Medewerkersweerstand

Hoe gaan we in Nederland met onze medewerkers om? Al in de tijden van Tacitus was de stem des volks in onze Germaans-Keltische cultuur belangrijk. We hebben in de jaren 90 de zelfsturende teams gehad en in de jaren 70 en 80 was de medebeslissingsbevoegdheid van medewerkers een voortdurend onderwerp. Sommigen menen dat mensen voorturend iets werd voorgeschreven in de laatste decennia. Ik geloof dat dat met name de laatste jaren gebeurd is.

Hoe gaan we in Nederland met onze medewerkers om? Al in de tijden van Tacitus was de stem des volks in onze Germaans-Keltische cultuur belangrijk. We hebben in de jaren 90 de zelfsturende teams gehad en in de jaren 70 en 80 was de medebeslissingsbevoegdheid van medewerkers een voortdurend onderwerp.
Sommigen menen dat mensen voorturend iets werd voorgeschreven in de laatste decennia. Ik geloof dat dat met name de laatste jaren gebeurd is. We komen daar na een aantal jaren zuinigheid, broekriem aanhalen en kostenbesparend management goddank weer een beetje van terug. Dat zal jullie in jullie werkomgeving wel opvallen.
De verdeling van macht, want daar gaat het hierover, is een beleidskeuze. Steeds weer bepaalt de top van een bedrijf de strategie. Zo’n top kan er voor kiezen medewerkers een grote rol te geven; een aanpak die met mij velen aanspreekt. Het is René ten Bos geweest die mij er al in de tijden van het Rijnlandse model op wees, dat bedrijven een dergelijke grootmoedigheid vaak alleen in tijden van welvaart tentoonspreiden. Die tijden zijn weer gekeerd, en daarmee trekt de ruimte naar medewerkers weer open.
Het maakt me in feite niet uit of de top van een bedrijf kiest voor een directieve of een delegerende stijl, al heb ik mijn voorkeur. Als die top maar duidelijk is over de te volgen lijn. Dat schept vertrouwen. Je neemt mensen wel degelijk serieus als je ze goed informeert over je beleid en je verwachtingen.
Ik wil ook een andere kant belichten. En wel eentje die ik in mijn werk ook veel ben tegengekomen. Medewerkersweerstand die niet voortkomt uit betutteld worden, maar uit dominantie. Uit een behoefte aan informeel leiderschap. Daar vind ik dat medewerkers bij zichzelf te rade mogen gaan.
Medewerkers zouden er goed aan doen volgens mij, wanneer ze niet alleen werken aan het ontdekken van talenten, maar ook aan het ontdekken van hun beperkingen.  Niet alleen de beperking van de situatie, maar tevens de beperking van zichzelf, want in de beperking -zo luidt een gezegde- leert men zichzelf kennen en bovendien de meester in zichzelf. Het is alleen niet altijd leuk.
Mensen zijn fantastische wezens, vooral als zij goed weten wie ze zijn, zodat ze in hun kracht kunnen gaan staan en uit hun zwakte kunnen blijven.