71% van u heeft wel eens een affaire met een collega gehad.

Verliefdheden werken in op je behoefte aan aandacht en bevestiging. Op werkplekken komt het veel voor. Liefst 71% van uw collega's heeft wel eens een affaire met een collega gehad! 41% daarvan heeft al een relatie. Een kwart van de mensen vindt dat dat verliefdheid een positief effect heeft op de prestaties. (Bron: https://www.nu.nl/lifestyle/2208163/werkvloer-blijft-broeinest-relaties.html )

Reden voor mij om via een boek eens grondig in het fenomeen van liefdesrelaties te duiken. Dit boek geeft veel mensen inzicht in de structuur van kortstondige en duurzame liefdesverhoudingen. TNO-onderzoek van alweer enige tijd  geleden (2007) laat zien dat problemen in relaties tot ongeveer 10% toename van ziekteverzuim leidt. Reden voor managers èn medewerkers om een gedegen kennis op te bouwen rondom het thema 'liefde'.

Mijn boek 'Love love love' is daarbij een handige hulp (https://www.managementboek.nl/boek/9789463865005/love-love-love-bert-overbeek) Hieronder een fragment. Het beschrijft waarop verliefdheid inwerkt. Hetzelfde gebied waarop succes in werk inwerkt. 

'Het ‘oorlogje’ met onze ouders duurt eigenlijk onze hele opvoeding voort. En daardoor wordt er rondom die leuke kern, ons werkelijke zijn met al zijn ongerichte energie, een korst gevormd. De korst van het volgzame kind of dat van het opstandige kind, of iets dat ertussen in zwermt. Waarbij volgzaamheid wordt gezien als lief maar saai, en opstandig als stout maar opwindend.

Er ontwikkelt zich een surrogaat identiteit om onze kern, onze echte identiteit, heen, en omdat we toch ook nog moeten functioneren in deze wereld wordt dat ons imago; dat wat we aan de buitenwereld laten zien. We hoeven ons daarvoor niet te schamen, want iedereen heeft zo’n imago. De een wordt er een gladdekker van, de ander een politicus met oneliners en een derde speelt voor Moeder Theresa.

Met dit imago proberen we de waardering en aandacht binnen te slorpen, die we zijn kwijtgeraakt op het moment dat onze ouders ons begonnen te corrigeren. Hoeveel mensen krijgen in hun leven de aandacht die past bij hun behoeftes, talenten en tekortkomingen? Niet zo veel, en volgens de psychologische grootheid Alice Miller kan dat leiden tot egocentrische trekjes en zelfs narcisme. Zij noemt Adolf Hitler als voorbeeld van een kind dat nooit erkend is door zijn ouders. Hitler werd regelmatig door zijn vader vernederd en geslagen en we weten tot wat voor persoonlijkheid van rigiditeit dat heeft geleid. Een groot probleem van narcisten is dat ze ten diepste niet van zichzelf houden, en alleen maar van zichzelf kunnen genieten, als de omgeving ze bewierookt en aanbidt. Een andere vorm van aandacht komt niet binnen als aandacht. Kritiek wordt met heftigheid bestreden, tot aan ernstige vormen van agressie toe.

Adolf Hitler behoort tot de extremen. De meesten van ons lijden echter aan kleine varianten van vergelijkbare tekorten. Geen gerichte aandacht voor de persoon die je bent, afkeuring van soms volkomen onschuldige eigenschappen, onderdrukking van talenten, en daardoor nauwelijks in staat om aandacht, kritiek of complimenten ‘binnen te laten’. Wat wel binnenkomt, is de aanbidding van ons imago, of, en daar komt ie, iemand die verliefd op ons wordt en die wij ook zien zitten. Dan gaat er een rinkelende wekker af in ons imago. We worden gewaardeerd, en halleluja, zelfs liefgehad. Jarenlang liepen we rond met een bochel, de bult van een vervelend zelfbeeld, en nu ineens blijken we mooi en zelfs de prins of prinses van iemand te kunnen worden. We worden bezongen, besprongen en alle narigheid kan worden verdrongen.'

Bert Overbeek is organisatietrainer, teamcoach en personal coach. Hij is tevens relatiecoach en helpt in die hoedanigheid ook medewerkers met relatieproblemen. Vier van zijn boeken reikten tot in de top 10 van Managementboek. Hij is te bereiken via zijn mailadres: bert_overbeek@hotmail.com Hier vind je een interview met de schrijver: https://nieuwsbladdekaap.nl/lokaal/kunst/doornse-schrijver-publiceert-boek-over-de-liefde-640386