Schrijvers verdienen weinig: 'Doe mij effe zo'n boekie'

Altijd wanneer een boek van mij wordt uitgegeven, zijn er wel een of twee mensen in mijn netwerk die er van uitgaan dat ik ze mijn boek wel zal geven. Nu ben ik daar nooit beroerd in, maar ik heb het niet zo met de houding 'Doe mij ook even zo'n boekie'. Om te beginnen zijn die 'boekies' bij iedere schrijver het gevolg van hard werken. Van vele uren ploeteren, van informatie verzamelen, van 3x herschrijven, van schrappen en vooral ook van onderscheidend zijn.

Schrijvers verdienen bijna niets aan hun boeken. Boekhandels, uitgevers en distributiecentra slorpen de inkomsten weg, en dat geeft helemaal niets, ook daar moet geleefd worden. Als schrijver zet je echter toch heel wat mensen aan het werk. Zo'n boekie is dus een project waar de schrijver veel minder voor krijgt dan het minimumloon, gemiddeld genomen (de veelverkopers daargelaten). Nog eens: dat geeft allemaal niets. Schrijvers hebben een missie en dus zijn het idealisten. Maar het zou zo fijn zijn als mensen zich realiseren dat je niet iedereen maar 'een boekie' cadeau kunt gaan doen. Ik ben echt niet krenterig, en enorm voor kennisdeling, maar een boek schrijven is monnikenwerk.

Waar vind ik toepasbare kennis en gedeelde ervaringen

Probeer het Pro-abonnement een maand gratis

En krijg toegang tot de kennisbank. 110 onderwerpen, kritisch, wars van hypes, interactief en geselecteerd op wat wél werkt.

Word een PRO