Spek-en-bonen participatie

ik ben boos over de verkeersplannen voor de drukke van Diemenstraat in Amsterdam. Buurtbewoners en ouders van de Zeeheld school dringen al jaren aan op meer veiligheid rond de GBV-ponten, de kruisingen bij de brug en de oversteek naar de Zeeheld school. Er zijn drie noodverbanden gelegd. Maar ondanks alle inspraakinspanningen bleef de straat een racebaan met een maximumsnelheid van 50 kilometer per uur.

In de drukke ochtendspits is de situatie nu al onhoudbaar, met fietsers die tegen het verkeer inrijden, door rood rijden en over de stoep rijden. Dat wordt met de plannen alleen maar erger. Geduw en getrek. Het is er druk, heel druk, en het wordt er alleen maar drukker. En het past allemaal niet meer. 
Wat zou het fijn zijn als kinderen zelf veilig naar school kunnen lopen of fietsen.

Maar, voor een verkeersveilig ontwerp van de straat heeft de gemeente Amsterdam geen geld. De plannen zijn symptomatisch voor de gebrekkige aanpak van verkeersplannen in Amsterdam. Hiermee heeft de gemeente de situatie niet 'onder controle' en maakt de situatie alleen maar onveiliger. En dat voor een van de belangrijkste doorgaande routes in Amsterdam.

Wat me vooral stoort is hoe de participatie is geregeld; dat wat vroeger inspraak werd genoemd. De participatie van dit project vindt plaats tijdens de overgang van de oude en nieuwe gemeentelijke verordeningen hierover. Vanaf 15 september geldt een nieuwe participatieverordening. In ons geval mogen bewoners meepraten over het groen op straat en de plek voor fietsnietjes en laad- en losplekken. Niet over hoe ze het ontwerp van de straat veiliger kan maken. Overigens waren ze ‘vergeten’ het participatieplan openbaar te maken en te bespreken in de stadsdeelcommissie.

Volgende week komt de klankbordgroep (onderdeel van het participatieplan) bij elkaar. Voor mijn gevoel voor-spek-en-bonen. Zo’n avond met inspraak zonder inzicht die alleen maar leidt tot uitspraak zonder uitzicht. Of zoals mijn goede vader zei: ‘Ze dronken een glas, ze deden een plas en alles bleef zoals het was’.

Ik hoop dat de nieuwe participatieverordening er niet resulteert in dat betrokken bewoners en ondernemers worden gekortwiekt. Wil je dat betrokken Amsterdammers meedenken en adviseren, wil je oprecht met ze samenwerken, met ze investeren in de toekomst of enkel informeren? Of, zoals steeds vaker gebeurt… helemaal niets doen. De keuze is aan het college.

Walther Ploos van Amstel.