Uit het hart gegrepen. Al die duffe procedures werken alleen maar averrechts. Er is tegenwoordig een niet nader te noemen telecom aanbieder die reclame maakt met de slogan: 'service is geen afdeling, dat is een mentaliteit'. En zo is het. Kwaliteit zit in je. En dat krijg je niet geimplementeerd met een dik handboek soldaat!

Het is de zolangzamerhand klassieke scheiding tussen totale procesbeheersing en faciliteren van professionals. Met andere woorden: de gelovigen in de organisatie als een computer met sturing van bovenaf en gelovigen in de organisatie als een groep mensen met een gezamenlijk doel met sturing door professionals. Die strijd is nog lang niet gestreden zolang we (toekomstige) managers alleen maar kunnen opleiden tot procesbeheersers. Om je als manager te richten op het leiden van mensen is veel meer inzicht nodig in de toegepaste sociaal-psychologie. Dat is echter een dusdanig complexe materie en vraagt een dusdanige opstelling en talent van managers dat het inzicht daarin moeilijk valt aan te brengen.

Heerlijk dit te lezen, terug naar verantwoordelijkheden op de juiste plaats namelijk bij de uitvoerders en het teruggeven van vertrouwen in hun kunde!
Of dat toegepaste sociale psychologie is ....? :)
Kwaliteitssystemen moeten niet tot controlemiddel of doel op zich worden verheven. Dat is wat ik vaak zie gebeuren.

Stafafdelingen organiseren het meten. Op deze afdelingen zit geen rem. Zo worden veel managers en medewerkers belast met formulieren en lijstjes die hen afleiden van het werk. Maar het gaat veel verder dan 'afgeleid worden'. Hun creativiteit om te handelen in het hier en nu wordt ook nog eens beperkt. Daarom is het raadzaam dat managers stafafdelingen een halt toeroepen als zij zien en merken dat werkplezier, creativiteit, vitaliteit en arbeidsbeleving van hun medewerkers (en bij zichzelf) er onder gaan leiden. Het meten zeer beperken (alleen aantal klachten registeren, cijfers over uitval, omzetgegevens en -trends) is dan een principe dat veel ellende kan voorkomen. Van een halt toeroepen richting staf, worden stafmedewerkers bovendien niet slechter van. Integendeel. Het dwingt hen een toegevoegde te gaan zoeken en te gaan leveren die door managers en medewerkers op prijs gesteld wordt. Zo wordt 'hen hinderen', 'hen helpen'.

Marc,

Prima stuk hoor.

Maar in je reactie op 23 mei schrijf je: "Daarom is ... hun medewerkers (en bij zichzelf) er onder gaan leiden."

Diepere betekenis? leiden ;)

Niet zelden leidt "leiden" ertoe dat ergens anders geleden wordt. Zeker wanneer stafafdelingen los raken van de lijn en erop gaat lijken dat zij gaan leiden. Maar in de zin die jij aanhaalt hoort het toch echt 'lijden' te zijn. Wij lijden - leden - hebben geleden ;-)
Een correctie in de tekst dus.
Marc.

Meten is weten, is een veelgehoord motto binnen de politiewereld, waar ik bijna 42 jaar werkzaam ben. Vorige week moest ik aan de vooravond van mijn pensionering nog een dag bijwonen over het thema I.G.P. (Informatie Gestuurde Politie). Het ging nu eens niet om aantallen maar wel om alle vergaarde informatie (intern en extern) te bundelen via LIK-s, DIK-s, RIK-s en zelfs LIK-s. Afkortingen zijn een wezenlijk deel van onze wereld. Deze afkortingen staan voor lokale, districtelijke, regionale en landelijke informatie knooppunten. Mooi bedacht hé?
Alle informatie bundelen, bekijken/beschrijven/bespreken en briefen zodat op een efficiënte en effectieve wijze de overlast/criminaliteit aangepakt kan worden. De wijkagent is in de kleinere gemeenschappen (buurten/wijken) de spil waaromheen alles draait.
Het klonk allemaal goed, die bewuste dag, ik heb er veel van opgestoken.
Wat ik miste was het wezenlijk deel van ons werk, dat ook wel eens "waan van de dag" wordt genoemd.
Wij zijn een 24/7 organisatie, non-profit en in essentie gaat het om veiligheid bieden aan de samenleving, Als ik dan om me heen kijk zie ik de hufterigheid en criminalieit toenemen, ook al laten de jaarcijfers soms iets anders zien. Neem van mij aan dat wanneer het ene cijfer daalt, er een ander cijfer groeit. Ik kan het weten, nietwaar?
In die cijfers zie je nooit iets staan over de "waan van de dag".
Kun jij je voorstellen dat je 's avonds om 21:00 uur aan de balie te horen krijgt als je een aangifte van een diefstal wilt doen: "We zullen uw probleem aan de LIK-er voorleggen, om dit mee te nemen in een activiteitenplan en als de zaak dan gebriefd wordt, zullen we onze ogen en oren open houden, zodat wij onmiddellijk kunnen ingrijpen. Daarna gaan we debriefen en proberen te leren van de fouten die we gemaakt hebben. Voor de aangifte moet u morgen terugkomen, want nu hebben wij daar geen mensen voor in dienst.
Nee hè?
Toch leek het verhaal van IGPO daar verdomd veel op.

de blauwe diender.