Zing, vecht, lach en speel

Columns

Voor in de zaal staat een directeur en vertelt over het belang van de fusie.*
U zit in het publiek. Kijkt om u heen. Proeft de sfeer. Ruikt de spanning en luistert naar de geluiden.
Wat neemt u waar?
Wat bepaalt of medewerkers de boodschap geloven?

Een praktijkvoorbeeld over het management van een woningbouwcorporatie.

Cijfers en spreadsheets houden het droog
Twee woningbouwcorporaties zijn met positief advies van de lokale overheden gefuseerd en willen de nieuw gekozen strategiedoelstelling in gang zetten. Het middenmanagement bestaat uit drie bloedgroepen: twee groepen uit beide corporaties en een paar nieuwe managers.
De vraag: Wat zorgt voor integratie en samenwerking?

De directie besluit om in een bijeenkomst het management te informeren over de strategiedoelstelling en presenteert op...






Ronald van Gigch
Pro-lid
Hoi Bea,

Een toevoeging op het lijstje van Confusius:

Als je praat vanuit je hoofd, praat je met hun hoofden.
Als je praat vanuit je hart, praat je met hun harten.
Als je praat vanuit je zijn, praat je met hun zijn.

Voor een echte verbinding zul je je hart moeten openen en het lef moeten hebben om je zijn te tonen.
Simon de Kam
Bea,
zing, vecht, lach en speel.
Een originele combinatie van woorden, die me nieuwsgierig maakt.
Evenals de foto met blote voeten op het strand, maar wel een koffer in de hand.

De inhoud van je vlugschrift stemt me opnieuw tot nadenken.
Leiders hebben lef to involve.

Bedankt,
Simon
Roeland Schweitzer
Lid sinds 2019
Goed stuk. Dankjewel.
Ed Grubben
Lid sinds 2019
Onconventioneel communiceren.... Een mooie boodschap voor de heren en dame in het Catshuis! Ben benieuwd welk beleid dat voor de B.V. Nederland op zou leveren.

Dank voor het delen van je inspirerende praktijkervaring Bea!
Beatrice (Bea) Annot
Auteur
Dat lijkt mij geweldig! Onconventionele communicatie in het Catshuis. Ik ben ze - serieus- erg graag van dienst. Ze kunnen me bellen.
Het zou de hard werkende mannen en vrouwen in de politiek zeker ten goede komen. Te vaak komt hun boodschap niet over en vergaat het ze net als de directie van de woningbouwcorporatie, die met cijfers en spreadsheet hun middenkader tevergeefs proberen te verleiden tot integratie.

In Den Haag communiceert men conventioneel. Regeren is -zoals het woord zelf al zegt- per definitie een bezigheid waarmee ‘je het droog houdt’. Naast directeuren en managers zwemmen ook regeerders bij voorkeur met droog haar.
Je moet er bij sommigen ook niet aan denken…

Zing, vecht, lach en speel.
Stel dat de communicatie in en vanuit het Haagse een klein beetje die kant uit zou gaan. Hoe zou dat er uit zien?
Ik heb groot respect voor de mensen die het aan durven en -vanuit welke overtuiging ook -de moed hebben om ons kritische Nederlanders te ‘regeren’.
Zowel per twitter – Arjan te Lintelo – als middels een reactie van Ed Grubben, komt het briljante idee om onconventioneel te communiceren in het Haagse.

Wie durft?


NB ben prima vindbaar op Linkedin (http://linkd.in/BAnnot) en website (http://bit.ly/advgroep)
Guus Klein Hofmeijer
Moet een mooie klus geweest zijn!
complimenten voor de stijl van je gevalsbeschrijving die prima past bij je boodschap.
Marijke Beekmans
Mooi artikel! Ben al benieuwd naar ‘The other 7 Habits’!
Leon Dohmen
Dag Bea,

Ik heb al heel vaak van dit soort sessies meegemaakt en heb er ook al heel vaak over gelezen. Mijn ervaring is dat het effect van sessies zoals jij ze nu beschrijft meestal na een paar dagen is uitgewerkt ondanks alle mooie en goedbedoelde intenties.

Eenmaal terug in de 'gewone' wereld wordt alles weer diffuus. De 'normale' gang van zaken slikt weer alle tijd en aandacht op. Mensen worden weer wie ze werkelijk zijn, want dat voelt comfortabel en dat kost de minste energie.

Als mensen nooit meer ruzie maken, komt er ook nooit meer oorlog is een hele simpele en logische stelling. Daar kun je hele mooie, inspirerende en emotionele sessies omheen bouwen, maar het ook echt werkelijkheid laten worden .....

Vriendelijke groet,
Leon Dohmen
Ed Grubben
Lid sinds 2019
Beste Bea en Leo,

Mooi dat Leo de sessies kent en meemaakte. Ik geloof ook niet in wonderen op basis van een eenmalige sessie. Natuurlijk wordt alles weer diffuus in de praktijk van ale dag. Daarom is het zo belangrijk dat organisaties niet kiezen voor een eenmalige conferentie met externe begeleiding per jaar, maar dat ze het lef hebben zich gedurende een wat langere tijd te laten begeleiden en daarbij samen terug te blikken en vooruit te blikken welke ontwikkeling ze realiseren.
Als ze daarbij leren te communiceren volgens de productieve dialoog van Argyris, verandert er echt iets in en buiten de sessies die de externe begeleidt. Ik geloof niet dat mensen worden wie ze zijn in de praktijk van alle dag. Ik geloof dat mensen worden wie ze zijn als mensen in hun omgeving hebben geleerd hen niet te behandelen zoals ze zijn, maar zoals ze zouden kunnen zijn. Goethe leerde ons dat trouwens al eerder. Of dat in de politiek ook kan..... Dat zou echt een ontwikkeling van betekenis zijn.

Lentegroet,
Ed
Beatrice (Bea) Annot
Auteur
‘De hei op? Niet doen!’ Column 4 in deze serie van 10 columns over Leren en Leiderschap onderschrijft wat Leon en Ed beide noemen: http://bit.ly/msitevl4
Haal leiderschapsontwikkeling uit de exclusiviteit en betrek de context. Leer in en vanuit de praktijk. Dat voorkomt dat men opgetuigd van de hei komt en manhaftig het geleerde in praktijk probeert te brengen, terwijl de omgeving van niks weet.

Onconventioneel communiceren gaat over anders denken en anders doen.
Mensen involveren met onconventionele communicatie is van een andere orde en heeft een veel bredere scope dan een éénmalige ‘sessie’ (naar mijn smaak een woord dat doet denken aan de sofa van een therapeut).
In het praktijkvoorbeeld hierboven gaat het over een ontwikkeltraject. Over een langere periode met diverse onderdelen waarbij allerlei mensen geïnvolveerd worden.
Soortgelijke ontwikkeltrajecten zijn overigens niet alleen rozengeur en maneschijn. Geen-aap -wat- heb- je- mooie- jongen bijeenkomsten. Het zijn confronterende bijeenkomsten en er vallen ook mensen uit de boot.
Ik zie regelmatig dat leiders na verloop van tijd het lef - en plezier - ontwikkelen om onconventioneel te communiceren.

Of dat in de politiek ook kan….
Ik denk dit in het huidige politieke krachtenveld moeilijk is, maar dat het kan als er minder buitenkant-politiek gespeeld wordt. Bij die mensen die alleen dat spel verstaan heeft dit geen enkele zin. Het kan met mensen die echt en oprecht zijn, die het lef hebben om authentiek te zijn én die tegelijk de bijzondere kunst verstaan om in die politieke arena enerzijds het spel mee te spelen en anderzijds authentiek te blijven.
Dat soort politieke leiders kunnen we goed gebruiken.

Meer over Leiderschap