouwer pretendeert te zijn  aan een andere interpretatie van wat in die kringen het woord van God wordt genoemd. Het lijkt wel op een wereldkampioenschap tekst worstelen.

Zelfs niet-gelovigen kunnen lezen, dat het Jezus vooral om liefde ging. Hij volgt daarin vermoedelijk een rabbi uit zijn tijd, Hillel, die al voor hem zei: ‘Heb u naaste lief, hij is als u’. Ook de apostel Paulus bezong een liefde die het kwade niet toerekent, die ‘goedertieren’ is en ‘alles verdraagt’. De tekst is beroemd.

Als je dan toch zo aanmatigend wilt zijn, dat je denkt het beter te weten, omdat je de bijbel trouw bent, doordenk dan dit soort teksten eens.

Ik maak me zorgen over de effecten die de orthodox-protestantse gemeenschap met hun anti-homo-statements sorteert. Niet alleen op mensen met een homoseksuele identiteit in hun eigen kringen, maar ook daarbuiten. En dan hebben we het over inclusie en diversiteit. Want die staat hier op het spel. Op mijn site voor jonge managers zal ik het accent leggen op hoe je kan omgaan met dit soort zaken als leidinggevende. Want wat moet je nu, als in je team een paar mensen met een streng christelijke achtergrond hebt werken, en een paar mensen die gay zijn? Hoe gaan die samenwerken? (Mijn hele boek 'Goden en goeroes' gaat daar overigens over; hieronder de informatie.)

En zo scheppen de protestantse predikanten niet alleen scheuringen in hun eigen kerken, maar ook in de gemeenschap, en soms zelfs in werksituaties. Ze zijn daarbij vergeten, dat liefde de belangrijkste boodschap is van hun verlosser, en dat mensen die graag met teksten smijten, in hun eigen bijbel nogal eens worden vergeleken met haarklovers. Muggezifters zouden wij zeggen.

Ik zou zeggen: wees lekker gay, ook als orthodoxe christen. Van jouw relatie of verliefdheden hangt de wereldvrede niet af. Wel van mensen, die contintu weer denken, dat ze de wereld moeten overtuigen van hun geloof en gelijk. Daar zijn helaas veel tragische voorbeelden van te geven. En dat kan hun God toch niet bedoeld hebben?

Bert Overbeek is een veelgevraagd trainer, coach, manager en organisatie-ontwikkelaar. Hij schreef ‘Goden en goeroes’, een boek dat, net als zijn vorige boeken over diversiteit, intussen de top 10 heeft bereikt van de Managementboek top 100: https://www.managementboek.nl/boek/9789492939067/goden-en-goeroes-bert-overbeek