Er zijn veel boeken over hoe je ervoor kunt zorgen dat professionals elkaar feedback geven. Ondanks al die managementliteratuur lukt het organisaties toch niet om het goed van de grond te krijgen. Dat komt niet door de professionals, maar door wat die boeken verkondigen. Vreemd genoeg toetst men de aannames bij de verhalen in die boeken niet.
Persoonlijk feedback geven staat op gespannen voet met het feit dat we elkaar niet graag de waarheid zeggen.
Feedback wordt meestal gebracht als een waardevolle tool voor professionals om elkaar scherp te houden en om effectiever te worden. De impliciete aannames daarbij zijn dat professionals feedback willen geven en dat ontvangers ervan willen leren.
Hiermee slaan boeken over feedback de plank enorm mis en daarom stranden feedback initiatieven. Uit ...
In mijn eigen onderzoek heb ik tot nu toe ook moeten constateren dat feedback niet door hiërarchie in de weg wordt gezeten. Meest sprekende voorbeeld is een onderzoek dat ik heb gedaan bij het OM (nauwelijks hiërarchie, officieren werken autonoom ). Ook daar vonden officieren onderling veel van elkaar, maar ze spraken zich er niet over uit, vonden dat een taak van hun teamleider)