Leiderschap en de dagelijkse sabbatical minutes

Zoenen kon ik haar, de managementassistente die me vertelde dat als het haar allemaal even teveel wordt zich terugtrekt in een kamer, haar iPod opzet en een aantal minuten luistert naar DJ Tiësto. Een dame, keurig in haar kleurige kledij, die zo'n verassende, onverwachte mededeling doet. Ze vertelde er nog bij dat ze zich in die paar minuten weer helemaal oplaadt. Waren haar leidinggevenden maar zo wijs. Eén van hen presteerde het om tijdens een supervisie de vraag op tafel te leggen hoe hij zijn mensen 150% van het werk in 100% van de tijd kan laten doen. Toen een collega van hem antwoordde dat dit een mission impossible is, werd dit als een ongenuanceerde opmerking afgeserveerd. Evenals de kameraadschappelijke adviezen dat het belangrijk is om als leidinggevende de rug recht te houden. Dat bestaat onder andere uit 'nee' zeggen tegen extra werkzaamheden die uit de lucht komen vallen en als 'o zo belangrijk' gelabeld worden. Denk daarbij concreet aan medewerkers van bedrijfsonderdelen als productontwikkeling die voorlichting willen geven en verwachten dat iedereen daarbij is (drie uur lang). Je kunt er ook voor kiezen om hen mee te delen dat ze een half uur krijgen om voorlichting te geven aan een select gezelschap.  Die vervolgens de informatie gaan overdragen aan collega's die gewoon doorgewerkt hebben. Nog een advies: lees niet meer alle mail,  voer bepaalde werkzaamheden niet meer uit, want er is toch geen haan die dit controleert/ ernaar kraait, enzovoort.

Is de tijd de baas over jou of ben jij de baas over jouw tijd? Wanneer je als leider in staat bent om de nodige afstand te houden en daarmee het overzicht, wordt het mogelijk om je medewerkers te beschermen tegen een overkill aan werkzaamheden. Dan blijft het mogelijk om de werkzaamheden en die er werkelijk toe doen voorrang te blijven verlenen. Je wordt immers afgerekend op output en resultaten. Het blijft mogelijk om het werk smart/slim te verdelen en als de nood aan de man is, zijn medewerkers bereid om over te werken. Simpelweg, omdat ze die energie nog over hebben.

Daar waar medewerkers uitgewoond worden, doordat de stapel werk dagelijks te hoog en onoverzichtelijk is, loert uitval door ziekte en oververmoeidheid. Daar gaan mensen zoeken naar een andere baan. Ze worden aangevoerd door een leider die denkt dat hij alle bevelen van hogerhand klakkeloos moet uitvoeren. Ik vraag me af in hoeverre zij kritisch nadenken over alles wat zij op een bord aangereikt krijgen. Ik vraag me af of ze weloverwogen keuzes maken. Nemen ze wel hun dagelijkse sabbatical minutes? Trekken zij zich dagelijks even terug om na te denken over hoe het met henzelf gaat? Hoe het met de medewerkers gaat? Hoe ze controle houden over de prioriteiten; de kern van het werk waarmee inkomsten gegenereerd worden? Hoe ze door de waan van de dag datgene belangrijk maken dat eigenlijk het predikaat prioriteit niet verdiend en hoe ze zelf vrij van stress het overzicht houden? Een leider die rust uitstraalt, rust brengt - ondanks de hoge werkdruk - tijd maakt voor zichzelf en zijn mensen is zich bewust van de lange termijn.

Dus leiders: neem dagelijks je sabbatical minutes, gooi de benen op tafel en staar uit het raam. Als je niet van dj Tiësto houdt, dan plug je gewoon wat dopjes in je oren en dompel jij je onder in een oorverdovende stilte.