Bert Overbeek is trainer, coach en interim manager, maar tegenwoordig kan je ook zeggen: organisatiedokter en -innovator. Opgeleid door NS en Schouten en Nelissen, besloot Jongebazen-oprichter Bert Overbeek na 25 jaar loondienst om voor zichzelf te gaan werken. Hij wilde zijn klanten meer op maat bedienen, de basis van zijn werk verdiepen en de kwaliteit van zijn werk vergroten en had het gevoel dat hij daarvoor onafhankelijk moest kunnen opereren. Hij is er gelukkig van geworden. (Website met filmpje: www.pitchersupport.jimdo.com)
Prof. dr. Mastenbroek van Managementsite ‘ontdekte’ dat Overbeek meer kon dan bedrijven helpen met verbeteringen van resultaat en sfeer. Hij vroeg de schrijvende organisatieontwikkelaar of hij een weblog voor jonge managers wilde bijhouden, als partnerlink van het grote ManagementSite. Dat was tien jaar geleden. Sindsdien schreef Overbeek bijna 1500 artikelen en zes boeken. Ze werden uitgegeven door Haystack en door Futuro Uitgevers. Twee boeken werden bestsellers en eindigden in de top 10 (‘Het Flitsbrein’ en ‘Mannen en/of vrouwen’).
Overbeek vindt kosteloze kennisdeling en informatie-uitwisseling zo belangrijk, dat hij hier op jongebazen.nl nu 10 jaar de finesses van het managementvak deelt met vakbroeders en collega’s. Daarmee liep hij voor op de moderne social media trends waarin het ‘geven’ van gratis informatie een marketing tool is geworden.
Meer dan 100 000 mensen bezoeken Jongebazen per jaar. En het heeft hem veel respect opgeleverd in managementland. Alles wat te maken heeft met het verbeteren van organisaties, teams en mensen boeit hem. 21 jaar ervaring en intensieve studies helpen hem daarbij. Zijn humor leidt er toe dat mensen hem graag inhuren als spreker en inspirator, en zijn veelzijdigheid heeft hem het compliment van een topvrouw opgeleverd, dat hij altijd een eigen gezichtspunt kiest en je daardoor aan het denken zet.
Organisaties weten de weg naar hem te vinden. Hij zei daarover in een interview: ‘Het is niet altijd makkelijk om mijn werk te combineren met jongebazen, omdat je op zo’n blog wel eens inzichten los wilt maken die strijdig zijn met wat gangbaar is in mijn vak. Wat zegt hij daar nu weer?, denken opdrachtgevers dan. Maar ik kan ze gerust stellen. In mijn werk kan ik me goed op een opdracht richten.’
Bert twittert op Goeroetweets, een titel die is afgeleid van zijn boek ‘Goeroegetwitter’. Het woord ‘goeroe’ is duidelijk met een knipoog. Want hij is wars van goeroeneigingen, en prefereert laagdrempeligheid. Jongebazen heeft een eigen groep op Linkedin.
Correspondentie met Bert Overbeek via pitcher.support@hetnet.nl Zijn website is www.pitchersupport.jimdo.com
In die discussie ging het over de vergelijking qua houding en gedrag tussen professionals in organisaties en piloten in de cockpit. Piloten moeten het vliegtuig veilig van a naar b brengen, ondertussen samenwerken met allerlei stakeholders (luchtverkeersleiding, eigen operations control centra, etc.) en de passagiers een comfortabel gevoel geven.
Het lijkt een beetje flauw, maar zet jezelf dan maar eens in de cockpit, of je collega en vraag je af of je qua houding en gedrag in staat bent het belang van je opdrachtgever te realiseren (op en binnen tijd en efficiënt van a naar b vliegen), risico's goed te managen (vliegveiligheid) en je gebruikers op tijd met de juiste hoeveelheid informatie te informeren. Termen als verantwoordelijkheid nemen, proactieve en klantgerichte houding komen dan naar boven. Wellicht een vergelijking als interessante lakmoesproef.
Dirk Jan de Bruijn geeft deze vergelijking met dit artikel eigenlijk nog meer elan, door professionals in hun eigen organisatie een beetje van dat bekende Peter Stuyvesant gevoel (mee) te geven, waarmee de luchtvaart altijd is omgeven. Leuk en mijn inziens hard nodig!
Het heeft ook te maken met leiderschap. Leiderschap en professionals dienen te schakelen maar wel op een manier dat die professional vooral zelf schakelt. Vertrouwen in plaats van wantrouwen, afspraken maken in plaats alles willen reguleren, heldere en duidelijke resultaten afspreken en de gelegenheid geven aan die professional. Maar ook de middelen maximaliseren.
Ik hoor u denken "wat een open deur(en)". Inderdaad maar elke dag weer zie en hoor ik om mij heen hoe het niet moet en hoe het kan leiden tot frustatie. Het is overigens niet een typisch Nederlands fenomeen. Zelfs in de caribean waar ik vertoef willen professionals co -creëren. Er is dus nog heel wat werk voor de leiders en professionals.