HRM als dissatisfier!

Columns

Organisaties dreigen steeds meer te verworden tot commerciële bureaucratiën, waarin de regel en het protocol centrale posities innemen. Dit uit zich onder andere in de wijze waarop men met de medewerkers omgaat: het treden in ego-land is geformaliseerd door de P&O-ers. Helemaal triest wordt het als men dan de slag terug wilt maken: integraal management.

Bij integraal management speelt één heel belangrijk aspect de hoofdrol: de lijnmanager gaat weer, nadruk op “weer”, de P- of HR-instrumenten toepassen. Om deze reden is het onzin. Die HR-instrumenten paste de manager al toe voordat er nog maar één persoon, ook Kluytmans of Noomen niet!, over een afdeling personeelszaken had gedacht. Laat staan dat er in maar enige zin sprake was van het...

T. Bekkers
Helemaal mee eens. Maar het is toch nooit anders geweest?
Mijns inziens is de manager "eigenaar" van het personeel en derhalve ook verantwoordelijk daarvoor. P&O heeft eigenlijk niks van doen met dat personeel. Zij dienen de manager met raad en daad bij te staan en zich inderdaad af te vragen waarvoor ze dienen in een organisatie.
Als hun bijdrage niet aantoonbaar is dan zullen ze zich moeten afvragen met welk bestaansrecht ze in de organisatie worden gehouden.
Mijn ervaring is dat managers graag een beroep doen op de deskundigheid en hulp van P&O als ze 'eigenaar' blijven van hun eigen personeel. Het lijkt me goed dat de P&O-er en de manager samen afspraken maken over de wederzijdse samenwerking en (organisatie)doelen die ze willen bereiken.
Het gaat uiteindelijk om gezamenlijk resultaat!
Hans Waltman
Inderdaad is er niets nieuws aan de hand. Wat me echter wel verbaast, en me blijft verbazen, is dat de manager kennelijk snel en gemakkelijk afstand doet van zijn personeel en veel zaken overlaat aan de P&O-er. Het doet me sterk denken aan de tradiotionele lijn-staf verhoudingen. Ook hier is vaak sprake van een soort van machtstrijd, waarbij de deskundigheid door de staffunctionaris gebruikt of misbruikt wordt voor meer zeggenschap over het primaire proces, terwijl de lijnmanager dit kennelijk zomaar toestaat. Bij een lijn-staf dynamiek blijft het in ieder geval nog gaan om het primaire proces; bij de relatie manager en P&O-er gaat het om het personeel. Personeel dat in veel gevallen helemaal suf wordt van allerlei P-instrumenten die op hem worden losgelaten.
Paul Jansen
Het eeuwige hullie-zullie... DE manager en DE p&o-er. Jazeker, ze houden elkaars incompetenties praktisch in stand. Maar alleen bij de gratie van de mensen waar het allemaal ECHT om gaat: 'het personeel'. Net als dit artikel lijkt dit alles zich over de hoofden van slaafse medewerk(st)ers af te spelen (en vaak is dat ook zo). En dan verdient iedereen precies het beschreven resultaat.
Leiderschap is inderdaad nodig! En dat gaat niet van de p&o-er, niet van de manager komen. Maar van de mensen die de feitelijke organisatie vormen: de medewerk(st)ers. Zodra die zich van 'subject' naar Bewuste Klant ontwikkelen onstaat de echte noodzaak van competente klantgerichtheid in HRM. Dat zie je hier en daar gebeuren en dan gebeurt er ook echt wat! Dan wordt de door jou beschreven cyclische dans-van-de-incompetentie pas echt doorbroken: "Wij zijn loyaal aan de passie en bezieling waarmee alles ooit begon. Niet aan de regeltjes die er onderweg ‘ingeslopen’ zijn." (stelling #11 van Het EQnomie Manifest).