De gemeente Nijkerk heeft in september 2015 de knop omgezet. De veranderende samenleving, met een actievere rol voor burgers en maatschappelijke organisaties, vraagt om een andere manier van werken. Zowel intern als naar buiten toe. Flexibeler, minder steunend op regels en systemen maar meer op vakmanschap en ervaring, en met een grotere eigen verantwoordelijkheid voor de ambtenaren. Financieel zwaar weer en politieke aandrang om te komen tot een kleinere en meer flexibele ambtelijke organisatie gaven het zetje voor de omslag naar zelfsturing en directe dialoog met de inwoners over visie en beleid. Maar zo’n cultuurverandering gaat niet vanzelf en kost tijd en moeite. ‘Het is zoeken, een proces waarbij we met z’n allen al doende leren.’
Nijkerk telt ruim 40.000 inwoners (samen met Hoevelak...
De dialoog met bewoners moet je maximaal faciliteren omdat zij nog veel andere rollen in de samenleving hebben en overvraagd kunnen worden...
Ik zoek mede via Code Oranje en het project Democratic Challenge van de VNG, een gemeente die voor een thema, wijk/buurt of gemeente als geheel Sociocratie als volwaardig alternatief voor (partijpolitieke) democratie mee wil vormgeven... Zou dat iets voor de gemeente Nijkerk zijn? Let me know!
Ik ben zeer benieuwd naar de ideeën en mogelijke uitwerking over de gewenste verandering van het belonings- en beoordelingsbeleid. Het laten aansluiten bij bestaande beloningsstructuren voor ambtenaren is begrijpelijk maar lijkt me ook een obstakel die een succesvolle praktische uitvoering in de weg kan staan.
Vanaf 2'16" gaan medewerkers in op de volgende vragen:
- Hoe richt je zelfsturende teams in zonder zelf te sturen?
- Hoe hebben mensen de omslag naar werken in teams ervaren?
- Hoe zorg je dat teams van elkaar weten wat ze doen en dat ze afstemmen?
- In hoeverre heb je bezuinigd?
- In teams moeten mensen elkaar aanspreken. Hoe zorgen jullie ervoor dat dat gebeurt?
- Wat brengt zelfsturing teweeg in je organisatie?
- Hoe ga je om met beoordelingsgesprekken?
- Wat heeft het je opgeleverd?
Interessant en paradoxaal aspect van zelfsturung dat flexibiliteit en uitbreiding van het persoonlijk repertoire altijd rust in stabiliteit. De supermarkt kent zelfsturing, zelfbediening. En dit lukt omdat we als klant weten waar de suiker en het zout staan: stabiliteit.
Het is ook zaak waar de formele managemt aansturing wegvalt geen verkapte hierarchien toe te laten. Dit betekent in de praktijk het opbouwen vann een evenwichtige aanspreekcultuur en intervisie. Bijgaand artikel van van Boxtel en Alblas bevat een aantal concrete tips&tricks. Dank voor uw artikel!
http://www.fransvanderreep.com/wp-content/uploads/2014/03/artikel-Management-Executive-korte-versie.pdf
In en met autonome teams / groepen werken vraagt heel veel inzet en zeer lange adem, een ontzettend goede voorbereiding en begeleiding, een al heel goed functionerende organisatie met zeer volwassen communicerende, zeer competente mensen, heldere procedures en veel onderling vertrouwen en duidelijke verantwoordelijkheden. Het helpt niet als de eigenlijke drijfveer afslanking van de organisatie is en / of een politiek wensenlijstje vanuit de raad.
Extern heeft de gemeente heel sterk ingezet op een dialoog met de samenleving. Al het beïnvloedbare budget is door de gemeente bij de samenleving neergelegd. Een groep raadsleden uit alle fracties heeft nagedacht over de kaders waarbinnen dit kan gebeuren. Deze zijn vervolgens door de raad geaccordeerd in een raadsbesluit dat in essentie zegt dat de samenleving bepaalt wat er gebeurt. Hiervoor is een werkwijze ingericht met vijf dialooggroepen waarin alle belanghebbenden zijn vertegenwoordigd. Deze dialooggroepen worden begeleid door medewerkers van de gemeente. De dialooggroepen leveren een visie op een beleidsgebied en werken deze uit. Dit proces is in volle gang.
Op deze site kun je per cluster zien wat de actuele stand van zaken is: www.nijkerk.eu/samen-aan-zet. Uiteraard moet vertrouwen groeien in de samenleving en is het zoeken naar de nieuwe rollen: de raad faciliteert en geeft ruimte, het college faciliteert en stuurt op het proces, en de samenleving neemt verantwoordelijkheid. Dat de werkwijze werkt wordt zichtbaar in een proces dat al eerder in Nijkerk is opgestart: inwoners, ondernemers en instellingen hebben zelf een visie ontwikkeld op de binnenstad met als onderdeel de keuze voor een nieuw stadhuis en voor een uitbreidingslocatie. Meer dan 120 bewoners waren hierbij betrokken in een traject dat zij zelf vormgaven en dat meer dan een jaar duurde. De raad heeft ingestemd met het voorgenomen besluit uit de samenleving, waarbij het college in de raadszaal niet werd bijgestaan door ambtenaren, maar door de inwoners die er het meest bij betrokken waren. Uiteraard was er ook weerstand tegen het besluit en op punten dienen zaken nog vervolg te krijgen. Maar de omslag was exemplarisch.
En wat hebben de zelfsturende teams hieraan bijgedragen? In het filmpje 'Het Verhaal van Nijkerk', geeft een medewerker uit Nijkerk daar antwoord op: men zit heel dicht tegen de samenleving aan. Er zijn geen schotten tussen afdelingen waardoor medewerkers snel en flexibel kunnen reageren op wat in de samenleving gebeurt.
https://haagsebeek.nl/nieuws/het-verhaal-van-nijkerk (v/a 7'27")