Zie nergens iets onderbouwd met cijfers en/of referenties achter al de gedane beweringen. Het wordt zo langzamerhand tijd voor een `sanity and reality'-check, in managementland. De `over-kill' aan (onzin)verhalen over wat wij, als managers, zouden kunnen/moeten doen, om mensen gemotiveerd aan het werk te houden, nemen steeds gekkere vormen aan. Het wordt nu zelfs biochemisch. Als we niet uitkijken, wordt straks het onzekerheidsprincipe van Heisenberg er nog bijgehaald. Moeten we nu als manager aan het oxytocine-infuus, tweemaal daags pilletjes slikken of ons voor het slapen gaan insmeren met oxytocine-olie? En zullen we de kantinemedewerkers opdragen om het `vertrouwensmolecuul' maar op vrijdag in de kroketten te spuiten? Of in de sla verwerken van het broodje gezond?

Wie oxytocine zaait, zal oxytocine oogsten!?
Ik zou liever zeggen: `oxytocine komt te voet en vertrekt per paard', als ik mijn vertrouwen in managers moet uitdrukken die serieus menen dat dit de oplossing is voor het probleem `de vertrekkende medewerker'. Ik zie liever de managers per omgaande vertrekken die hiervoor 90% verantwoordelijkheid draagt (volgens het artikel ... bron??). Ik zou als medewerker gelijk gaan voor die 100 euro meer per maand. Dat zou mijn oxytocine zijn, al was het maar om van deze lieden af te komen.