Interessant hierbij is dat in een kort onderzoek van ons bureau (Hafkenscheid & van Aerdonck 1998) al bleek dat de typisch Nederlandse vergadercultuur contraproduktief blijkt te zijn zowel onder de productiviteit van de managers zelf alswel de productiviteit op de werkvloer. Het merkwaardige is nu dat deze vergadercultuur zelfs opgang vindt in Europees verband. Hoewel we het niet in ons onderzoek betrokken hebben zijn er aanwijzingen dat deze teamwork mentaliteit o.a. een Nederlands "exportproduct" lijken te zijn. Op dit moment werk ik zelf aan een veranderingsmodel waarbij een mentaliteitsomslag door managers kan worden geaccepteerd en geïmplementeerd. Hierbij wordt uitgegaan van de idee dat de vergadercultuur contraproductief is. Tegen de achtergrond van een toenemende werkdruk (zie de posting van 12/2/2003 "Werknemers krijgen het steeds zwaarder") moet o.i. een implementatie van dit model lonend zijn.

Beste Ewout,

Is daar nu echt een model voor nodig. Met 'mentaliteitsomslag', 'acceptatie' en 'implementatie'. Gewoon: minder vergaderen, zou ik zeggen en mensen zelf meer laten doen. In hun uppie. Als ze er anderen bij nodig hebben weten ze die heus wel te vinden.

Fred Akkerma

Zeker kun je het zo formuleren en ook uitvoeren. De nuance komt echter op het moment wanneer er sprake is van bedrijven met bv. 4K mensen op de loonlijst. Dan spreek je over duurzaam verankerde structuren zowel in sociale als organisatorische zin. Die worden niet doorbroken met: "niet zeuren maar doen". In zo'n geval gaat het om het omwerken van de cultuur van een de facto gemeenschap met 4000 leden terwijl de onderlinge verhoudingen werkbaar moeten blijven en waar vooral de productie er niet onder mag lijden. Ook organisatorisch schuiven met mensen (ook als het grote aantallen betreft) is weer een heel andere zaak dan het bewerken van een cultuur- en mentaliteitsomslag binnen wat voor gemeenschap dan ook. De mores van een gemeenschap veranderen vraagt de nodige planmatige aanpak.