Laat Het Aller, Allerbeste In Jezelf Naar Boven Komen Als Je Supergraag Iets Wilt!

Als ik tegen mezelf zeg of anderen hoor zeggen: "Ik heb er echt alles aan gedaan, maar helaas is het niet gelukt”, dan besluipt een gedachte mij. Het is net alsof er een engeltje in mijn oor fluistert: "Is dat echt wel zo? Kijk jij wel kritisch genoeg naar jezelf?” Naar jezelf kijken kan best lastig zijn. Daarom raad ik mensen aan om een supportersteam, uit het eigen netwerk, om zich heen te verzamelen om steun te geven bij het allerbeste uit jezelf naar boven te halen. Je kunt het niet alleen en je het hoeft ook niet alleen!Van de week kwam ik een mooi voorbeeld tegen. Een coachee die op zoek is naar een nieuwe baan vertelde dat een vriendin van haar in hetzelfde schuitje zit. Die vriendin moet van het UWV een aantal keren per maand solliciteren. Nu was ze laatst uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek en haar moeder kon niet oppassen. Daar stond ze dan en wat moest ze nu? Ze zag geen oplossing. Dan denk ik bij mezelf: hallo zeg, wees eens creatief! Bel bij de buren aan en zet je sociale netwerk in. Hoe moeilijk kan het zijn om voor een paar uur oppas te vinden. De zelfredzaamheid mag wel eens op een hoger pitje gaan branden!

Commentaar op een ander hebben is zeer gemakkelijk. Het nodigt mij uit om kritisch naar mezelf te blijven kijken. Het nodigt me ook uit om in dit artikel op een rij te zetten wat er allemaal aan de hand kan zijn. Wat zijn achterliggende redenen dat ik/dat we onvoldoende in staat zijn het beste uit onszelf te halen? Zelfs volhardend gedrag brengt vaak de hoofdprijs niet. Mieke had een innovatief idee en een tekort aan geld. Ze schreef zich in voor een ondernemerswedstrijd waarin ze moest presenteren en pitchen. Elke deelnemer kreeg daar vijf minuten de tijd voor. Na de eerste ronde viel Mieke al af. Dat was de aanleiding om twee leden van haar supportersteam bij elkaar te roepen om het falen te ontrafelen. Stefan kon na een vragenronde een pakkende samenvatting geven. "Dus, op de dag zelf moest jij je haasten om je kids naar de crèche te brengen, je stoof weg in je auto en had toen onderweg anderhalf uur de tijd om op basis van een paar notities die je gemaakt had een outline te bedenken over hoe over je idee te vertellen . Je stond uiteindelijk op het podium en je blokkeerde, struikelde over je woorden en was afhankelijk van het vodje waarop je notities stonden. Je maakte geen oogcontact met de jury, je stem was monotoon waardoor onduidelijk was hoe baanbrekend je idee is en je niemand meenam in je inspiratievolle droom.”

Opnieuw voelde Mieke zich leeglopen; ze was teleurgesteld in zichzelf. "Weet je, ik had mijn mooiste kleren aangetrokken en van alles rond de kinderen geregeld, zodat het mogelijk was om mijn droom te bereiken en de prijs te winnen. Ik denk dat iets in mij me tegenhield – alsof ik bang was voor succes. Ik ging wel, maar ik stopte niet mijn ziel en zaligheid erin. Ik ging er wel voor, maar tegelijk ging ik er niet voor; hoe raar dat ook klinkt.” Mieke bevindt zich in goed gezelschap. Ze gaat een volgende keer beslist weer meedoen, want ze wil het niet opgeven. Gelukkig hield haar supportersteam haar een spiegel voor door te zeggen dat ze zich mag afvragen of het ‘voldoende’ is om ‘niet op te geven’. Doorgaan op deze voet zal haar immers van alles opleveren behalve de hoofdprijs waar ze stiekem wel op hoopt. Hoop is uitgestelde teleurstelling!

"Geluk dwing je af als je er echt 100% voor gaat en dat vraagt echt om meer inspanning. Zo was ik ooit doodnerveus voor een sollicitatiegesprek voor een baan die ik dolgraag wilde. Op de een of andere manier deed ik mijn best om cool over te komen tijdens het gesprek en daardoor verborg ik feitelijk mijn enthousiasme. Niets in mijn gedrag wees erop dat ik vol passie en ideeën zat voor de baan. Vooraf wist ik wel dat ik waarschijnlijk in dit gedrag zou vervallen, maar stomkop die ik toen was, ik deed er niets aan om op een goede manier met mijn nervositeit om te gaan. Daarna ben ik er direct mee aan de slag gegaan en dat hielp. Ik heb gevraagd om een herkansing en dat werd zeer gewaardeerd”, vertelt Stefan.

De weg naar je droom en de weg naar succes is nooit geplaveid met rozenblaadjes. De weg is geplaveid met stenen waarop woorden staan als: inspanning, creativiteit, ervaring aangaan gevolgd door zelfonderzoek, kwetsbaar opstellen, voorbereidingstijd, inleven in de ander en/of de situatie, krachtige lichaamstaal/woordkeuze/tone of voice en intervisie waarin je meer deelt dan ervaringen. Het aller, allerbeste haal je in jezelf naar boven als je bereid bent om de tijd te nemen en zaken voor te bereiden. Het falen in de voorbereiding is de voorbereiding op het falen. Wat kun je nog meer doen? Wat kun je anders doen?

Mieke gaat haar verhaal nu voor de tijd thuis voorbereiden, de presentatie en de pitch oefenen tijdens een generale repetitie waar haar supportersteam haar feedback en advies gaat geven. De kinderen brengt ze de avond van tevoren naar een logeeradres, zodat ze alle rust en focus heeft om zich volledig en bewust te geven tijdens een pitch. Door hulp die Stefan voor zichzelf regelde, kon hij werken aan krachtiger lichaamstaal. Ook hij oefende vooraf in een veilige omgeving. Tijdens de herkansing vertelde hij openlijk over zijn zenuwen. Deze openheid en kwetsbare opstelling bracht de start voor een goed gesprek. Dit voorwerk biedt geen garanties voor een succesvol einde. Echter, we hebben niet 1 kans, maar ontelbare kansen. Om een droom te bereiken, is het vaak nodig de huidige status quo rond ons denken en handelen te doorbreken. Durf jij die sprong te maken en de toekomst naar je toe te trekken door er echt voor de volle 100% voor te gaan?

"Ja, ik wil!”