In de aanloop naar en tijdens het Wereldkampioenschap Voetbal besteedt deze weblog aandacht aan bondscoaches. Dat doen we op de voor www.jongebazen.nl zo typerende wijze: uit de losse pols en met een knipoog naar het thema 'leiderschap'. Want de parallel tussen sport en het bedrijfsleven leert veel. In deze eerste aflevering een competitieve leider: Jose Pekerman, de Argentijnse bondscoach. (Zie ook www.strafschop.nl en www.bertblog.nl)
De bondscoach van Argentinie heet Jose Pekerman. Geen groot voetballer geweest, maar veel succes bereikt met de Argentijnse voetbaljeugd. Onder zijn leiding werd Jong Argentinie drie keer wereldkampioen in zes jaar. En op basis daarvan krijgt hij alle steun van Julio Gordona, de president van de AFA, de Argentijnse KNVB zeg maar.
Dat van die steun, dat kan helpen, net als in het bedrijfsleven. Dat sterkt je in donkere perioden. En bovendien heb je het wel nodig als nationale voetbalgrootheden als Menotti en Maradona het niet in je zien zitten.
‘Wie is Pekerman eigenlijk?' vroeg Menotti zich hardop af ‘Successen met jeugdelftallen zijn geen garantie voor succes, want de druk op een WK voor topelftallen is van een heel ander kaliber dan een WK voor de jeugd. Daar heb je sterke persoonlijkheden voor nodig. Ik vraag me af of hij dat is.' Maradona vindt Pekerman een hele aardige kerel, maar gelooft niet dat hij de juiste man op de juiste plek is.
De managementstijl van Pekerman past goed in een systeem, dat door Quinn en Cameron ‘marktgericht' wordt genoemd. Interne concurrentie is de grondtoon. De Argentijnse bondscoach houdt van competitie onderling. Zo scherpt hij zijn team aan.
Verder houdt hij van een zorgvuldige performance. Het is een fatsoenlijke man, zullen we maar zeggen. Ook als het om voetbal gaat. Hij zou zich niet schamen voor de Fair Play Prijs. En wie iets weet van de geschiedenis van het voetbal, weet dat dat in Argentinie niet altijd zo geweest is.
Aardig van voetbal is dat we er voorbeelden vinden voor het bedrijfsleven. In dit verhaal wordt de manager gedekt door zijn baas. Maar zijn pers is nog niet optimaal. Dat kennen we uit het bedrijfsleven. Binnen die context zal hij langs een competitieve weg zijn spelers tot prestaties moeten motiveren. Wat denken jullie: gaat hij wereldkampioen worden of zal hij te licht blijken te zijn?
Waar vind ik toepasbare kennis en gedeelde ervaringen?
Probeer het Pro-abonnement een maand gratis
En krijg toegang tot de kennisbank. 110 onderwerpen, kritisch, wars van hypes, interactief en geselecteerd op wat wél werkt.
Word een PRO
Allereerst kijkt een oud-voetballer heel anders naar het spel dan een trainer die eerder schoolmeester was. Een voetballer is meer praktisch, heeft uitstraling t.o.v. de supporters. Een schoolmeester is meer van de theorie die hij in de praktijk wil brengen. Dat bedoelde ik met de 2 verschillende manieren. Johan Cruijff is ook voetballer geweest, en heeft toch ook als coach alles gewonnen wat er te winnen valt? Volgens mij moet je als coach zijnde alleen een goede grote naam hebben en een heleboel uitstraling. Verstand van voetbal een klein beetje, maar weet je waar de echte trainer zit? De Assistent-Trainer. Kijk naar PSV. Hiddink was alleen een naam. Rutten en Eijkelkamp waren dé trainers van PSV. Hiddink was alleen commercieel interessantvoor PSV.
Met andere woorden, welke parallel zie jij met het bedrijfsleven?
- de manager die doet (assistent-trainer)
- de manager die het juiste team samenstelt en dit motiveert (trainer-coach)? Als ik jouw verhaal goed lees gaat het volgens jou om de assistent-trainer.
Daar ben ik het dan weer niet mee eens. Volgens mij is een belangrijke kunde van een manager (of trainer-coach), de kunde om mensen voor je te laten werken. Het liefst in een zo optimaal mogelijke vorm. Dit kan je o.a. bereiken met een bepaalde naam. Dit is net zo belangrijk als het werkelijke trainen.
In het voorbeeld van Bert klinkt het allemaal leuk dat meneer Pekerman onderlinge competitie wil om zijn team aan te scherpen. De vraag is dus of het team bereid is om onder zijn leiding de competitie aan te gaan?
Ik ben het eigenlijk totaal niet met je eens.
De naam van een coach is ervoor om goede spelers naar een club te lokken, uitstraling van de club, en naar de media toe.
De functie van manager/coach is in de loop der jaren veranderd.
Simpel voorbeeld:
Een model loopt op de catwalk.
Dan gaat het er toch om hoe een bedrijf zich presenteerd (aan de klanten en media) dan bijvoorbeeld hoe de stof is gemaakt?