Angsthanen in het MT

Columns

Hanengedrag onder management is geen zeldzaamheid. Denk aan de deelnemers in een MT die de helft van de overlegtijd verspillen aan wedstrijdjes verplassen, gekonkel en onderlinge positiebepaling. Er heerst niet zelden een ongeschreven maar voelbare pikorde over wie welke personen wél mag tegenspreken en wie niet. Het gevolg is dat overleggen lang duren en weinig resultaat hebben, omdat datgene waar het echt over moet gaan nauwelijks voor het voetlicht komt. En wat wel besproken wordt, levert een leger aan ja-knikkers op en een vermanende schop onder de tafel voor degene die het waagt deze harmonie te verstoren. Hanengedrag is het schurende zand in de raderen van een organisatie. En toch is het hardnekkig aanwezig, maar waarom is dat zo?

Hanengedrag is angstgedreven

Hanengedrag op de werkvl...

Sierd Nutma
Wow! Dit zal voor sommigen erg dichtbij komen Inge! Mooi artikel.
Ik moet ineens denken aan een manager die ooit tegen me zei: "Sinds ik de baas ben wordt er in ieder geval altijd om mijn grappen gelachen."
Ben erg benieuwd naar jouw visie over omgaan met angst. Ik kijk uit naar je volgende bijdrage.
Inge Mink
Bedankt voor jouw reactie Sierd. Ik hoop natuurlijk dat het niet als kritiek wordt opgevat, maar dat het helpt om gedrag beter te begrijpen. Veel angsthanen zullen niet erkennen dat ze een angsthaan zijn, maar wellicht dat de details in het artikel helpen om gewoon een eerlijke vraag te stellen: Gaat het bij mij ook zo? Zou dit de reden kunnen zijn dat ik me op deze manier tegenover mijn collega's gedraag? Wat vind ik daar eigenlijk van?

En tegelijkertijd hoop ik dat het begrip kweekt. Hanengedrag wekt namelijk vooral veel irritatie en onbegrip op. Begrijpen waar het in veel gevallen vandaan komt, kan helpen om het opbouwend(er) te benaderen.
Jan Valkhof
Hallo Inge, geweldig artikel. Hiermee sla je veel spijkers in één keer op de kop. Waarschijnlijk zullen velen dit herkennen en dus ontkennen. Dan weet je tenminste gelijk wie de angsthanen zijn!. Echt top dit stuk.
Hugo van daal van daal
Lid sinds 2019
Inge dank,
Goed scherp, heel herkenbaar en in tegenstelling tot meeste reacties hierboven niet voor anderen maar voor mezelf :) !.
Reflectie op (mijn) authentiek leiderschap leidde tot de wil een andere weg in te slaan. Er toe doen is wat er na ontbladering overblijft. Voorzichtige schreden aan het zetten om dat van binnen te laten komen. Gebruik voor mezelf "dog on a leash" metafoor om te bepalen waar en wanneer dit te voorkomen.
Hugo van daal van daal
Lid sinds 2019
Een nuance is op zijn plaats en ik zou in aanvulling op stuk hierboven jou reactie op prijs stellen. Ik word veelal gezien als een corporate rebel itt een meeloper. Er wordt maar weinig authentiek nagedacht over de juiste oplossingen en het risico van onconventionele of niet populaire maatregelen schuw ik niet. Echter ben ik allergisch, ik weet niet waar dat vandaan komt, voor de veilige en risc averse houding van het contigent meelopers met de mainstream ( klinkt als een waarde oordeel :)). Ik heb bewondering voor moed en authentiek leiderschap en streef dat zelf ook na maar jammer genoeg ook dedain voor degenen die voor de veilige weg kiezen zonder zich af te vragen of dat de juiste is. Juist dan kan ik bot en dominant zijn ( terwijl ik dat niet wil !!). Als ik dat nou eens meer constructief zou kunnen laten zijn ....
Wessel Louis
Een interessant artikel , Inge. Als trainer haal ik hier ook TA elementen uit, waarbij de vorming vroeger thuis idd bestond uit het dogma dat je iets moet presteren omdat je anders niet mee telt. De kritische Ouder vs. het Kind. Ik werk wel met de tool Drama3hoek. De aanklager(jouw angsthaan) zoekt én vindt zijn slachtoffer. Of hij gaat helpen (" jij kunt het toch niet, ik doe het veel beter") en maakt ook zo zijn slachtoffer. Leuk dat je een artikel zo op verschillende manieren kunt lezen. En in mijn trainingspraktijk kom ik nog veel angsthanen tegen of mensen die er juist allergisch voor zijn.
Inge Mink
Bedankt voor jullie reacties.

@ Hugo, ik wil je hartelijk bedanken voor jouw openheid en wil tot zelfreflectie. Het is moedig om een reactie te plaatsen die gaat over de herkenning in je zelf, in plaats van d herkenning in een ander. Daarmee heb je al een sprong gemaakt die velen niet durven te maken. We hebben elkaar al gesproken voor een persoonlijke kennismaking, zodat ik nader in kan gaan op jouw vragen. Bedankt voor jouw openheid!

@ Wessel: Mooi dat je dat aanhaalt. Iedereen heeft een kind in zich huizen dat op onbewaakte momenten ineens de dienst uit kan maken over het gedrag dat je laat zien. Ik heb daar op mijn site een column over geschreven: 'Kinderen Hinderen'. Misschien ook interessant om te lezen?

http://www.iminco.nl/2015/11/06/kinderen-hinderen

Meer over Het spel om poen en prestige