Papieren tijgers blijven bijten

Noem mij ouderwets, maar ik hecht erg aan het bekende papieren treinkaartje. En dat heeft niks te doen met nostalgie, want dan had ik wel gezegd dat ik het kartonnen kaartje nog graag in de knuisten had willen houden tijdens mijn reizen van a naar b. Dat doe ik niet, ik hang niet naar het oude omwille van het oude, maar omdat de opvolger niet voldoet.

Bij de introductie van het nieuwe betaalsysteem, raakte ik direct in de aanvaardmodus. Eindelijk zou het dan gedaan zijn met allerhande betaalmiddelen die niet op elkaar aansloten. Weg strippenkaart, weg treinkaart, overboord met het ticket voor de veerboot. Nu is het eind 2013 en zijn we nog nooit zo ver van huis geweest als nu. Telkenmale worden we via de media bericht over misstanden die aan het licht komen met dubbele opstaptarieven, ondoorgrondelijke websites voor teruggaafaanvragen en bejaarden die de stuipen op het lijf worden gejaagd omdat zij aan het blieppoortje iets hebben misdaan.

En het had allemaal zo gemakkelijk goed gekund. Op enig moment is het idee ontstaan dat reizen eenvoudiger wordt met één betaalmiddel en wel digitaal en op creditcardformaat. Tot zover geen vuiltje aan de lucht. Maar dan komen we op het punt dat Nederland is vergeven van de vervoersmaatschappijen die klaarblijkelijk elkaar naar het leven staan – we noemen het concurrentie – en niet tot een gezamenlijke oplossing kunnen komen. Hierdoor is het mogelijk dat je op weg naar je werk een keer of acht langs een blieppoortje moet om zaken te doen. Elke keer dat je dit niet doet, kost je knaken doordat je onuit- of ingecheckt bent. Zo kan het gebeuren dat je met de tram naar het station gaat (2x bliepen), met de NS naar een ander station reist (2x bliepen), daar moet overstappen op een andere treinaanbieder (2x bliepen) en nog een stukje met een streekbus moet (2x bliepen) voordat je op je werk bent.

Nu schijnt het zo te zijn dat je moet calculeren. Er zijn treintrajecten die per OV-chipkaart significant duurder zijn dan met een papieren kaartje. Ook is het nog steeds niet gedaan met de verschillende opstaptarieven bij de divers vervoerders die dit dus nog steeds niet onderling hebben afgestemd. Laten we daar dan nog de borg bij optellen die je kwijt bent als je vergeet uit te checken en zo kun je tot € 20 duurder uitzijn voor een ritje dat met een papieren kaartje aanzienlijk gemakkelijker is.

Toch zou het zo mooi kunnen zijn. Stel nu dat het heel druk is in de trein, dan wil je als je van Amsterdam naar Den Haag reist toch wel graag zitten. Kun je dan in de trein even een upgrade van tweede naar eerste klas erbij bliepen? Nee, dat kan niet. En het aansluiten van een businesscard op een rit die over een stuk gaat waar ik zelf een abonnement op heb kan ook alleen als ik uitstap, uitcheck en de volgende trein neem (de paaltjes staan vaak op uiteinden van stations).

Maar het ergste is toch wel dat ik pas kan zien hoeveel er op mijn OV-chipkaart staat als ik uitcheck. Dus niet wanneer ik incheck (tenzij het saldo te laag is) en ook niet als ik thuis dat wil nakijken. Op mijn strippenkaart wist ik altijd vijf strippen van tevoren al dat ik een nieuwe moest gaan halen. Maar nu?

Ik ben blij met elk uitstel van het verdwijnen van het papieren treinkaartje en zal deze tot op de laatste dag blijven kopen. En tot de laatste minuut.