Hij hoort tot het type bevlogen medewerker. Hij voelt zich betrokken bij zijn bedrijf, bij zijn klanten, bij zijn collega’s. Hij weet wat de bestaansreden van zijn bedrijf is en dat inspireert hem. Hij wil altijd het goede doen, in het belang van het bedrijf. Hij denkt mee, helpt verbeteringen te verzinnen en draagt bij aan het tot stand brengen van vernieuwing. Hij doet altijd een stapje extra, is in zijn sociale omgeving een echte ambassadeur van zijn bedrijf. Als er een knelpunt ontstaat stapt hij naar voren om te helpen bij de oplossing.
Zijn bedrijf zou ontzettend gelukkig met hem moeten zijn. Ze zouden hem moeten waarderen, hem moeten koesteren.
Maar zijn baas lijkt helemaal niet blij, kraakt hem zelfs af en probeert hem kwijt te raken.
Hoe kan dit?
Er is verschil tussen een manager ...
Hoe die gemeentelijke ontslagerij werkt en wat de schadelijke gevolgen daarvan zijn, beschrijf ik op mijn weblog http://www.wijdoendatzo.wordpress.com/
Het is triest dat zoiets met name bij overheidsorganisaties gebeurt.