Hanengedrag onder management is geen zeldzaamheid. Denk aan de deelnemers in een MT die de helft van de overlegtijd verspillen aan wedstrijdjes verplassen, gekonkel en onderlinge positiebepaling. Er heerst niet zelden een ongeschreven maar voelbare pikorde over wie welke personen wél mag tegenspreken en wie niet. Het gevolg is dat overleggen lang duren en weinig resultaat hebben, omdat datgene waar het echt over moet gaan nauwelijks voor het voetlicht komt. En wat wel besproken wordt, levert een leger aan ja-knikkers op en een vermanende schop onder de tafel voor degene die het waagt deze harmonie te verstoren. Hanengedrag is het schurende zand in de raderen van een organisatie. En toch is het hardnekkig aanwezig, maar waarom is dat zo?
Hanengedrag is angstgedreven
Hanengedrag op de werkvl...
Ik moet ineens denken aan een manager die ooit tegen me zei: "Sinds ik de baas ben wordt er in ieder geval altijd om mijn grappen gelachen."
Ben erg benieuwd naar jouw visie over omgaan met angst. Ik kijk uit naar je volgende bijdrage.
En tegelijkertijd hoop ik dat het begrip kweekt. Hanengedrag wekt namelijk vooral veel irritatie en onbegrip op. Begrijpen waar het in veel gevallen vandaan komt, kan helpen om het opbouwend(er) te benaderen.
Goed scherp, heel herkenbaar en in tegenstelling tot meeste reacties hierboven niet voor anderen maar voor mezelf :) !.
Reflectie op (mijn) authentiek leiderschap leidde tot de wil een andere weg in te slaan. Er toe doen is wat er na ontbladering overblijft. Voorzichtige schreden aan het zetten om dat van binnen te laten komen. Gebruik voor mezelf "dog on a leash" metafoor om te bepalen waar en wanneer dit te voorkomen.
@ Hugo, ik wil je hartelijk bedanken voor jouw openheid en wil tot zelfreflectie. Het is moedig om een reactie te plaatsen die gaat over de herkenning in je zelf, in plaats van d herkenning in een ander. Daarmee heb je al een sprong gemaakt die velen niet durven te maken. We hebben elkaar al gesproken voor een persoonlijke kennismaking, zodat ik nader in kan gaan op jouw vragen. Bedankt voor jouw openheid!
@ Wessel: Mooi dat je dat aanhaalt. Iedereen heeft een kind in zich huizen dat op onbewaakte momenten ineens de dienst uit kan maken over het gedrag dat je laat zien. Ik heb daar op mijn site een column over geschreven: 'Kinderen Hinderen'. Misschien ook interessant om te lezen?
http://www.iminco.nl/2015/11/06/kinderen-hinderen