Bert Overbeek is trainer, coach en interim manager, maar tegenwoordig kan je ook zeggen: organisatiedokter en -innovator. Opgeleid door NS en Schouten en Nelissen, besloot Jongebazen-oprichter Bert Overbeek na 25 jaar loondienst om voor zichzelf te gaan werken. Hij wilde zijn klanten meer op maat bedienen, de basis van zijn werk verdiepen en de kwaliteit van zijn werk vergroten en had het gevoel dat hij daarvoor onafhankelijk moest kunnen opereren. Hij is er gelukkig van geworden. (Website met filmpje: www.pitchersupport.jimdo.com)
Prof. dr. Mastenbroek van Managementsite ‘ontdekte’ dat Overbeek meer kon dan bedrijven helpen met verbeteringen van resultaat en sfeer. Hij vroeg de schrijvende organisatieontwikkelaar of hij een weblog voor jonge managers wilde bijhouden, als partnerlink van het grote ManagementSite. Dat was tien jaar geleden. Sindsdien schreef Overbeek bijna 1500 artikelen en zes boeken. Ze werden uitgegeven door Haystack en door Futuro Uitgevers. Twee boeken werden bestsellers en eindigden in de top 10 (‘Het Flitsbrein’ en ‘Mannen en/of vrouwen’).
Overbeek vindt kosteloze kennisdeling en informatie-uitwisseling zo belangrijk, dat hij hier op jongebazen.nl nu 10 jaar de finesses van het managementvak deelt met vakbroeders en collega’s. Daarmee liep hij voor op de moderne social media trends waarin het ‘geven’ van gratis informatie een marketing tool is geworden.
Meer dan 100 000 mensen bezoeken Jongebazen per jaar. En het heeft hem veel respect opgeleverd in managementland. Alles wat te maken heeft met het verbeteren van organisaties, teams en mensen boeit hem. 21 jaar ervaring en intensieve studies helpen hem daarbij. Zijn humor leidt er toe dat mensen hem graag inhuren als spreker en inspirator, en zijn veelzijdigheid heeft hem het compliment van een topvrouw opgeleverd, dat hij altijd een eigen gezichtspunt kiest en je daardoor aan het denken zet.
Organisaties weten de weg naar hem te vinden. Hij zei daarover in een interview: ‘Het is niet altijd makkelijk om mijn werk te combineren met jongebazen, omdat je op zo’n blog wel eens inzichten los wilt maken die strijdig zijn met wat gangbaar is in mijn vak. Wat zegt hij daar nu weer?, denken opdrachtgevers dan. Maar ik kan ze gerust stellen. In mijn werk kan ik me goed op een opdracht richten.’
Bert twittert op Goeroetweets, een titel die is afgeleid van zijn boek ‘Goeroegetwitter’. Het woord ‘goeroe’ is duidelijk met een knipoog. Want hij is wars van goeroeneigingen, en prefereert laagdrempeligheid. Jongebazen heeft een eigen groep op Linkedin.
Correspondentie met Bert Overbeek via pitcher.support@hetnet.nl Zijn website is www.pitchersupport.jimdo.com
Begrijpelijk, maar dit mag geen reden zijn om te generaliseren en positief of negatief op leeftijd te discrimineren. Sterker nog, dat is – nu meer dan ooit – in hoge mate contraproductief.
Bedenk verder dat de jonge generatie ook hun zwangerschapsperiode van 16 weken krijgt, wat onze generatie nog maar 6 weken had. Komt daar nog betaald onderschapsverlof bij en telkens maar weer verhogingen van de kinderbijslag, dan moet deze generatie ook solidair kunnen zijn met de oudere generatie.
De baby-boomers worden in mijn column niet "beschuldigd van de IK-generatie", zoals J. van den Broek stelt, maar de "eerste typische IK-generatie" genoemd.
.
Het feit dat de baby-boomers de eerste IK-generatie zijn, is bovendien bepaald niet in strijd met het feit "dat zij zijn opgegroeid in grote gezinnen waar men nog leerde sociaal te zijn en dingen te delen", zoals J. van den Broek het formuleert.
Sterker nog, het is juist voor een belangrijk deel te verklaren uit het feit dat zij zijn opgegroeid in traditionele conservatieve gezinnen.
.
Het is de generatie van de baby-boomers geweest, die de sociaal-culturele revolutie van de jaren '60-'70 van de vorige eeuw op gang heeft gebracht. Deze revolutie was vooral een reactie op de behoudende sociaal-culturele en politieke situatie in de jaren '50, waarin weinig rekening werd gehouden met de nieuw ontstane behoeften van jongeren in de veranderde situatie na de oorlog.
In de woelige jaren ’60 maakte het traditionele gevoel van verbondenheid met de familie op grote schaal plaats voor een toenemend individualisme. Er ontstond een krachtige jeugdcultuur die een generatiebreuk tot gevolg had.
In de jaren '80 was het ook weer de babyboomgeneratie die voortbordurend op de verworvenheden van de sociale revolutie, het post-moderne pluriforme denken op grote schaal tot ontwikkeling heeft gebracht.
.
Boomeritis is de naam die de filosoof Ken Wilber heeft gegeven aan het bijzondere fenomeen dat subjectiviteit en pluriform denken narcisme aantrekken. Het is niet een fenomeen dat we uitsluitend zien bij de generatie van baby-boomers, maar ook bij de latere generaties.
Het is vernoemd naar de generatie van baby-boomers, omdat zij de eersten waren bij wie het op grote schaal voorkwam. De paradox is dat het juist ook deze generatie is, die een sleutelrol kan vervullen om de maatschappelijke problemen te overwinnen, die samenhangen met het fenomeen Boomeritis.