Wie speelt met een brandend platform, brandt de eigen vingers

Columns

Veranderen is ontdooien – veranderen – en weer bevriezen. De organisatie ontdooien vraagt warmte, vandaar de voorliefde voor het brandende platform. Het liefst in combinatie met een doemende toekomst. De boel staat in de hens en een afgrond snijdt het huidige pad af. Om te overleven is blijven geen optie en doorgaan op dezelfde weg is even noodlottig. Vuur laat zodoende elke discussie over 'bij het oude blijven' in rook opgaan. Het voortbestaan van de organisatie is immers in acuut gevaar. Vandaar dat het vuur aan de schenen leggen een veelgeprezen tactiek is als sein om te vertrekken, waarna men het vuur uit de sloffen moet gaan lopen voor de veranderzaak.

Brand hoort bij de gedachte dat de organisatiedeelnemer niet vooruit te branden is. Maar is het wel terecht dat management moord en br...

Rob Driessen
Lid sinds 2019
Beste Hugo,

Ben het met je eens dat de weg van angst zaaien een brevet van onvermogen afgeven is door het management. Vooral in organisaties waar de top (te) vet wordt betaald en men altijd bezig is zich onder elkaar te bewieroken en een taal uitbraakt die geen normale sterveling kan volgen. Daar gaan (te) veel organisaties van naar de haaien. Lees de kranten er maar op na, bijna wekelijks zie je de miskleunen. De topstructuren zijn totaal verrot en dan doel ik op de Raden van Toezicht of Commissarissen. Los van de best goed functionerende zijn er teveel die een verzameling non valeurs herbergen. Niemand die ingrijpt omdat er teveel belangen in het spel zijn (politieke invloeden). Maar als je een echte tredbreuk wil forceren moeten de zaken worden benoemd zoals ze zijn. Ik adviseer toch iedereen de principes van de helaas onlangs overleden Stephen R. Covey ter harte te nemen, wellicht dat we er dan uit gaan komen.