Werknemer 2.0: hoe slim werk jij?

Het NCSI heeft in een poging om de jongere generatie aan te spreken een webgame ontwikkeld. Het doel van het spel is werknemers bewust te maken van hun eigen werkwijze en aan te zetten tot slimmer werken, zo valt op de site te lezen. Het spel breng daarnaast ideeën aan bedrijven die beter om willen gaan met de samenwerking tussen verschillende generaties werknemers en de benutting van jonge talenten. Hoe brengt de generatie Einstein, ofwel generatie Y het er vanaf?

Wat is een werknemer 2.0? Wie het spel speelt begrijpt dat het volgens het NCSI gaat om iemand die goed kan ‘multitasken', gebruik maakt van alle moderne communicatiemiddelen, een goede balans houdt tussen werk en privé, optimaal flexibel is richting collega's, constant feedback geeft, rekening houdt met de ‘traditioneel ingestelde' oudere werknemers, veel thuis werkt om files te vermijden, volop initiatief neemt en klanten proactief betrekt bij van alles en nog wat. Een schaap met vijf poten dus.

Het spel is bedacht door het Nederlands Centrum voor Sociale Innovatie (NCSI) in samenwerking met game ontwikkelaar FFX. Het spel is ontwikkeld in het kader van het project Werknemer 2.0. Met dit project brengt het NCSI de betekenis van Werknemer 2.0, Generatie Einstein of Generatie Y voor organisaties in kaart. Het doel is bedrijven en instellingen uit te dagen de unieke kenmerken en talenten van deze werknemers optimaal te benutten. De site http://www.hoeslimwerkjij.nl/ heeft soms meer weg van een enquête dan van een spel, maar er zitten ook grappige spelelementen in waarin nogal wat behendigheid wordt gevraagd.

Ik heb waardering voor de poging die het NCSI doet om het onderwerp werknemer 2.0 onder de aandacht te brengen. Ik denk inderdaad dat er een groeiende groep van werknemers rondloopt die echt anders wil werken dan men bijvoorbeeld tien jaar geleden nog gewend was. Kernelementen van dit nieuwe werken zijn het gebruik van ICT en een hoog ontwikkeld netwerkinstinct, maar ook een herwaardering van waarden als authenticiteit, eerlijkheid en duurzaamheid. Voor de werknemer 2.0 draait een baan niet meer om geld verdienen, maar om uitdaging, zingeving en de behoefte om een positieve bijdrage te leveren aan de samenleving. Organisaties zullen zich op deze werknemer 2.0 moeten instellen. Dat gebeurt nog te weinig. In de ‘war on talent' is het nodig om talentvolle medewerkers, dus ook die van de 2.0-soort, te blijven binden en boeien.

Waar ik wat moeite mee heb is dat 2.0-gedrag voorbehouden is aan werknemers die na 1985 zijn geboren. Ik ken ook veel dertigers, veertigers en vijftigers die slim werken! In de brochure van het NCSI wordt ‘mijn' generatie X als volgt getypeerd: negatief, economische depressie, ideologisch vacuüm, opkomst merken, relativeren, geen toekomst, persoonlijkheid is een constructie, kleuren-tv, videorecorder, magnetron. Nou, daar kun je mee thuis komen. Het NCSI veronderstelt trouwens dat de generatie X bestaat uit allen die geboren zijn tussen 1955 en 1985, en dat is zo'n groot interval dat ik me gelukkig niet veel hoef aan te trekken van de kwalificaties.

Ten opzichte van de generatie X lijkt werknemer 2.0 wel een superjongen/meisje. Waar blijft de kritische noot van het NSCI over de negatieve kanten van deze vluchtige netwerker, die geen acht slaat op hiërarchie, zijn kennis ‘copy paste' van Wikipedia haalt en zich niet langer dan tien minuten achtereen op één taak kan concentreren? En wordt er met de werknemer 2.0 niet te veel nadruk gelegd op de jonge hoger opgeleide? Hoe staat het met de jongens en meisjes die straks aan de slag gaan als kapper, bakker of verpleegkundige?

Het laatste woord over de werknemer 2.0 is vast nog niet gezegd. Wij blijven de ontwikkelingen voor u volgen.