Netwerk Jonge Bazen

Coaches: Diploma of passie?

Bert Overbeek Jonge Bazen
32
3
0

Coaches, trainers en mediators wapperen vaak met hun opleiding en diploma. Maar is het niet veel belangrijker dat ze hun werk doen vanuit liefde voor ontwikkeling en mensen? Sommige collega's (gelukkig niet alle) vergeten door hun routine vaak dat mensen mensen zijn, en behandelen ze alsof het 'dingen' zijn die even in het keurslijf van hun modelletje moeten worden geperst. Maar mensen zijn geen logo's die je een t shirt in strijkt. Liefde voor de mens en zijn ontwikkeling, daar gaat het om bij coachen en trainen! Graag reacties.

CyberSale, 50% korting op een Pro-abonnement 

Verbeter je persoonlijke effectiviteit en managementvaardigheden. Begin het jaar goed en krijg toegang tot toepassingsgerichte kennis.
Upgrade uw gratis lidmaatschap, word een Pro
Wilga Janssen
Zoals je ook geen dokter zonder diploma wilt, zo zou je ook geen niet-opgeleide coach of trainer moeten willen. En net zoals bij de dokter moet liefde voor de mens in balans zijn met liefde voor de techniek van het vak.

Beiden hebben (net als in veel andere mensgerichte vakken) last van het balanceren tussen afstand en nabijheid. Betrokkenheid en nabijheid kost ook energie. Je moet voldoende betrokken zijn om verbinding te maken en de ander daadwerkelijk te kunnen helpen. Maar niet zoveel dat je mee gaat huilen of er zelf wakker van ligt.

Ook dat kun je leren. Een goede opleiding, werkervaring, intervisie en zelfreflectie helpen daar uitstekend bij.
Thomas Langemeijer
Pro-lid
Er zijn coaches zonder enig 'coachpapiertje' die het vak meer dan verstaan en coaches met een breed scala aan 'papieren' die ik alleen daarom al geneigd ben te wantrouwen. Wie je als mens aan het worden bent, legt meer gewicht in de schaal dan welke coachinstrument ook.
Diederik Steeman
Lid sinds 2019
Ha Wilga, bij jou zie je de teneur van de samenleving goed verwoord. Je zou geen niet-opgeleide coach of trainer moeten willen. Dat zou kunnen gelden als de opleidingen tot coach een vergelijkbaar niveau hebben als de artsenij opleidingen, die jaren duren. Coach ben je al in een jaar. Trainer ook. En de onderlinge coachings- en trainersopleidingen verschillen stevig. Net als bijvoorbeeld de mediationopleidingen. Er bestaat niet zoiets als een objectieve coachingsopleiding. Iemand die een bijdrage kan leveren aan de ontwikkeling van iemand in de richting van organisatie- en persoonlijke doelen kan een goede coach zijn. Opleidingen garanderen niet zoveel. Ik ken mensen met een goede opleiding, die de coachingsvraag slecht invullen. Een diploma maakt nog geen goede coach. Geen diploma trouwens ook niet.