Is de smartphone slecht voor de jeugd?

Er is veel pessimisme over de screen society. Waarmee bedoeld wordt: de invloed van computers en smartphones. Het zou niet goed zijn voor onze jeugd. De jeugd zou alleen nog maar bezig zijn met de telefoon en geen oog meer hebben voor het ‘echte’ sociale contact. Doordat altijd de telefoon aanstaat en zij daar ook constant op kijken, worden gesprekken voortdurend onderbroken. Ze worden, ook door grootheden als Dirk de Wachter, in het licht geplaatst van verslaafden die onderweg zijn volledig gevoelsarm te worden.

Ik vond het tijd om mijn 16-jarige dochter eens te interviewen over dit onderwerp. Ik confronteerde haar met de zorgen van de oudere generatie en wilde weten hoe zij het zag. ‘Is het zo dat jullie, als je bij elkaar bent, niet meer aan praten toekomen doordat je die dingen hebt aanstaan?’

‘Als we bij elkaar staan, staan die dingen nauwelijks aan, antwoordde ze. Natuurlijk kijk je er wel eens op, maar wij snapchatten vooral met elkaar en hebben samen een groepsapp die dus overbodig is, als we elkaar zien. Over het algemeen hebben we veel lol met elkaar via die groepsapp en, nee, ik heb niet de indruk dat we minder communiceren dan ouderen door de telefoon.

Eerder meer. En dat is wel een dingetje: het contact gaat altijd door. Vroeger was het zo, weet ik van jou en mama, dat je naar huis ging en dan nam je afscheid en was het klaar. Nu gaat het door. Het is moeilijk om het ding dan weg te leggen, want je kunt nieuws van elkaar missen als je niet op de groepsapp zit.’

Ze voegde er aan toe dat je vroeger met elkaar afsprak en dan ging spelen en dat je meer tijd had voor het lezen van een boek; een boek vond ze nu saaier, want ja, in de groepsapp gebeurde spannender dingen dan in een boek, en dan ook nog in het echt.

Ze gaf ook aan dat ze niet het idee had dat zij en haar leeftijdsgenoten zo veel vaker op de iphone zaten dan volwassenen.

-Die appen en chatten ook wat af.

En verder vond ze het onzin dat deze jeugd niet zou weten wat een leven zonder smartphones en computers was.

-Ik kreeg dat ding pas toen ik 12 was. De eerste 12 jaar van ons leven zijn wij ook zonder smartphones en i pads geweest.

Ik merkte een paar dingen op. Als eerste: de smartphone is een apparaat dat momenteel behoort tot de dagelijkse routines. Om daar structuur in te krijgen zou je afspraken kunnen maken over het gebruik want gezond is het allemaal niet. Niet voor je brein en niet voor je ogen. We zouden onszelf kunnen opleggen in gesprekken het ding af te zetten. Ook zouden we momenten op de dag kunnen kiezen, dat we hem aan of uit zetten.

De apocalytische teneur die sommigen er in bespeuren ervaar ik er zelf niet in en mijn dochter ook niet. Dat deze generatie niet meer zou weten wat gezelligheid met elkaar is, betwijfel ik. Wat deden we vroeger? Sport, postzegels ruilen, sigarenbandjes sparen en voetbalplaatjes. En je keek Swiebertje of een ander programma. Spelletjes en stripboeken deden de rest.

Altijd heeft vermaak een rol gespeeld. Laten we ophouden met onze sombere maatschappijbeelden te projecteren op deze jeugd. Smartphones hebben risico’s, maar niet alleen voor jongeren. Die socialiseren meer dan ooit. De screen society is geen risico voor de jeugd, maar een angstbron voor de volwassenen.  Gezonde omgang met techniek, dat helpt. En niet dat eeuwige gemopper op de jeugd. Dat doet elke generatie iedere keer, maar het helpt niemand verder.

Bert Overbeek,  personal en team coach en trainer, helpt organisaties om op praktische wijze veranderingen versneld door te voeren. Op verschillende gebieden. Hij is regelmatig in de pers en is te bereiken via pitcher.support@hetnet.nl

Zijn website: www.pitchersupport.jimdo.com